Babka lancetowata (Plantago lanceolata) to bylina należąca do rodziny babkowatych (Plantaginaceae). Występuje pospolicie na łąkach, polach w rowach i zaroślach. W ogrodzie jest postrzegana za pospolity chwast.
Babka lancetowata wytwarza pęd kwiatostanowy, który może osiągać 40 cm wysokości. Tworzy przyziemne rozety lancetowatych, równowąskich liści, które w dobrych warunkach też mogą mieć nawet 20 cm długości.
Babka kwitnie od maja do czerwca tworząc kwiatostan w formie walcowatego kłosa o barwie od białej do brunatno-różowej. Owocem jest torebka.
Organem podziemnym jest kłącze.
Wymagania i uprawa
Babka lancetowata rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Zwykle można ją znaleźć na glebach ubogich w składniki pokarmowe, szczególnie w azot.
Zastosowanie
Babka lancetowata to jedno z najbardziej znanych ziół. Jej liście zawierają sole mineralne (m.in. cynk, krzemionka) jak i flawonoidy, garbniki, pektyny i wiele innych związków działających leczniczo. Napary z babki można pić przy nieżycie jelit i przy biegunce oraz w innych dolegliwościach przewodu pokarmowego. Zewnętrznie można używać rośliny do płukania oczu przy zapaleniu spojówek i do włosów na pozbycie się łupieżu.
Młode liście babki lancetowatej są jadalne i dodaje się je do sałatek, ale nie jest to popularna roślina w kuchni.
Na potrzeby własne zbiór liści pozyskiwany jest ze środowiska naturalnego lub z ogrodu (o ile nie jest zanieczyszczony). Liście zbiera się od maja do września, a suszyć je można w warunkach naturalnych w przewiewnym, wolnym od wilgoci i dostępu promieni słonecznych miejscu.
Zdjęcia: WikimediaImages/Pixabay; Katarzyna Jeziorska
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
