Jak chronić marchew przed szkodnikami?
Profilaktyka ochrony marchwi przed szkodnikami nie różni się w porównaniu z innymi warzywami. Należy unikać uprawy w monokulturze. Stosuje się zmianowanie, w kolejnych latach wprowadzając warzywa należące do innej rodziny (marchew zalicza się do selerowatych) oraz grup. Nawozy powinny być stosowane umiarkowanie, w sposób zrównoważony. W szczególności nie powinno się aplikować nadmiernej ilości azotu (co zwiększa m.in. podatność na mszyce – groźnego szkodnika marchwi). Ważne są wszelkie zabiegi, które pozytywne wpływają na kondycję warzyw. Po sezonie należy przekopać pozostawione po zbiorach resztki roślinne. Są potencjalnym źródłem szkodników (a także chorób). Czasem nawet to nie wystarczy i trzeba podjąć działania doraźne.
Wszędobylskie mszyce – jeden z najpowszechniejszych problemów w ogrodzie
Na marchwi żerują różnorodne gatunki mszyc, np. mszyca głogowo-marchwiana oraz wierzbowo-marchwiana. To drobne owady (do 6mm długości), występujące w dużych koloniach, o zmiennym zabarwieniu ciała (np. zielonkawym lub szarym). W czasie żerowania pozostawiają lepką spadź (niestrawione związki cukru). Mszyce u marchwi żerują na naci i szyjce korzeniowej. Wysysają sok powodując deformację i zamieranie liści, co z kolei hamuje wzrost korzenia.
Szacuje się, że 30 mszyc na jednym korzeniu zmniejsza plon o 20%. W dodatku wpływają na jakość i smak korzeni – w których znajduje się mniej cukrów, a więcej białka i azotu.
Jak zwalczać mszyce na marchwi?
W przypadku zauważenia mszyc w ogrodzie powinno się dokładnie przejrzeć wszystkie rośliny, w tym marchew, gdyż szkodnik żeruje na wielu gatunkach. Stosuje się insektycydy, np. chemiczny Mospilan lub naturalny Emulpar, oparty na bazie oleju rydzowego.
Połyśnica marchwianka – szkodnik żerujący aż do zbiorów
Połyśnica marchwianka to drobna muchówka o ciele długości do 4-5mm. Szkodliwe są jej walcowate, białożółte larwy (6-7mm). Zimują w glebie, rzadziej na marchwi podczas przechowywania. Dorosłe owady najczęściej pojawiają się na polu od maja, larwy żerują pod koniec miesiąca lub już w czerwcu. W ciągu roku występują dwa pokolenia połyśnicy, pierwsze jest najbardziej szkodliwe. Jedna larwa może zjeść do dziesięciu wschodzących roślin. Objawy ich obecności są zróżnicowane zależnie od terminu – starsze larwy żerują na młodych korzeniach tworząc płytkie chodniki wypełnione odchodami. Drugie pokolenie żywi się w korzeniach spichrzowych aż do zbiorów. Korzenie są zdeformowane i posiadają otwory. W miejscach żerowania pojawiają się choroby, zwłaszcza zgnilizny wywoływane przez bakterie i grzyby.
Jak zwalczać połyśnicę marchwiankę?
Zwalczanie połyśnicy marchwianki na grządkach zaczyna się od sprawdzenia jej liczebności. Aby to zrobić umieszcza się żółte tablice lepowe (ustawione pod kątem 45 stopni względem podłoża). Przy okazji zbadania liczebności szkodnika zmniejszają populację jego owadów dorosłych. Połyśnicę zwalcza się insektycydami, zwykle w drugiej połowie maja, a następnie na przełomie lipca i sierpnia (to uśrednione terminy). Stosuje się m.in. Mospilan.
W ogródkach przydomowych warto uprawiać odmiany marchwi, które charakteryzują się dużą odpornością na połyśnicę, np. 'Flyaway'.
Bawełnica topolowo-marchwiowa – obniża plon i powoduje pękanie korzeni
Bawełnica topolowo-marchwiowa należy do mszyc, ale w odróżnieniu od typowych gatunków ma nieco inny cykl życia i powodowane symptomy. Zimuje na pniach i konarach topoli, dlatego bliskość tych drzew przy warzywniaku zwiększa zagrożenie dla marchwi. Pierwsze pokolenia żerują na topolach. Owady pojawiają się na marchwi dopiero na przełomie czerwca i lipca. Wysysają sok z nasady bocznych korzeni. Tworzą kolonie na korzeniach, które są pokryte białymi "kłaczkami" (cecha charakterystyczna). Hamują wzrost korzeni prowadząc do spadku plonu. W wyniku ich żerowania korzeń główny często pęka. Bawełnica wyrządza najwięcej szkód w sierpniu i we wrześniu, w fazie intensywnego wzrostu korzeni.
Jak zwalczać bawełnicę topolowo marchwiową?
Zwykle zabiegi insektycydowe wykonuje się w trzeciej dekadzie lipca i w sierpniu. Niestety szkodnika można wykryć przez wykopywanie i przeglądanie korzeni. Należy to robić losowo, w różnych miejscach na grządkach.
Inne grupy szkodników – nicienie, pędraki i drutowce
Szkody u marchwi mogą wywoływać chorobotwórcze nicienie jak również typowe szkodniki glebowe – pędraki i drutowce. Pierwsze powodują deformacje korzeni i nadmierny rozrost korzeni bocznych (brody korzeniowe), druga grupa wygryza drobne otwory w korzeniach, przyczyniając się do powstawania zgnilizn lub całkowitego niszczenia młodych siewek. Szkodniki zwalcza się m.in. stosując preparaty mikrobiologiczne, np. P-Drakol lub Nemapsil. W cyklu zmianowania powinno się uwzględnić uprawę aksamitki (na nicienie), a także gryki (na pędraki).
Tekst: Michał Mazik, zdjęcie tytułowe: oksanamedvedeva, Tomasz / AdobeStock