Jakie drewno do kominka jest najlepsze? Jakie wybrać i gdzie kupić?

Czy każde drewno nadaje się do kominka?

Choć może się wydawać, że każde drewno z lasu lub ogrodu da się wrzucić do kominka, rzeczywistość jest inna. Nie każde drewno spala się efektywnie i bezpiecznie. Kluczowe znaczenie ma nie tylko jego gatunek, ale też sposób sezonowania, wilgotność i forma przygotowania. Świeżo ścięte drewno zawiera nawet 50–60% wody, przez co spala się słabo, dymi, brudzi szybę kominka i przewody kominowe. Dlatego zanim trafi do ognia, musi odpowiednio długo schnąć – najlepiej przez minimum 1,5 do 2 lat.

Zbyt wilgotne drewno to nie tylko mniej ciepła, ale też większe ryzyko osadzania się sadzy i kreozotu, co może prowadzić do poważnych problemów z przewodem kominowym. Wybór drewna powinien być zatem świadomy i oparty nie tylko na cenie, ale przede wszystkim na jakości opału.

Fot. koldunova / Adobe Stock

Jakie drewno do kominka jest najlepsze?

Za najlepsze drewno kominkowe uznaje się twarde, gęste gatunki liściaste. Dlaczego? Bo palą się długo, równomiernie i dają dużo ciepła. W odróżnieniu od drewna iglastego nie zawierają dużej ilości żywicy, dzięki czemu nie strzelają i nie brudzą szyby w kominku. Oto najczęściej polecane gatunki:

• Buk i grab – to ścisła czołówka. Drewno tych drzew jest bardzo twarde, spala się powoli i daje najwięcej ciepła. Idealne do dużych kominków i długiego palenia. Trzeba jednak pamiętać, że potrzebują długiego sezonowania – nawet do 2 lat.

• Dąb – również twardy i wydajny opał, ale przy paleniu może wydzielać specyficzny zapach, zwłaszcza jeśli nie jest dobrze wysuszony. Nadaje się na długie zimowe wieczory, ale trzeba uważać na większą ilość dymu w przypadku słabszego sezonowania.

• Brzoza – spala się szybciej niż buk czy grab, ale łatwo się rozpala i nie dymi zbyt mocno. Świetnie sprawdza się na rozpałkę lub do szybkiego dogrzania pomieszczenia. Warto jednak wiedzieć, że zawiera sporo substancji żywicznych, które mogą brudzić szybę.

• Jesion i olcha – to drewno średniej twardości. Daje dobre ciepło, ale spala się szybciej niż twarde gatunki. Olcha dodatkowo ma bardzo estetyczny płomień, co docenią osoby lubiące patrzeć w ogień.

Zdecydowanie należy unikać drewna iglastego, takiego jak sosna czy świerk. Zawierają dużo żywicy, która podczas spalania wydziela dym i osadza się w kominie. Takie drewno może być stosowane co najwyżej do rozpalania – i to wyłącznie wtedy, gdy jest dobrze przesuszone.

Dlaczego drewno drzew owocowych jest cenione jako opał do kominka?

Właściciele kominków coraz częściej doceniają drewno pochodzące z drzew owocowych, takich jak jabłoń, grusza czy śliwa, bo daje ono wiele korzyści w praktycznym użytkowaniu. To nie przypadek — te gatunki są twardsze i bardziej gęste niż niektóre inne drewna liściaste, co przekłada się na stosunkowo wysoką wartość opałową i wolniejsze spalanie. Dzięki temu drewno owocowe pali się spokojnie i długo, zapewniając przy tym przyjemne ciepło w pomieszczeniu.

Dodatkowym atutem, o którym często wspominają użytkownicy kominków, jest przyjemny aromat wydzielany podczas spalania drewna owocowego. Zapach ten może dodawać wnętrzu klimatu i subtelnie wzbogacać atmosferę ogniska domowego — coś, czego zwykłe gatunki opałowe nie oferują.

Jakie gatunki owocowe warto rozważyć?

Chociaż nie są tak powszechnie polecane jak grab czy buk, niektóre gatunki drzew owocowych okazują się nie tylko możliwe do spalania, ale wręcz dobrym wyborem do kominka:

• Jabłoń – drewno bardzo gęste i twarde, które pali się długo i daje stabilne ciepło. Jego kaloryczność bywa porównywalna z gęstym drewnem liściastym, a przy tym spala się stosunkowo czysto, bez nadmiernej ilości dymu.

