Człowiek od zarania dziejów wykorzystywał lecznicze właściwości roślin. Dawniej wiele "dobroczynnych" gatunków wchodziło w skład podstawowej, codziennej diety. Wykorzystywano praktycznie wszystko, co można było zebrać. Gatunki, które dziś określane są jako chwasty, były niekiedy cenionymi warzywami. Nawet niektóre rośliny trujące były przydatne – najczęściej do celów rytualnych!
Obecnie, chociaż brakuje im już magicznej otoczki, wciąż są cennymi gatunkami. Wracają w nasze łaski i coraz częściej stosujemy je jako leki, przyprawy czy po prostu dekoracje posiłków.
Chwasty na talerzu
Wiele roślin, które w ogrodzie są niepożądane, od wieków wykorzystywano jako pokarm lub leki. Pokrzywę często dodawano do paszy dla zwierząt, kłącza perzu były składnikiem chleba w czasie głodu a mydlnica była cenionym środkiem przeczyszczającym. Wiedza o cennych właściwościach roślin przetrwała – i w dodatku wielokrotnie została podparta nauką. Które chwasty są wartościowe?
- Pokrzywa zwyczajna – to coraz popularniejszy dodatek w kuchni, nie tylko wegetariańskiej czy wegańskiej. Pokrzywę podaje się do zup, sosów, nadziewanych jaj a nawet placków. Liście po zalaniu wrzątkiem tracą właściwości parzące. Z chwastu przyrządza się także lecznicze soki. To dobry środek na kamicę nerkową, schorzenia układu moczowego, wzbudzenie apetytu i przyśpieszenie przemiany materii. W ogrodzie można wykorzystać pokrzywę do produkcji ekologicznych preparatów. Odstrasza wiele szkodników i zapobiega chorobom grzybowym.
- Perz zwyczajny – wyciąg z kłączy stosuje się na kamicę nerkową, nadciśnienie i jako lek moczopędny. Po wysuszeniu surowiec dodatkowo odstrasza szkodniki i pchły (można wykorzystać jako ściółkę w legowisku dla psa).
- Bluszczyk kurdybanek – to zarówno powszechny chwast (np.: trawnika) jak i roślina ozdobna, powoli wracająca do łask. Jako lek stosuje się ziele. Działa pozytywnie na układ oddechowy. Stosowany zewnętrznie w postaci okładów przyśpiesza gojenie się ran.
- Bylica piołun – to pospolity chwast, znany jako środek na bóle brzucha i inne dolegliwości układu pokarmowego. Wyciąg z ziela jest bardzo gorzki – nie da się w jakikolwiek sposób poprawić jego smaku.
- Mniszek lekarski – ma uniwersalne zastosowanie. Z kwiatów można przyrządzać soki i lecznicze wina. Korzeń służy do przyrządzania wywarów. Leki z mniszka przyśpieszają trawienie, działają moczopędnie i obniżają poziom cukru we krwi. Jednocześnie roślinę warto wykorzystywać do sporządzania ekologicznych gnojówek na choroby i szkodniki upraw.
- Babka lancetowata – uciążliwy chwast (zwłaszcza na trawnikach) można wykorzystać to tworzenia okładów. To przydatny środek na wszelkiego rodzaju uszkodzenia skóry, stany zapalne i ukąszenia. Skrzyp polny – naturalne leki z ziela od tysiącleci stosuje się przeciw krwotokom wewnętrznym. To uniwersalny środek na wiele dolegliwości – gruźlicę, miażdżycę i schodzenia dróg moczowych.
Zioła znane i cenione od wieków
Część roślin leczniczych jest stosowana nieprzerwanie od dekad, wieków a nawet tysiącleci. Ze względu na popularność poniższe gatunki są łatwo dostępne w sprzedaży (nie tylko jako surowiec). Część z nich można uprawiać w ogrodzie a nawet w domu.
- Cząber ogrodowy – w celach leczniczych wykorzystuje się jego ziele. Wewnętrznie stosuje się go na lepsze trawienie, zewnętrznie do niwelowania czyraków, krost i gojenia stłuczeń. Jednocześnie jest to ceniona przyprawa – szczególnie polecana do przyprawiania warzyw ciężkostrawnych – kapusty, fasoli i grochu.
- Lubczyk ogrodowy – roślinę wieloletnią często uprawia się w ogródkach. To dobra przyprawa do zup i sosów. Jako lek (wykorzystuje się korzeń) wspomaga leczenie kamicy nerkowej i schodzeń w stanach zapalnych dróg moczowych. Lubczyk nie jest natomiast afrodyzjakiem – mit został obalony przez naukowców.
- Majeranek ogrodowy – roślinę jednoroczną można uprawiać zarówno w ogrodzie jak i w domu. Jako przyprawa jest cenionym dodatkiem do dań z mięs, jaj, zup, sosów i ciężkostrawnych potraw. Jest również składnikiem pizzy. Jako lek wspomaga przemianę materii i wzmacnia organizm.
