Bukszpan wieczniezielony (Buxys sempervirens) 'Suffruticosa' tworzy prawie kuliste lub szerokostożkowate formy. Krzewy rosną bardzo wolno, by po wielu latach osiągnąć około 1 m wysokości. Pędy mają sztywne, krótkie, bardzo silnie rozgałęzione, pokryte ciemnozielonym, lekko błyszczącymi , jajowatymi liśćmi do 2 cm długości. Roczne przyrosty pędów nie przekraczają kilku centymetrów długości.
Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP) |
Wymagania i uprawa
Bukszpan wieczniezielony 'Suffruticosa' należy do roślin łatwych w uprawie. Dobrze rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i cienistych. Jednak ze względu na klimat w Polsce wraz z przesuwaniem się z zachodu na wschód kraju za lepsze stanowiska uważa się miejsca półcieniste i cieniste, gdyż podczas surowych zim w miejscach silnie nasłonecznionych liście bukszpanu mogą być uszkadzane przez słońce.
Bukszpany należą do roślin o dużej odporności na suszę. Są jednak podatne na choroby liści – różnego rodzaju plamistości, które prowadzą do defoliacji i stopniowego zamierania roślin. Aby zapobiec wystąpieniu tych chorób należy unikać zraszania roślin. Profilaktycznie krzewy można opryskiwać środkami grzybobójczymi stosując np. Topas 100EC czy Gwarant 500 SC.
Gdzie posadzić?
Odmiana ‘Suffruticosa’ jest polecana przede wszystkim do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach, oraz typowych nasadzeniach geometrycznych w ogrodach francuskich. Niskie żywopłoty tworzone z bukszpanu należy systematycznie strzyc. Krzewy w żywopłocie sadzimy co 20-25 cm.
Dobrze sprawdza się też w uprawie pojemnikowej, do ozdoby różnego rodzaju balkonów i tarasów. Tego typu kompozycje pozostają atrakcyjne przez cały rok.
Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP) Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl |