Ptaki dodają życia każdemu ogrodowi, a ich śpiew jest muzyką dla naszych uszu. Ale czy wiesz, które z nich najczęściej odwiedzają Twój ogród? Oto lista 10 najpopularniejszych gatunków, które warto obserwować i poznać bliżej.
Ptaki są nie tylko piękne, ale także niezwykle pożyteczne dla naszych ogrodów. Pomagają w walce ze szkodnikami, zapylają kwiaty i dodają życia każdej przestrzeni. Obserwowanie ptaków może być także wspaniałym sposobem na relaks i naukę dla najmłodszych. Dlatego warto zadbać o to, by nasz ogród był dla nich przyjazny - wystarczy kilka karmników, miska z wodą i rośliny, które przyciągną te piękne stworzenia.
Choć ptaki są częstymi gośćmi w naszych ogrodach, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z ich różnorodności i bogactwa. Każdy gatunek ma swoje unikalne cechy, które warto poznać i docenić. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć ich zachowania i cieszyć się obserwacją tych niezwykłych stworzeń.
Sikorka bogatka
Największa z sikor (a jest wielkości wróbla), najsprytniejsza z nich i najbardziej rozpoznawalna. Nie da się nie zauważyć jej żółtego brzucha i czarnej czapeczki, zwłaszcza gdy na dworze jeszcze szaro-buro. Przyjrzyjcie się, jak jest ruchliwa – często zwisa głową w dół. Może później, przed zimą, zrobisz z dzieckiem karmik? Bogatki z pewnością go odwiedzą, jeśli zapewnicie im nasiona lub słoninę.
Wróbel domowy
Najbardziej lubi towarzystwo swoich braci (zdarza się, że wróble gniazdują w 20 par) i... ludzi. Często gniazduje w pobliżu naszych domów – zazwyczaj wykorzystując kratki wentylacyjne i szczeliny w budynkach oraz budki lęgowe – a młode osobniki wiją gniazda zaledwie kilkaset metrów dalej, niż się urodziły. Wróble są prawie cały czas w ruchu, zabawnie podskakując, a w ciepłe dni łatwo zaobserwować, jak biorą kąpiel w piasku. Łatwo pomylić je z innym gatunkiem wróbla – mazurkiem, ten jednak ma charakterystyczne czarne plamy na białych policzkach.
Rudzik
Uwija się wśród krzewiastych zarośli, przez cały rok – co rzadko spotykane u skrzydlatej bracie – podśpiewując. Choć jest niemal bez przerwy w ruchu, a i rozmiary ma niepozorne, nietrudno go zauważyć dzięki rudej piersi i głowie. To chyba ulubiony ptak Anglików – pomarańczową obecnością rozjaśnia zimowe dni . Niestety, u nas rzadko zimuje, ale masz szansę wypatrzyć go już pod koniec kwietnia.
Dzwoniec
Ten nieduży i krępy ,z krótkim, mocnym dziobem ptak odzywa się różnymi głosami, w tym takim przypominającym dźwięk dzwoneczków na wietrze – stąd wzięła się jego nazwa. Pobłyskuje zielono-żółto, zwłaszcza widać ten kolor na jego brzuchu i końcu ogona. Zdarza mu się podśpiewywać w locie. Zimą chętnie odwiedzi karmnik, o ile znajdzie w nim nasiona roślin oleistych (np. słonecznika).
Dzięcioł duży
Stukania dzięcioła o pień drzewa nie za się pomylić z żadnym innym odgłosem. W ten sposób dobiera się do pożywienia – żyjących pod korą i jej szczelinach szkodników i ich larw, które wyciąga długim językiem – a także informuje innych o zajęciu terytorium i zwabia samiczkę. Uderza w pień z zawrotną prędkością, ale głowa go nawet zaboli, bo mózg otacza specjalna „poduszka amortyzacyjna”. Dzięcioł zawsze trzyma się prosto – dzięki czepnym nogom spaceruje, a nie skacze, po pniach.
Kwiczoł
Dość spory ptak i pospolity ptak. Ma szarą głowę i kuper, pierś z wyróżniającymi go ciemnymi plamkami i żółtawe gardło. Kwiczoły żerują stadnie – często na ziemi, wyszukując owadów, dżdżownic i nasion. Przyuczane są do tego młode ptaki, jeszcze nie umiejące latać. Gdy więc zobaczysz takiego szkraba w bezruchu, nie zbliżaj się – nic mu nie jest i na pewno patrzą na niego rodzice (zapewne usłyszysz ich ostrzegawczy, głośny i szorstki głos).
Sierpówka
Jasne, lekko przydymione piórka i czarny naszyjnik w kształcie sierpa (skąd nazwa tego gatunku ptaka) – sierpówka to elegancki, subtelny „biały gołąbek”. Nazywana jest też „synogarlicą turecką” (do Polski przybyła z Bałkanów). Pary ptaków lubią romantycznie przytulać się do siebie na gałęzi – prawdziwe dwa gołąbki! Nie afiszują się z uczuciami, więc trudniej je spotkać niż inne gołębie.
Kos
Dopóki nie zacznie śpiewać, można pomylić go ze szpakiem, choć jego lśniący, czarny frak nie ma kropek. A śpiewa niezrównanie! Z pomarańczowego dzioba wydobywają się melodyjne, uwodzicielskie i trwające długo trele. Uwielbia podjadać spadłe jabłka.
Szpak
Na jego widok ucieszy się każdy ogrodnik – ten pożyteczny ptak zjada mnóstwo szkodników roślin i ich larwy – chyba że ma on drzewka owocowe. Niestety, szpaki przepadają też za owocami, w dodatku w przeciwieństwie do innych uskrzydlonych nie szkodzi im alkohol, który powstaje w wyniku fermentacji owoców. Nawet gdy „wypije” za dużo, nie podskakuje, tylko dumnie kroczy po ziemi. Ma niezwykły, mechanicznie brzmiący głos i lubi naśladować dźwięki z otoczenia, np. odgłos dzwoniącego telefonu.
Raniuszek
Puchata, biała kulka z nalepionymi trzema czarnymi guzikami – oczkami i dziobem – oraz cienkim ogonem mającym prawie dwie trzecie długości ciała tego maleńkiego ptaka. Stado raniuszków, gdy przysiądzie na gałęzi, wygląda jak sznur filcowych korali. Para tych przeuroczych, maleńkich ptaków przez dwa tygodnie buduje gniazdo – bardzo misterne, bo potrzeba na nie prawie dwóch tysięcy elementów. Samica stawia mury, samiec zaś jest dostawcą budulca. Młode przychodzą na świat w pokoiku skrupulatnie wymoszczonym ptasim puchem.
Tekst: Agnieszka Pietrzak (magazyn Dziecko - Najlepsza Inwestycja 1/2015), zdjęcia ptaków: Fotolia; Luc Viator, Adam Kumiszcza, Rovdyr, SoNycZ, Jojo, Jerzry Strzelecki, Michał Matyjaski/Wikimedia Commons, Public Domain/Pixabay, zdjęcie tytułowe: Federico Maderno/Pixabay
Spis treści
Jesienne kwiaty 
Dzikie zwierzęta 
Ochrona przed mrozem 
Iglaki 
Owoce 
Warzywa 
Trawy ozdobne 
Ptaki 
Filmy ogrodnicze 
