6 najpiękniejszych, wcześnie kwitnących roślin ogrodowych | Gwiazdy marca

W marcu wszyscy zamieniamy się w rude trzmiele – nie tylko dlatego, że wciąż jeszcze trzeba uważać na chłodne powietrze i zakładać futrzane kurtki do pracy w ogrodzie. Trzymaj rękę na pulsie, żeby nic nie umknęło twojej uwadze: obejrzyj uważnie wszystkie rośliny, które dopiero się budzą i sprawdź podwójnie te, które już to zrobiły. Bądź jak trzmiel, który uwija się na kwitnącej mahonii japońskiej, tylko nie zapomnij o najważniejszym – co najmniej połowa całej pracy powinna ci sprawiać czystą przyjemność.

Kwitnie już pod koniec lutego i nie przestaje aż do maja, kiedy ze złotych kwiatów powstają niebieskawe jagody. Dobrze rośnie w półcieniu.

Wysokość x Szerokość 1-1,5 m x 1,5-2 m

Jest łatwy do rozpoznania po rudym tułowiu i tylnej części odwłoka. Już w marcu aktywnie poszukuje nektaru. Podlega w Polsce częściowej ochronie gatunkowej.

Krwawa czerwień tego ciemiernika najsilniej działa na zmysły, kiedy leży jeszcze śnieg, ale nawet i bez niego nietrudno zgadnąć, skąd ciemiernik wziął swoją rockową nazwę. Przez zaschnięte ubiegłoroczne liście odradza się jak feniks z popiołów i nie zrzuci piórek, to jest płatków, aż do maja.

Ciemiernik glandorfski (Helleborus × glandorfensis) ’HGC ® Ice N’ Roses Red’ Pierwsze kwiaty mogą się rozwinąć już w grudniu. Doskonale prezentuje się posadzony w większych donicach ustawionych przy drzwiach wejściowych.

W x S 30-60 cm x 30-60 cm

Żyjący na przełomie XV i XVI w. austriacki lekarz i przyrodnik Paracelsus uważał, że Bóg dał ludziom lek na każdą chorobę i aby ułatwić jego znalezienie dodał odpowiednie znaki zewnętrzne. Skoro więc liście przylaszczek przypominają kształtem płaty wątroby, stosowano ją niegdyś do leczenia właśnie tego organu. Jeśli błękitne kwiaty przylaszczek mają podobną moc, to bezchmurne dni są tuż za rogiem.

Najpierw rozwijają się błękitne kwiaty, a dopiero później liście. W maju nasiona przylaszczek roznoszą mrówki, ale roślinę można też rozmnożyć przez podział kęp tuż po kwitnieniu.

W x S 10 cm x 10 cm

Jeszcze nie zdążyły wypuścić ani jednego liścia, a już zmuszają do zastanowienia się „na co ja właściwie patrzę?”. Lepiężniki jak nieporadne owady ledwie wygramoliły się spod ziemi, a już kwitną, wywołując nie lada sensację. W ślad za podobnymi do stogów siana kwiatostanami w kwietniu pojawią się ogromne liście, tworząc scenerię rodem z Parku Jurajskiego.

Rozrasta się przez podziemne kłącza, więc trzeba mieć go na oku lub zastosować podziemną barierę. Sercowate liście mają liczne białe odbarwienia. W x S 1-1,5 m x 4-8 m

Rośnie dziko w całym kraju, a jego liście osiągają do 60 cm średnicy – są jednymi z największych w Polsce! Przysadziste, bordowofioletowe kwiatostany kwitną już na przedwiośniu.

W x S 1 m x 1,5 m

Pierwsza z dwóch sióstr, śnieżyca wiosenna, zakwita już na przedwiośniu, a na każdym płatku ma złotą plamkę. Druga, śnieżyca letnia, wbrew nazwie kwitnie już w kwietniu, a na każdym płatku ma zieloną plamkę. Teraz, kiedy już potrafimy je odróżnić, porozkoszujmy się widokiem tych roztańczonych baletnic, bo jak mawiała Coco Chanel, „Najlepsze rzeczy w życiu są za darmo”.

Śnieżyca wiosenna (Leucojum vernum) Bardzo dobrze sprawdza się pod drzewami i krzewami liściastymi, gdzie kwitnie, zanim ich liście zasłonią jej słońce. Preferuje wilgotne podłoże.

W x S 10-50 cm x 10 cm