Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Kolekcje Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego

Kolekcje Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego liczą ponad 11500 gatunków i odmian roślin gruntowych i szklarniowych. Szczególną wartość mają kolekcje roślin z rodziny wrzosowatych (Ericaceae), roślin wodnych i błotnych oraz sukulentów, a także Kolekcja Narodowa rodzaju Hedera obejmująca około 150 taksonów bluszczy.

Centralną część Ogrodu Botanicznego we Wrocławiu zajmuje dział systematyki roślin - wytyczona w nim i oznakowana trasa umożliwia zapoznanie się z całym bogactwem roślin wyższych. Nad stawem wznoszą się pagórki alpinarium - działu roślin górskich i skalnych.

Łukowaty, drewniany mostek łączy alpinarium z działem systematyki. Można podziwiać z niego taflę stawu odbijającą zarysy drzew i wież Katedry	Zajmujący centralne położenie w Ogrodzie Botanicznym staw jest pozostałością jednej z odnóg Odry. Brzeg stawu obsadzono roślinami

Fragment alpinarium od strony południowej. Po lewej stronie kwitnąca azalia japońska (Rhododendron japonicum)	Na pierwszym planie pagórek z roślinnością pochodzącą z Azji – różanecznik Makina (Rhododendron makinoi) o charakterystycznych wąskich liściach

Arboretum w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego

We wschodniej części Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego znajduje się Arboretum. Ma ono charakter parku naturalistycznego, w którym rosną drzewa i krzewy strefy umiarkowanej Europy, Azji i Ameryki.

Specjalizacją dendrologiczną Ogrodu Botanicznego we Wrocławiu są rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae) - przede wszystkim z rodzaju różanecznik (Rhododendron). Na szczególną uwagę zasługuje także skamieniały pień drzewa z rodzaju Walchia o wysokości 3,4 m, liczący około 270 mln lat oraz kopalne pnie pierwotnych drzew szpilkowych.

Na terenie Ogrodu znajduje się 29 pomników przyrody - m.in. drzewiaste cisy pospolite (Taxus baccata), miłorzęby dwuklapowe (Ginkgo biloba), potężne dęby szypułkowe (Quercus robur), platany klonolistne (Platanus × acerifolia), buki pospolite (Fagus sylvatica) oraz unikatowy orzesznik pięciolistkowy (Carya ovata) i skrzydłorzech kaukaski (Pterocarya fraxinifolia).

Po obu stronach alei głównej zlokalizowane są kolekcje różaneczników (Rhododendron) i azalii, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr	Na zdjęciu klon cukrowy (Acer saccharum). Rysunek liścia klonu cukrowego został uwieczniony w godle państwowym i na fladze Kanady, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr

Widok na staw. Po lewej buk pospolity forma zwisająca (Fagus sylvatica f. pendula), a po prawej błotnia leona (Nyssa sylvatica), fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr	W najbardziej malowniczych zakątkach Ogrodu, rozmieszczone są miejsca wypoczynkowe dla zwiedzających. Na zdjęciu ławeczka pod platanem klonolistnym (Platanus ×acerifolia), fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr

Do Arboretum Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego przylega dział dydaktyczny z roślinami rosnącymi na kwaterach - obrazujących rozmaite zagadnienia morfologiczne, ekologiczne i fizjologiczne, z ekspozycją roślin prawnie chronionych, z pawilonem dydaktycznym - Zielona Klasa oraz kolekcjami pnączy i polskich odmian roślin ozdobnych.

