Floks wiechowaty (Phlox paniculata) zwany płomykiem wiechowatym jest byliną, należącą do rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae). Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie porasta obrzeża zbiorników wodnych i umiarkowanie wilgotne lasy.
Jest dość wysoki (80-150 cm) i posiada zwarty pokrój. Roślina wytwarza ma lancetowate, długie liście oraz obfite, wiechowate kwiatostany o kwiatach barwy białej, różowej, czerwonej i niebieskiej. Kwitnie od lipca aż do października.
Kwiaty wydzielają przyjemny, słodkawy zapach i są jednymi z roślin przyciągających do ogrodów pszczoły.
Wymaganie i uprawa
Floks wiechowaty najlepiej rośnie na piaszczysto-próchniczych, lekko wilgotnych glebach. Ze względu na wysokość czasem wymaga podpór. Może rosnąć zarówno na stanowisku słonecznym jak i półcienistym.
Bylinę poleca się sadzić w pobliżu tarasu i drzwi wejściowych. Floksy wiechowate wykorzystuje się również na kwiat cięty – ścięte nie tracą swojego intensywnego zapachu.
Zastosowanie
Roślina na trwałe wpisała się w krajobraz ogrodów wiejskich. Floksy pięknie wykańczają letnie rabaty bylinowe i dodatkowo ściągają do siebie motyle. Żywe kolory kwiatów dobrze wyglądają w sąsiedztwie roślin o jasnych kwiatach lub liściach.
Zdjęcia: Mari Vorobei, PommeGrenade, Petra Göschel, Hans Braxmeier/Pixabay
Komentarze