• Grusza – jeszcze bardziej gęste drewno, które plasuje się wysoko pod względem wartości opałowej. Daje dużo ciepła na jednostkę masy i spala się równomiernie.

• Śliwa – jej gęstość i cechy palne są porównywalne do grabu, więc zapewnia dobre wydzielanie ciepła i względnie niskie tempo spalania.

Drewno owocowe często bywa też łatwo dostępne lokalnie, szczególnie jeśli ktoś ma sad lub dostęp do odpadów po przycinaniu drzew owocowych. To sprawia, że może być zarówno tańszą, jak i naturalną alternatywą dla klasycznych gatunków opałowych.

O czym pamiętać, paląc drewnem owocowym?

O ile drewno owocowe może być świetną opcją, nadal najważniejsze są właściwe warunki sezonowania i niska wilgotność. Zarówno jabłoń, jak i grusza czy śliwa muszą być dobrze wysuszone – najlepiej do poziomu wilgotności poniżej 20% – aby paliły się efektywnie i bez intensywnego dymienia. To kluczowa zasada przy wszystkich gatunkach opału.

Jak rozpoznać dobre drewno kominkowe?

Nie zawsze mamy możliwość sprawdzenia, z jakiego drzewa pochodzi drewno, które chcemy kupić. Warto jednak wiedzieć, na co zwrócić uwagę przy zakupie, by uniknąć rozczarowania.

Po pierwsze – wilgotność drewna. Najlepsze drewno opałowe ma wilgotność poniżej 20%. Jeśli nie mamy wilgotnościomierza, wystarczy proste sprawdzenie: drewno powinno być lekkie, dźwięczne po uderzeniu i mieć widocznie popękaną strukturę. Świeże drewno będzie ciężkie i mokre w dotyku.

Po drugie – kolor i zapach. Dobrze wysuszone drewno ma jasny, stonowany kolor i nie wydziela intensywnego zapachu żywicy. Jeśli pachnie „lasem”, to znaczy, że jeszcze nie nadaje się do kominka.

Po trzecie – forma przygotowania. Wygodniej jest kupić drewno pocięte i porąbane, niż całe klocki do samodzielnego dzielenia. Drewno powinno być też przechowywane pod dachem lub w suchym miejscu, a nie pod folią w wilgotnym ogrodzie.

Gdzie kupić drewno do kominka?

Zakup drewna najlepiej zaplanować z wyprzedzeniem – jeszcze przed sezonem grzewczym. Najlepsze ceny obowiązują wiosną i latem, kiedy popyt jest mniejszy. Jesienią drewno bywa droższe, a jego dostępność ograniczona.

Drewno kominkowe można kupić u lokalnych leśników, w składach opału, a także przez Internet. Warto jednak zwracać uwagę na to, czy drewno rzeczywiście jest sezonowane. Często sprzedawcy deklarują, że drewno jest suche, ale w praktyce okazuje się świeże i zupełnie nieprzydatne do palenia.

Zdecydowanie lepiej kupować drewno z legalnego źródła, z fakturą i jasno określoną wilgotnością. Dobrym rozwiązaniem są także platformy ogłoszeniowe, ale tutaj zawsze warto osobiście sprawdzić jakość opału przed zakupem większej partii.

Czy warto samemu suszyć i sezonować drewno do kominka?

Wiele osób kupuje drewno wcześniej i samodzielnie je sezonuje. To dobre rozwiązanie, jeśli mamy miejsce do składowania – np. wiatę z przewiewem. Drewno należy układać w sposób umożliwiający cyrkulację powietrza, najlepiej w stosach oddzielonych od ziemi i osłoniętych od deszczu.

Sezonowanie trwa zazwyczaj od 18 do 24 miesięcy, w zależności od gatunku drewna i warunków pogodowych. Warto to robić z wyprzedzeniem – nie tylko oszczędzamy, ale też mamy pewność, że drewno będzie idealne do kominka w kolejnym sezonie.

Dobre drewno kominkowe to inwestycja w komfort, bezpieczeństwo i niższe koszty ogrzewania. Najlepszy wybór to twarde, liściaste gatunki, takie jak buk, grab czy dąb – sezonowane i suche. Unikaj drewna iglastego, wilgotnego i niepewnego pochodzenia. Kupuj z wyprzedzeniem, najlepiej latem, i zwracaj uwagę na jakość, a nie tylko na cenę. Dzięki temu Twój kominek nie tylko pięknie zapłonie, ale też zapewni przyjemne ciepło w najbardziej mroźne wieczory.

Zdjęcie tytułowe: New Africa / Adobe Stock