Berberys Thunberga

Krzew ten ma gęsty, rozłożysty pokrój i dorasta do ok. 1,5 m wys. Tworzy cienkie, z wiekiem drewniejące i bruzdowane, rozgałęzione, sztywne, w górnej części przewieszające się na zewnątrz pędy, pokryte licznymi, niedużymi, jajowatymi, zielonymi, sezonowymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na czerwono. Na pędach w kątach liści wyrastają też ostre, cienkie ciernie (zwykle pojedynczo).

Berberys Thunberga zakwita wiosną (V-VI), ale jej drobne, żółte kwiaty, zebrane w małe, zwisające grona nie mają dużych walorów ozdobnych. Bardzo dekoracyjne są natomiast rozwijające się z nich niewielkie, wydłużone, czerwone owoce (dojrzewają w IX), zwisające z pędów na cienkich szypułkach jak rzędy koralików. Na roślinie utrzymują się długo po opadnięciu liści (nawet całą zimę). Są jadalne i bogate w wit. C, ale dość kwaśne. Berberysy to rośliny przyciągające pożyteczne ptaki do ogrodu.

Wymagania i uprawa

Berberys Thunberga to mało wymagająca i łatwa w uprawie roślina. Najlepiej czuje się na słonecznych stanowiskach i żyznych, lekko wilgotnych podłożach, ale poradzi sobie też w półcieniu i na każdej typowej glebie ogrodowej. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza, zasolenie gleby i przejściową suszą. Jest też mrozoodporny i nie wymaga zimowego okrycia. Kiedy w czasie surowej zimy jej pędy przemarzną, wiosną dobrze się regeneruje. Nie oczekuje też regularnego nawożenia. Na wilgotnych i zacienionych stanowiskach może natomiast paść ofiarą mączniaka

Berberys Thunberga doskonale znosi cięcie i choć nie wymaga przycinania, w razie potrzeby bez obaw można skracać jego pędy (można go wykorzystać do tworzenia roślinnych rzeźb ogrodowych).

Krzew można rozmnażać za pomocą nasion (dość często daje samosiew), ale odmiany ozdobne powinny być rozmnażane przez sadzonki pędowe lub odkłady (rośliny uzyskane z nasion mogą różnić się od egzemplarza matecznego).

Zastosowanie

Berberys Thunberga ma w ogrodzie szerokie zastosowanie. Jego wysokie odmiany to doskonałe rośliny żywopłotowe, nadające się na żywopłoty obronne. Można z nich też tworzyć szpalery wzdłuż ogrodzeń lub chodników. Odmiany o atrakcyjnych liściach to również piękne rośliny soliterowe, mogące być ozdobą trawnika lub ogródka żwirowego. Niskie odmiany sprawdzają się natomiast w kompozycjach rabatowych np. z innymi berberysami, liliowcami, rudbekiami, jeżówkami, różami, tawułami japońskimi, żylistkiem wysmukłym oraz iglakami. Nadają się też na niskie obwódki wzdłuż ścieżek i chodników. Mogą być też uprawiane w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Wybrane odmiany

• 'Atropurpurea' – silnie rosnący, ciemnoczerwone liście
• 'Bagatelle' – karłowy, purpurowobrązowe liście, jesienią przebarwiają się na jaskrawo czerwono
• 'Goldalita' – karłowy, bardzo jasno zółtozielone liście, bardzo mało owoców
• 'Diabolicum' – liście żółtozielone z czerwoną obwódką
• 'Harlequin' – liście bordowe, młode przyrosty pstre, czerwono-różowo-białe
• 'Kelleris' – odm. wysoka, liście zielone, biało nakrapiane, młode z różowymi przebarwieniami
• 'Orange Sunrise' – liście czerwonopomarańczowe. Na starszych pojawia się wyraźna, cienka żółta obwódka
• 'Orange Dream' – pomarańczowe czasem czerwonawe liście i młode pędy
• 'Rose Glow' – liście bordowe, na młodych przyrostach różowo i biało nakrapiane
• 'Tiny Gold' – odm. karłowa, liście żółte
• 'Anna' – odm. karłowa, liście żółte z pomarańczowym obrzeżem

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: ewafairy, SabineRostock, kolaż/Pixabay

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!