Funkie, znane również jako hosty, to rośliny niezwykle cenione przez ogrodników za ich efektowne liście i łatwość uprawy. Choć są roślinami niewymagającymi, to jednak wymagają pewnej troski, aby w pełni rozwijać swoje piękno. W naszym artykule krok po kroku wyjaśniamy, jak pielęgnować funkie, aby były zdrowe i efektowne. Dowiesz się, jakie są optymalne warunki dla ich rozwoju, jak je nawozić, podlewać i przycinać, a także jak radzić sobie z typowymi problemami, takimi jak choroby czy szkodniki.
Funkie to rośliny, które dzięki swojej różnorodności i łatwości w uprawie, zasługują na miejsce w każdym ogrodzie. Ich ogromna różnorodność pozwala na stworzenie ciekawych kompozycji, a niewielkie wymagania uprawowe sprawiają, że są idealne dla początkujących ogrodników. Funkie preferują stanowiska półcieniste lub cieniste, z dobrze przepuszczalnym, wilgotnym podłożem. W pełnym słońcu liście mogą ulec przypaleniu. Wiosną warto zastosować nawóz wieloskładnikowy, a latem nawozy azotowe. Funkie nie są szczególnie podatne na choroby i szkodniki, ale mogą być atakowane przez ślimaki. W przypadku zauważenia szkodników, należy zastosować odpowiednie środki ochrony roślin. Funkie rozmnaża się przez podział, najlepiej wiosną. Wystarczy wykopać roślinę, podzielić na kilka części i posadzić w nowym miejscu. Funkie dobrze komponują się z innymi roślinami cieniolubnymi, takimi jak paprocie, hosty czy trawy ozdobne. W ogrodzie można je wykorzystać na wiele sposobów - w rabatach, na skalniakach, przy oczkach wodnych, a nawet jako rośliny doniczkowe. Są one również doskonałym wyborem do ogrodów naturalistycznych, gdzie mogą rosnąć w naturalnych, nieuporządkowanych grupach.
Praktyczny poradnik i kalendarz pielęgnacji funkii
Poznaj szczegółową pielęgnację funkii. Opisujemy krok po kroku, jak przez cały rok pielęgnować te niezwykłe byliny o ozdobnych liściach. Zobacz nasz poradnik w formie "kalendarza" i galerię zdjęć tych roślin w różnych fazach rozwoju.
► Marzec
Po zniknięciu śniegu, nie ma jeszcze śladu po zeszłorocznych hostach. Ważne jest, aby jesienią umieścić tabliczki w miejscach, w których rosną rośliny. Jest to ważne szczególnie, gdy planujemy wiosenne nasadzenia.
Na powierzchni ziemi pokazują się pierwsze zwinięte jeszcze liście. Wokół rozwijających się kiełków należy spulchnić ziemię i rozsypać granulowany nawóz wieloskładnikowy. Przez całą wegetację należy zbierać ślimaki, dla których funkie, szczególnie o miękkich liściach są prawdziwym rarytasem.
Kwiecień to najlepszy miesiąc na podział host – gdy zauważymy w poprzednim sezonie, że liście stają się coraz drobniejsze i jaśniejsze, a kłącza zbyt gęste, jest to najwyższy czas na odmłodzenie rośliny. Zabieg należy przeprowadzić przed rozwojem liści. Należy delikatnie wykopać całą roślinę, podzielić ostrym nożem na kilka części, wsadzić do ziemi i obficie podlać.
Fot. Linda N. / Flickr / CC
Fot. ejhogbin / Flickr / CC
Na przełomie marca i kwietnia młode kiełki host wychodzą z ziemi. Warto już na jesieni oznaczyć etykietami miejsca gdzie zostały posadzone rośliny, aby nie podeptać delikatnych liści.
Fot. Scott_Calleja / Flickr / CC
Fot. Scott_Calleja / Flickr / CC
Liście początkowo są mocno zwinięte, w miarę wychodzenia z ziemi rozwijają się ukazując całe swoje piękno. Liście host występują w przeróżnych kolorach. Do rodzaju Hosta należy ponad 40 gatunków i 1000 odmian.
► Maj
Usuwamy starzejące się, żółknące liście. Odchwaszczamy glebę wokół rośliny. Usuwamy pędy kwiatowe pojawiające się u młodych roślin. Dzięki czemu roślina będzie bujniej się rozrastała.
► Czerwiec, lipiec i sierpień
To czas odchwaszczania, spulchniania gleby, usuwania przekwitających pędów kwiatostanowych. W trakcie suchego lata rośliny należy intensywnie podlewać.
Fot. Lee Nachtigal / Flickr / CC
Fot. normanack / Flickr / CC
Białe lub fioletowe, dzwonkowate kwiaty host zebrane są w grona, pojawiające się od lipca do sierpnia. Niektóre odmiany kwitną aż do jesieni.
K&E GardenPasja / YouTube
► Wrzesień, październik – jesień
Po pierwszych przymrozkach liście host, które przemarzły systematycznie usuwać. Mogą stać się one siedliskiem zarodników grzybów chorobotwórczych. W tym okresie systematycznie obcinamy przekwitnięte kwiatostany. Liście całkowicie ścinamy dopiero wtedy, gdy całkowicie zżółkną i zwiędną.