Sosna himalajska

Sosna himalajska (Pinus wallichiana) jest drzewem o luźnej, stożkowatej koronie. W naturze spotkać ją można w rejonie Himalajów, na wysokości 1500-4000 m n.p.m., gdzie dorasta do 40-50 m wysokości. W Polsce jest znacznie niższa, rzadko przekracza 25 m wysokości, choć w młodości rośnie szybko.

Gałęzie sosny himalajskiej wyrastają w regularnych okółkach, są szeroko rozpostarte, uniesione na wierzchołkach. Dolne gałęzie długo się utrzymują, dzięki czemu drzewa pięknie prezentują się w ogrodach i zieleni parkowej. Młode pędy pokrywa oliwkowa skórka. Kora na starszych gałęziach i pniach jest bruzdowana, łuszczy się cienkimi płatami.

Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Zobacz więcej ciekawych sosen

● Nie przegap: Warsaw Garden Expo 2025 – to tu 18-20 lutego spotkają się miłośnicy roślin i profesjonaliści

Ozdobą sosny himalajskiej są wyjątkowo długie, zwisające igły zebrane po 5 w pęczkach, skupione miotełkowato na szczytach gałęzi, malowniczo falujące na skutek najlżejszych podmuchów wiatru.

Igły tego drzewa są srebrzysto lub niebieskozielone, mają długość 15-20 cm i są miękkie w dotyku. Uwagę zwracają okazałe, wydłużone szyszki tego drzewa, długości 15-25 cm, często skośnie skrzywione, zwisające, przed dojrzeniem zielone i silnie oblepione żywicą, po dojrzeniu brązowe. Szyszki dojrzewają i opadają w drugim roku po kwitnieniu, uprzednio uwalniając nasiona.

Uprawa i wymagania

Sosna himalajska jest jedną z najbardziej wymagających spośród uprawianych u nas gatunków sosen. Wymaga gleb żyznych, próchnicznych lub gliniastych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie.

Nie jest w pełni odporna na mróz, jej igły przemarzają przy spadku temperatury do -18°C. Ten gatunek szczególnie źle znosi wysuszające, silne, zimowe wiatry. Wymaga stanowisk osłoniętych, słonecznych.

Najlepiej radzi sobie sadzona w zachodnich rejonach kraju. Na wschodzie i w centrum alternatywnie można posadzić podobny, blisko spokrewniony gatunek, ale o wyższej mrozoodporności – sosnę Schwerina (P. xschwerinii) – mieszańca sosny wejmutki i sosny himalajskiej. Szkółki oferują go w atrakcyjnej odmianie 'Wiethorst' charakteryzującej się wolnym tempem wzrostu i obfitym tworzeniem szyszek.

Gdzie posadzić?

To piękne, ale wrażliwe na niskie temperatury drzewo nadaje się do sadzenia w parkach i dużych ogrodach, w miejscach eksponowanych. Ze względu na niepełną mrozoodporność ten gatunek, choć niezwykle efektowny, polecany jest do sadzenia w cieplejszych, zachodnich rejonach kraju.