Kwatery z roślinami prezentującymi różne typy kwiatostanów, łodyg oraz sposoby ulistnienia pędów, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr	Kwatery z przykładami różnych typów owoców i nasion oraz sposobów ich rozsiewania, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr

Fragment kwatery z roślinami prawnie chronionymi w Polsce, od lewej – pióropusznik strusi (Matteucia struthiopteris), kwitnący dyptam jesionolistny (Dictamnus albus) oraz azalia pontyjska (Rhododendron luteum), fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr	Kwatera z milinem amerykańskim (Campsis radicans) i bluszczem pospolitym (Hedera helix) jako przykładami roślin o specyficznych korzeniach czepnych, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr

Pnącza w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu

W południowo-wschodniej części Ogrodu Botanicznego prezentowane są pnącza. Pod rośliny o delikatnej i średniej sile wzrostu skonstruowano i rozstawiono kilkadziesiąt metalowych podpór. Część pnączy, ze względu na sposób wspinania się, wykorzystuje jako podporę ceglany mur ogrodu.

Część ekspozycji roślin pnących z wystawą południowo-wschodnią - glicynia japońska (Wisteria floribunda), wiciokrzew Browna (Lonicera × brownii) oraz wiciokrzew japoński (Lonicera japonica), fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr	Część ekspozycji pnączy na stanowiska cieniste i półcieniste – powojnik (Clematis), winobluszcz Henry'ego (Parthenocissus henryana), hortensja pnąca (Hydrangea anomala) oraz winobluszcz himalajski (Parthenocissus himalayana), fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr

Dział roślin wodnych i błotnych

Pośrodku działu znajduje się eutroficzny staw (pozostałość jednego z ramion Odry) o charakterze zbliżonym do naturalnego. Na brzegach rosną rośliny szuwarowe: pałki, kosaćce, tatarak. Duże wrażenie sprawia osiągająca do 5 m wysokości trzcina (Phragmites australis var. Pseudodonax).

W Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego znajduje, największa w Polsce kolekcja zimujących w naszym klimacie, barwnie kwitnących odmian grzybieni (Nymphaea) - ponad 80 odmian. Grzybienie kwitną tu od wczesnej wiosny aż do późnej jesieni różnymi odcieniami bieli, różu, żółci i czerwieni.

Obok basenu z barwnymi odmianami grzybieni zimotrwałych znajdują się dwa płytkie baseniki, w których eksponowane są rzadsze gatunki roślin błotnych i rosnących w wodzie płytkiej, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr	Na zdjęciu pochodząca z Brazylii Gunnera manicata wydająca olbrzymie, osiągające 6 m wysokości liście, których blaszki mają do 2 m średnicy, fot. www.biol.uni.wroc.pl/obuwr

Szklarnie Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego

Rośliny egzotyczne, pochodzące z cieplejszych stref klimatycznych, gromadzone są pod dachami szklarni Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Lądowe rośliny tropikalne i subtropikalne, w tym ananasowate, tzw. bromelie (Bromeliaceae), storczyki (Orchidaceae), obrazkowate (Araceae) - m.in. filodendron (Philodendron), difenbachia (Dieffenbachia), aglaonema (Aglaonema), alokazja (Alocasia), anturium (Anthurium), monstera (Monstera), zroślicha (Syngonium) i żółtosocza (Xanthosoma). W warunkach szklarniowych doskonale czuje się także cibora (Cyperus), męczennica (Passiflora), kordylina (Cordyline), dracena (Dracaena), ketmia (Hibiscus) i figowce (Ficus).

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego posiada jedną z największych kolekcji sukulentów w Polsce. Liczy ona ok. 700 gatunków z rodziny Cactaceae i ok. 1400 gatunków innych sukulentów i ciągle jest powiększana.

Widok na szklarnię Sukulenty Afryki	Hala wegetacyjna – szklarnia, w której przetrzymywane są przez zimę rośliny w donicach, wystawiane latem na zewnątrz.
Szklarnia z kolekcją roślin tropikalnych, głównie z rodziny ananasowatych (Bromeliaceae)	Wnętrze szklarni z kolekcją roślin tropikalnych
Kaktusiarnia - grupa wysokich cereusów	Kaktusiarnia – parapet z niskimi kaktusami

Tekst: Redakcja ZielonyOgrodek.pl, w artykule wykorzystano zdjęcia i informacje o Ogrodzie Botanicznym Uniwersytety Wrocławskiego ze strony www.biol.uni.wroc.pl/obuwr