Jest to forma naciowa pietruszki zwyczajnej i nie tworzy zgrubienia korzeniowego (co dzieje się u formy korzeniowej), ale liczne korzenie wiązkowe nie mające wartości konsumpcyjnej. Liście są gładkie lub kędzierzawe i tworzą gęsty, rozetowy pióropusz.

W drugim roku uprawy roślina zakwita, wytwarzając baldachy złożone z niepozornych, drobnych, zielonożółtych kwiatów.

Uprawa i wymagania

Pietruszka naciowa lubi podłoża żyzne, przepuszczalne, zasobne w składniki pokarmowe i jasne dobrze oświetlone stanowiska.

Nasiona zwykle wysiewa się wiosną – pod koniec marca lub w kwietniu. W czasie wschodów (ok. 2-3 tygodnie po siewie) gleba powinna być stale wilgotna a stanowisko osłonięte.

Grządki warto zakładać w miejscach wzbogaconych jesienią przefermentowanym obornikiem. Z zabiegów pielęgnacyjnych istotne jest odchwaszczanie i spulchnianie gleby. Na zimę stanowisko należy okryć, np. włókniną.

Zastosowanie

Pietruszka naciowa to roślina jadalna, używana głównie jako przyprawa oraz lecznicza. Nać pietruszki jest bogatym źródłem witaminy C, PP, A, witamin z grupy B oraz soli mineralnych. Jako przyprawy używa się rozdrobnionych, suszonych lub świeżych liści. Najczęściej nacią przyprawia się zupy, sosy, dania z mięs i jaj, kanapki.

Pietruszka naciowa pobudza wydzielanie śliny i soków trawiennych oraz działa moczopędnie.

Odmiany pietruszki naciowej o barwnych liściach stosowane są również jako rośliny dekoracyjne (na tej samej zasadzie co kapusty ozdobne).

Polecane odmiany pietruszki naciowej

• 'Gigante d'Italia'
• 'Afrodite'
• 'Karneval'
• 'Natalka'
• 'Selwa'

Zdjęcia: AllNikArt, Couleur/Pixabay