Dziurawiec zwyczajny Hypericum perforatum

Dziurawiec zwyczajny, fot. Vasil Stefanov - Pixabay
Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
Posłuchaj
00:00
36
Dekoracyjność: kwiaty
Gleba: przepuszczalna, lekka, bogata w wapń, bogata w azot, żyzna
Kolor kwiatów: żółte
Kwiatostan: baldachogrono
Odczyn gleby: lekko kwaśna, obojętna
Owoce: torebka
Pokrój: wzniesiony, rozłożysty
Przydatność do spożycia: liście, kwiaty
Zapach: cała roślina
Wysokość: do 1 m
Okres kwitnienia: VI, VII
Kolor owoców: czarne
Trwałość liści: sezonowe
Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
Stanowisko: słońce, półcień
Zastosowanie: roślina lecznicza

Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) jest często spotykany pod wieloma innymi nazwami: dziurawiec pospolity, ruta polna, krzyżowe ziele, arlika, przestrzelon czy ziele boginki. To wieloletnia roślina zielarska należąca do rodziny dziurawcowatych (Hypericaceae). Jest często spotykana w warunkach naturalnych w Polsce. Porasta głównie zarośla, łąki i polany.

Osiąga do 1 m wysokości i tworzy wzniesione, rozgałęzione łodygi. Liście rosną naprzeciwlegle, są małe, eliptyczne lub równowąskie i mają gładkich brzegach. Blaszka liściowa posiada wiele prześwitujących "dziurek", które w rzeczywistości są dużymi komórkami zawierającymi olejek eteryczny.

Kwiaty są żółte, zebrane w baldachogrona. Co ciekawe po zgnieceniu wydzielają czerwony sok. Dziurawiec kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocem jest wielonasienna torebka, zawierająca czarne nasiona.

Wymagania i uprawa

Dziurawiec jest dosyć łatwy w uprawie i nie ma dużych wymagań klimatyczno-glebowych. Najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym. Dobrze rośnie na zarówno lekkich jak i średnio zwięzłych, przepuszczalnych glebach o odczynie lekko kwaśnym. Dobrze reaguje na nawożenie mineralne.

Nasiona dziurawca wysiewa się jesienią (w październiku). Wiosną należy przeprowadzić pielenie.

Na polach dziurawiec jest niepożądanym chwastem, gdyż obniża jakość siana.

Zastosowanie

Dziurawiec warto siać w ogrodzie, gdyż oprócz walorów leczniczych, dzięki ładnym, żółtym kwiatom, nada warzywnikowi lub nawet rabatkom interesującego wyglądu.

Lecznicze działanie dziurawca jest znane od starożytności. Ziele dziurawca (na suszenie) zbiera się dwukrotnie w ciągu roku: od połowy czerwca do połowy lipca oraz pod koniec sierpnia. Można je suszyć w warunkach naturalnych osłaniając przed promieniami słonecznymi.

Napary z dziurawca są przydatne w dolegliwościach żołądkowych. Roślina działa moczopędnie, co ułatwia wydalanie szkodliwych produktów przemiany materii. Oprócz tego jest to dobry naturalny środek na stres i bezsenność.

W trakcie przyjmowania zioła należy uważać na słońce – dziurawiec zawiera substancje, które zwiększają wrażliwość skóry na promienie UV, co może doprowadzić do lekkich poparzeń.

Dawniej wierzono, że można produkować z niego talizmany chroniące przed czarami i złem – miał moc odstraszającą.

Z ziela dziurawca można produkować również nalewki.

Ciekawostki

Polska nazwa rośliny wzięła od charakterystycznej budowy jej liści – "podziurawionej" blaszce liściowej. Natomiast nazwy zwyczajowe, takie jak ziele świętojańskie i ziele Świętego Jana, pochodzą od pory pojawiania się kwiatów – około 24 czerwca, czyli na imieniny Św. Jana.

Zdjęcia: Vasil Stefanov, Титаренко Денис, WikimediaImages, annetteJO/Pixabay

Obserwuj
Więcej na ten temat
Powiązane rośliny

Dziurawiec 'Rheingold' Hypericum x indorum 'Rheingold'

Ciesielska czy rozłupująca? Jaka siekiera do ogrodu?
Komentarze

Sekrety pięknych storczyków. Eksperci radzą, jakie produkty wybrać do codziennej pielęgnacji
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści