Świerk kłujący 'Maigold'

świerk kłujacy Picea pungens Maigold Fot. Grzegorz Falkowski ZSzP

Świerk kłujący uprawiany jest w Europie dopiero od drugiej połowy XIX wieku. Naturalnie występuje w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, rośnie w górach na wysokości 2000-3000 m n.p.m. To drzewo osiągające spore rozmiary, dlatego w ogrodach warto sadzić mniejsze odmiany tego gatunku. Jedną z niezwykle interesujących roślin jest złocisty świerk 'Maigold'.

Posłuchaj
00:00
10
Spis treści
Jak wygląda? Jak uprawiać? Gdzie posadzić?

Świerki kłujące mają ładne, stożkowate korony oraz srebrzystą barwę igieł, są mało wymagające i świetnie radzą sobie w warunkach miejskich. Szeroki wybór odmian różniących się siłą wzrostu, pokrojem oraz intensywnością wybarwienia igieł ułatwia znalezienie drzew odpowiednich zarówno do małych ogrodów przydomowych, jak i rozległych założeń parkowych.

Świerk kłujący (Picea pungens) 'Maigold' o złocistym kolorze młodych, wiosennych przyrostów, wśród sporej liczby taksonów, zasługuje na szczególną uwagę. To odmiana wyselekcjonowana w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku w Niemczech przez Karla Pristaffa Barmstedta.

świerk kłujący Picea pungens Maigold Fot. G. Falkowski
Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Drzewo to charakteryzuje się znacznie wolniejszym tempem wzrostu w porównaniu do gatunku, osiągając po 10 latach uprawy 3 m wysokości i 1,5 m średnicy.

W przeciwieństwie do innych tego typu odmian, świerk kłujący ‘Maigold’ łatwo tworzy pęd przewodni i dosyć regularną, stożkowatą koronę.

Odmiana 'Maigold' najefektowniej prezentuje się na początku maja, gdy na końcach wszystkich pędów pojawiają się jasne, złocistożółte młode przyrosty, silnie kontrastujące ze starszymi, srebrzystozielonymi igłami. Po kilku tygodniach złota barwa igieł zmienia się w seledynową, a później szarozieloną.

Igły tego świerka są sztywne, ostre, kłujące, długości 2-3 cm, ułożone promieniście wokół gałązek i pędów. Gałęzie są sztywne, dzięki temu zimą drzewa nie ulegają zniekształceniu pod ciężarem śniegu.

Uprawa i pielęgnacja

Świerk kłujący i jego odmiany charakteryzują się najwyższą tolerancją na niedobór wody w podłożu oraz niską wilgotność powietrza spośród wszystkich uprawianych u nas świerków. Jako jedne z niewielu mogą być polecane do sadzenia w terenach miejskich, narażonych na kurz i zanieczyszczone powietrze. Wykazują pełną odporność na mróz.

Odmiana 'Maigold' najlepiej rośnie na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. Wymaga stanowisk słonecznych, nie toleruje zacienienia. Drzewo jest praktycznie wolne od szkodników i chorób.

Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się jedynie do podlewania roślin w pierwszym roku po posadzeniu. Później drzewa właściwie nie wymagają żadnej ogrodniczej ingerencji.

Gdzie posadzić?

Świerk kłujący 'Maigold' doskonale nadaje się do sadzenia w niewielkich ogrodach przydomowych, na rabatach z roślinami iglastymi i na wrzosowiskach. Jego zaletą jest długotrwałe utrzymywanie pełnego ugałęzienia korony, szczególnie w dolnej części drzewa, dlatego rośliny te dobrze prezentują się w miejscach wyeksponowanych i na trawnikach.

LOGO ZSZP

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich
Zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl 

Obserwuj
Autor
Związek Szkółkarzy Polskich Związek Szkółkarzy Polskich

Stowarzyszenie producentów roślin ozdobnych i owocowych. Publikuje poradniki uprawowe i nie tylko.

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Tematy
Więcej na ten temat
Powiązane rośliny

Świerk kłujący Picea pungens

Świerk kłujący 'Szelest' Picea pungens 'Szelest'

Świerk serbski 'Golden Rain' Picea omorika 'Golden Rain'

Świerk pospolity Picea abies

Ciesielska czy rozłupująca? Jaka siekiera do ogrodu?
Komentarze

50+ prezentów na Mikołajki i Boże Narodzenie 2024 r. | Dla ogrodników i ich bliskich
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści