Uprawa roślin cebulowych

Sadzenie roślin cebulowych

Rośliny cebulowe niezimujące w gruncie sadzi się wiosną, natomiast zimujące w gruncie – od sierpnia do listopada.

Znana powszechnie zasada, aby rośliny cebulowe sadzić na głębokość równą trzykrotnej wysokości cebuli bywa myląca. Dowodem tego są np. lilie – lilię białą sadzi się na głębokość 8 cm, choć rośnie do 150 cm, a lilie królewskie wymagają głębokości 30 cm, choć są znacznie niższe. Szczęśliwie głębokość sadzenia jest obecnie z reguły podawana na opakowaniach, można się także dowiedzieć od sprzedawcy.

Korzenie roślin cebulowych rozchodzą się stożkowato, ważny jest więc odpowiedni odstęp pomiędzy sadzonymi egzemplarzami.

Sadzenie krok po kroku

Holendrzy – a ci wiedzą, jak postępować z cebulami – robią to tak:

1. Należy wybrać wierzchnią warstwę ziemi na całym obszarze, który ma zostać obsadzony, niższą warstwę przerobić z żyzną próchnicą bez nawozów mineralnych, które upośledzają kwitnienie.
   
   
2. Następnie, cebule rozłożyć w pożądanych odstępach, całość posypać torfem kwiatowym, lekko uklepać, podlać, żeby ziemia dobrze cebule oblepiła i przykryć gałązkami iglaków, które usuwa się dopiero po ustąpieniu silnych mrozów. Rośliny nie znoszą bowiem przemiennego zamarzania i tajania, łatwiej już wytrzymają kilka stopni mrozu.
   
   
3. Gdy wiosną, przy temperaturze +10°C, pędy są ładnie wykształcone, trzeba zacząć nawożenie. Oczywiście, najlepiej posłużyć się gotową, specjalną mieszanką, stosując ją co dwa tygodnie do końca czerwca.
   
   

Wykopywanie cebulek

Teoria o konieczności corocznego wykopywania cebul na lato jest tylko częściowo prawdziwa i odnosi się głównie do producentów cebul oraz kwiatów ciętych. W przydomowym ogródku można rośliny zostawić w ziemi. Z czasem kwiaty będą drobniejsze, później zanikną całkiem. Wtedy posadzi się nowe.

Warto tylko wiedzieć, że naturalnym środowiskiem tulipanów są półpustynne stepy, w związku z tym ich cebule w okresie letnim, od czerwca, wymagają absolutnej suszy. Ten luksus można im stworzyć: ziemię przykryć folią, miejsce zamaskować donicą z kwiatami albo obsiać dookoła nasturcją, która szybko pokryje folię swymi pędami.

Cebule zimą – zimowanie w gruncie lub w pomieszczeniu

Granica mrozoodporności cebul i kłączy jest płynna. Większość dobrze znosi zimowanie w gruncie nawet bez okrywy, niektórym gatunkom mieczyków wystarczy lekkie okrycie, ale np. dalię ścina pierwszy przymrozek a wystawione na niego kłącza gniją.

Jesienne przymrozki nie dochodzą w głąb ziemi, za to pogłębiające się chłody i krótki dzień przygotowują rośliny do spoczynku. Niech więc sobie zielenieją, póki ich nadziemnej części nie zetnie mróz. Dopiero wtedy trzeba je wykopać, przesuszyć i schować. Tak traktuje się begonie, pacioreczniki, dalie, frezje, gladiole, krokosmie (montbrecje).

Zimotrwałe tulipany wytrzymują jedynie kilkustopniowe mrozy. Nie można ich więc zostawić na zimę w skrzynkach i donicach – jeśli mają zostać w zimie podpędzone, by wcześniej zakwitły - trzeba pojemniki dobrze okryć.

Trzeba też pamiętać, że wiosenny mróz może zaszkodzić wyrośniętym kwiatom – o dziwo, nawet śnieżyczka przebiśnieg, choć bywa że zakwita już w grudniu, bardzo cierpi od mrozów. Gdy więc zakwitnie a mróz ma być solidny, dobrze jest przykryć kwiaty włókniną.

Tekst: Ewa Ziegler, zdjęcie tytułowe: Plukje/Pixabay