Śnieżnik to niska roślina, która dorasta do 10-40 cm wysokości. Pojedyncza cebulka rośliny wytwarza zwykle 2, podłużne liście, które są węższe u nasady i szersze przy ostro zakończonym czubku. Łodyga rośliny, na której zawiązuje się kwiatostan, jest cienka i brązowa. 

Kwiaty w ilości od 1 do 15 są zebrane w luźne grona. Są one wyprostowane (w przeciwieństwie do zwykle wiszących u cebulicy) koloru niebieskiego, różowego i białego (rzadko). Okwiat jest złożony z 6 wolnych listków, tworzy gwiazdkowaty kształt i ma biały środek. Śnieżniki kwitną od marca (czasem już od lutego) do kwietnia, dzięki czemu zaliczane są do najwcześniej kwitnących roślin w ogrodach.

Cebule śnieżników są małe i są okryte brązowymi tunikami.

Wymagania i uprawa

Śnieżniki wymagają miejsca słonecznego i radzą sobie w półcieniu. Najlepiej rosną na glebach piaszczystych, gliniastych, o dużej przepuszczalności. W związku z upodobaniem takich warunków bardzo dobrze znoszą suszę i źle reagują na dużą wilgotność.

Roślina jest odporna na zasolenie i słone wiatry – doskonale sobie radzi w nadmorskim klimacie.

Byliny te rozmnaża się poprzez cebule przybyszowe lub przez wysiewanie nasion zaraz po ich dojrzeniu.

Zastosowanie

Śnieżniki to rośliny idealne na rabaty bylinowe i skalniaki. Sadzi się je w towarzystwie innych wiosennych kwiatów cebulowych, takich jak żonkile, szachownice czy tulipany. Rośliny te bardzo dobrze sprawdzają się sadzone w doniczkach na tarasie i balkonach.

Przy dobrych warunkach śnieżniki mogą się mocno rozsiewać i stać chwastami.

Gatunki i odmiany

Do rodzaju śnieżnik należy ok. 6 gatunków. Bardzo łatwo je pomylić. Wszystkie łatwo się krzyżują między sobą (tworzą też mieszańce z cebulicami!). Do najbardziej znanych należą: 

• śnieżnik lśniący (Chionodoxa luciliae) – średnica kwiatu ok. 3,5 cm, mało kwiatów w gronie, jasna lub rdzawobrązowa łodyga
• śnieżnik sardeński (C. sardensis) – różni się od śnieżnika lśniącego kolorem kwiatów, które są niemal całe niebieskie (bardzo małe białe oczko w środku)
• śnieżnik Forbesa (C. luciliae var. forbesii, syn. Chionodoxa forbesii) – po kilka, ciemno-niebieskich kwiatów (z wyraźnie odciętym białym środkiem) skierowanych ku górze. Bardzo często jest mylony ze śnieżnikiem lśniącym
• śnieżnik Siehego (C. siehei) – nieco większe kwiaty (do 3 cm średnicy) skierowane na zewnątrz, odcień bardziej fioletowy. Często mylony ze śnieżnikiem Forbesa (został wyodrębniony jako oddzielny gatunek w 2005)
  
  

Ciekawostki

Nazwa łacińska rośliny pochodzi od greckich słów: "chion" (χιόνι) – śnieg i "doxa" (δόξα) – duma, sława czy też chwała. Możliwe, że wzięło się to z tego, że kwiaty śnieżników pokrywają łanami zbocza gór i są "dumnie rozwarte" w czasie, gdy na ziemi w dalszym ciągu leży marcowy śnieg.

Nasiona śnieżników są często roznoszone przez mrówki.

Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: iBulb