Lewkonia letnia (Matthiola incana) nazywana czasem błędnie maciejką to bylina należąca do rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Gatunek ten pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i dlatego w Polsce ze względu na klimat jest uprawiany jako roślina jednoroczna.
Lewkonia letnia dorasta zwykle do 60 cm (w dobrych warunkach do 100 cm) i tworzy wzniesiony pokrój. Lancetowate liście są pokryte gęstym, jasnym kutnerem.
Lewkonia kwitnie od czerwca do mrozów wytwarzając kwiatostany złożone z kwiatów pojedynczych lub pełnych. Ich barwa jest różnorodna i zależy od odmiany.
Wymagania i uprawa
Lewkonia preferuje stanowiska ciepłe i słoneczne. Optymalne są gleby żyzne i zasobne, chociaż gatunek ten może rosnąć również na słabszym podłożu. Nie powinny być jednak uprawiane w podłożu, lub po innych roślinach kapustnych, ponieważ grozi to zaatakowaniem przez choroby, na które te gatunki są podatne.
W czasie uprawy należy pamiętać głównie o regularnym podlewaniu. Roślina jest wrażliwa na przymrozki.
Nasiona wysiewa się w marcu do inspektu, a pod koniec maja sadzi do skrzyń lub gruntu. Sadzonki warto uszczykiwać, aby pobudzić krzewienie.
Zastosowanie
Roślina bardzo często uprawiana jest w pojemnikach jako dekoracja balkonów i tarasów południowych. Oczywiście lewkonię można sadzić także w ogrodzie, tworząc barwne średnio-wysokie rabaty.
Zdjęcia: yuiyuize(@gmail.com)/Depositphotos; Wildfeuer/Wikimedia Commons