Pietruszka naciowa

Do góry

Pietruszka naciowa

Petroselinum crispum subsp. crispum

Grupa roślin: Owocowe, warzywne

Podgrupa roślin: Warzywa

Gleba przepuszczalna, żyzna

Kolor kwiatów zielonkawe

Kwiatostan baldach

Owoce niełupka

Pokrój wzniesiony

Przydatność do spożycia liście

Wysokość do 50cm

Wilgotność gleba umiarkowanie wilgotna

Stanowisko półcień, słońce

Zastosowanie roślina dekoracyjna, roślina jadalna, roślina lecznicza

Pietruszka naciowa (Petroselinum crispum subsp. crispum) należy do rodziny selerowatych (Apiaceae). Roślina pochodzi z krajów śródziemnomorskich oraz z Azji, ale jest uprawiana w wielu krajach niemal na całym świecie. Forma naciowa nie tworzy zgrubienia korzeniowego, ale liczne korzenie wiązkowe nie mające wartości konsumpcyjnej. Liście – gładkie lub kędzierzawe – tworzą gęsty, rozetowy pióropusz.

W drugim roku uprawy roślina zakwita, wytwarzając baldachy złożone z niepozornych, drobnych, zielonożółtych kwiatów.

Warunki uprawy pietruszki naciowej

Pietruszka naciowa lubi podłoża żyzne, przepuszczalne, zasobne w składniki pokarmowe i jasne dobrze oświetlone stanowiska.

Nasiona zwykle wysiewa się pod koniec marca lub w kwietniu. W czasie wschodów (ok. 2-3 tygodnie po siewie) gleba powinna być stale wilgotna a stanowisko osłonięte.

Grządki warto zakładać w miejscach wzbogaconych jesienią przefermentowanym obornikiem. Z zabiegów pielęgnacyjnych istotne jest odchwaszczanie i spulchnianie gleby. Na zimę stanowisko należy okryć, np.: włókniną.

Roślina lecznicza i jadalna

Nać pietruszki jest bogatym źródłem witaminy C, PP, A, witamin z grupy B oraz soli mineralnych. Jako przyprawy używa się rozdrobnionych, suszonych lub świeżych liści. Najczęściej nacią przyprawia się zupy, sosy, dania z mięs i jaj, kanapki.

Pietruszka naciowa pobudza wydzielanie śliny i soków trawiennych oraz działa moczopędnie.

Odmiany pietruszki naciowej o barwnych liściach stosowane są również jako roślina dekoracyjna.