Sosna himalajska
Sosny to zróżnicowany rodzaj botaniczny, który obejmuje około 90 gatunków drzew występujących od Kręgu Polarnego, po północną Afrykę, Nikaraguę w Ameryce Południowej i Indonezję w Azji. Polskie szkółki oferują ponad 200 kultywarów sosen.
Do niewątpliwie najładniejszych parkowych drzew zalicza się sosnę himalajską o długich, miękkich i malowniczo zwisających igłach oraz dużych szyszkach.
Spis treści
Sosna himalajska (Pinus wallichiana) jest drzewem o luźnej, stożkowatej koronie. W naturze spotkać ją można w rejonie Himalajów, na wysokości 1500-4000 m n.p.m., gdzie dorasta do 40-50 m wysokości. W Polsce jest znacznie niższa, rzadko przekracza 25 m wysokości, choć w młodości rośnie szybko.
Gałęzie sosny himalajskiej wyrastają w regularnych okółkach, są szeroko rozpostarte, uniesione na wierzchołkach. Dolne gałęzie długo się utrzymują, dzięki czemu drzewa pięknie prezentują się w ogrodach i zieleni parkowej. Młode pędy pokrywa oliwkowa skórka. Kora na starszych gałęziach i pniach jest bruzdowana, łuszczy się cienkimi płatami.
Igły tego drzewa są srebrzysto lub niebieskozielone, mają długość 15-20 cm i są miękkie w dotyku. Uwagę zwracają okazałe, wydłużone szyszki tego drzewa, długości 15-25 cm, często skośnie skrzywione, zwisające, przed dojrzeniem zielone i silnie oblepione żywicą, po dojrzeniu brązowe. Szyszki dojrzewają i opadają w drugim roku po kwitnieniu, uprzednio uwalniając nasiona.
Uprawa i wymagania
Sosna himalajska jest jedną z najbardziej wymagających spośród uprawianych u nas gatunków sosen. Wymaga gleb żyznych, próchnicznych lub gliniastych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie.
Nie jest w pełni odporna na mróz, jej igły przemarzają przy spadku temperatury do -18°C. Ten gatunek szczególnie źle znosi wysuszające, silne, zimowe wiatry. Wymaga stanowisk osłoniętych, słonecznych.
Najlepiej radzi sobie sadzona w zachodnich rejonach kraju. Na wschodzie i w centrum alternatywnie można posadzić podobny, blisko spokrewniony gatunek, ale o wyższej mrozoodporności – sosnę Schwerina (P. xschwerinii) – mieszańca sosny wejmutki i sosny himalajskiej. Szkółki oferują go w atrakcyjnej odmianie 'Wiethorst' charakteryzującej się wolnym tempem wzrostu i obfitym tworzeniem szyszek.
Gdzie posadzić?
To piękne, ale wrażliwe na niskie temperatury drzewo nadaje się do sadzenia w parkach i dużych ogrodach, w miejscach eksponowanych. Ze względu na niepełną mrozoodporność ten gatunek, choć niezwykle efektowny, polecany jest do sadzenia w cieplejszych, zachodnich rejonach kraju.
|
Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na: e-katalogroslin.pl |
TEMATY NA CZASIE 