- Rozmaryn lekarski – głównie wykorzystuje się go jako przyprawę w kuchni śródziemnomorskiej oraz meksykańskiej. Ma mocny, gorzkawy smak. Pędy można wykorzystać to przyrządzania szaszłyków. Spożywanie liści wzmacnia układ nerwowy, zmniejsza problemy z trawieniem i krążeniem krwi.
- Tymianek pospolity – krzewinka jest szczególnie ceniona jako przyprawa kuchni francuskiej. To nieoceniony dodatek do dań z fasoli, kapusty i ryb (osłabia brzydki zapach). Pomaga przy dolegliwościach układu pokarmowego. Jest dobrym lekiem na kaszel.
- Bazylia pospolita – jako przyprawa ma zastosowanie uniwersalne – nadaje się do zup, sosów, dań z mies, makaronów i sera. Spożywanie liści poprawia apetyt, pobudza trawienie i poprawia humor.
- Dziurawiec zwyczajny – to znana roślina stosowana przy dolegliwościach układu pokarmowego. Ziele z dziurawca jest jednocześnie jednym z najskuteczniejszych środków uspokajających, zalecanych przy stresie i depresji.
Drzewa i krzewy działające leczniczo
Rośliny lecznicze to nie tylko gatunki sezonowe, dwuletnie czy byliny. Do grupy można zaliczyć także wiele gatunków drzew i krzewów.
- Jałowiec pospolity – pozyskuje się z niego szyszkojagody. To ceniona przyprawa do mięs. Nie można jednak z nią przesadzić, gdyż w dużej ilości może doprowadzić do zatrucia. Jałowiec pomaga przy niewydolności wątroby i stanie zapalnym dróg moczowych.
- Dzika róża – jej owoce to skarbnica witaminy C. Wyciągi z dzikiej róży lub przetwory można stosować na ogólne wzmocnienie odporności oraz przeziębienie.
- Bez czarny– z owoców można przyrządzać przetwory i nalewki, z kwiatów farsz (np.: do naleśników). To dobry środek napotny i moczopędny.
- Kruszyna pospolita – wyciągi z kory to jeden z najskuteczniejszych naturalnych środków przeczyszczających.
- Lipa – jej kwiat to znany i ceniony lek na gorączkę. Spożywanie wywarów działa napotnie.
Warzywa, które leczą
Warzywa to naturalne „magazyny” witamin, soli mineralnych i cennych substancji odżywczych. Nie dziwne więc, że spora grupa gatunków działa leczniczo na organizm ludzki.
- Cebula i czosnek – oba warzywa działają podobnie: to środki odkażające, pomagające eliminować wirusy, bakterie i grzyby. Jednocześnie stosuje się je do leczenia chorób układu krwionośnego. Warto je spożywać przy miażdżycy. Oprócz tradycyjnych gatunków warto zwrócić uwagę na czosnek niedźwiedzi.
- Koper ogrodowy – to ceniona przyprawa, w szczególności do zup, sosów i sałatek. Napar z kopru można stosować przy zaburzeniach żołądkowych.
- Pomidor – bogate źródło likopenu i witamin. Jest doskonałym antyoksydantem, niskokalorycznym warzywem i cennym źródłem potasu.
- Marchew – sok z marchwi jest cennym źródłem witaminy A. Poleca się go stosować na obniżenie poziomu cholesterolu i poprawienie widzenia. Stosowany zewnętrznie, np.: w postaci okładów regeneruje skórę.
- Kapusta – sok z kiszonej kapusty to znakomity eliksir zdrowia, wzmacnia odporność, zawiera prozdrowotne bakterie kwasu mlekowego oraz wiele witamin, a kompresy z liści stosuje się do leczenia bólów reumatycznych.
Kwiaty, które można wykorzystać w ziołolecznictwie
Wiele roślin rabatowych, balkonowych czy zdobiących w ogród w inny sposób nadaje się do stosowania w medycynie naturalnej. Niektóre z nich (barwinek, naparstnica, anielskie trąby) działają jednak zbyt silnie. Mogą być (i niekiedy są) truciznami, dlatego nie stosować ich samemu. Poniżej przedstawiamy kilka przykładów bezpiecznych gatunków:
- Chaber bławatek – to częsty składnik herbat. Kwiaty działają moczopędnie. Wywar można stosować także zewnętrznie – do przemywania oczu.
- Lawenda – spożywanie jej kwiatów w formie przyprawy pobudza wydzielanie soku żołądkowego, poprawia apetyt i trawienie.
- Nagietek – wyciąg z kwiatów stosuje się do poprawienia przemiany materii. Stosowany zewnętrznie działa przeciwzapalnie, bakteriobójczo i grzybobójczo.
- Pierwiosnek lekarski – korzenie stosuje się przy przeziębieniu, zapaleniu oskrzeli, kaszlu i bólach głowy.
Tekst: Michał Mazik, zdjęcie tytułowe: Franz Peter Rudolf/Fotolia