Zimowa lustracja sadu | Sprawdzamy, jak znaleźć zimujące szkodniki i choroby drzew owocowych

Jak wykryć szkodnik i choroby w sadzie? Zimowa lustracja drzew owocowych pod lupą

Podczas zimy, gdy drzewa są pozbawione liści, łatwiej jest dostrzec wszelkie nieprawidłowości. To idealny czas, by zidentyfikować i zwalczyć szkodniki oraz choroby, które mogą być niewidoczne w pełni sezonu. Wczesna interwencja pozwala na ograniczenie stosowania środków chemicznych i zapewnia naturalne metody ochrony drzew.

Używając lupy, dokładnie obejrzyjmy pędy i konary, szukając drobnych jaj szkodników i objawów chorób. Szczególną uwagę zwróćmy na krótkopędy i zagłębienia kory.

Zimowa inspekcja sadu | Jak wyglądają zimujące szkodniki i choroby i gdzie ich szukać?

Przeprowadzenie zimowej lustracji drzew owocowych wymaga szczegółowej obserwacji i znajomości charakterystycznych cech zimujących szkodników. Oto, na co należy zwrócić uwagę:

Szukamy zimujących szkodników

Podczas zimowej lustracji ważne jest, aby dokładnie badać drzewa, zwracając uwagę na te charakterystyczne cechy szkodników. Wczesna identyfikacja i odpowiednie działania mogą znacząco ograniczyć ich negatywny wpływ na drzewa owocowe w nadchodzącym sezonie. Wiedza na temat tego, jak wyglądają ich zimujące formy (np. jaja) oraz lustracja drzew pozwalają wcześniej przeciwdziałać rozwojowi szkodników, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i produktywności sadu. Dzięki temu możemy skutecznie zapobiegać potencjalnym problemom, zanim staną się one poważnym zagrożeniem dla naszych drzew owocowych.

• Przędziorki: Szukajmy drobnych, czerwonych jaj, często skupionych w koloniach na dolnej stronie gałęzi lub w zagłębieniach kory. Są one widoczne jako czerwone plamy o nieregularnym kształcie.
• Mszyce: Jaja są zazwyczaj składane w grupach lub pojedynczo w okolicy młodych pędów lub u nasady pąków. Są drobne i ciemne, co wymaga uważnej obserwacji.
• Szpeciele: Samice szpecieli zimują w spękaniach kory i w okolicy pąków. Są trudne do zauważenia gołym okiem, dlatego przydatna będzie lupa.
• Kuprówka rudnica: Te szkodniki tworzą gniazda na końcach pędów, łącząc liście za pomocą gęstej przędzy, wewnątrz której znajdują się gąsienice. Są one widoczne jako skupiska liści połączone przędzą, często na końcach gałęzi.
• Owocówka jabłkóweczka i śliwkóweczka: Ich larwy zimują w oprzędach umieszczonych w zagłębieniach i spękaniach kory. Te szkodniki często wybierają miejsca ukryte, takie jak spękane kory, gdzie tworzą swoje schronienia.
• Zwójka siatkóweczka lub bukóweczka: Kokony z gąsienicami tych szkodników można znaleźć w spękaniach kory, najczęściej w pobliżu pąków liściowych. Są to małe, ale dobrze widoczne struktury, często ukryte w bardziej zacienionych częściach drzewa.
• Znamionówka tarniówka: Jaja są kremowo-beżowe i pękate, często umieszczane w widocznych skupiskach na pędach.
• Brudnica nieparka: Charakterystyczne dla tego szkodnika są jaja pokryte rudawym meszkiem, co sprawia, że są one łatwiejsze do zauważenia na gałęziach.
• Miodówka jabłoniowa: Te szkodniki składają małe, pojedyncze, jasne jaja w kształcie przecinka. Jaja te są umieszczane w szeregach w poprzek pędu lub na krótkopędach, co czyni je stosunkowo łatwymi do zauważenia podczas dokładnej inspekcji.
• Piędzik przedzimek: Jego kremowe, pękate jaja znajdują się w niewielkich skupiskach, zazwyczaj w pobliżu pąków. Ich charakterystyczny kształt i kolor ułatwiają identyfikację.
• Zwójka różóweczka: Te szkodniki tworzą małe pokłady z ciemnymi jajami, które mogą być zlokalizowane w różnych miejscach na drzewie, ale często blisko pąków lub na spodniej stronie liści.
• Misecznik śliwowt: Charakteryzują się płaskimi, czerwonobrązowymi ciałami. Są to szkodniki, które mogą powodować znaczne szkody, dlatego ich wczesne wykrycie jest kluczowe.
  
  

Wiedza o tych szkodnikach i ich charakterystycznych cechach jest kluczowa podczas zimowej lustracji, umożliwiając wczesne wykrycie i podjęcie odpowiednich działań ochronnych. 

Rozpoznajemy choroby

W trakcie zimowej inspekcji sadu istotne jest również zwrócenie uwagi na obumarłe owoce pozostające na drzewach, znane jako mumie owocowe. Należy je dokładnie usunąć i zniszczyć, na przykład poprzez zakopanie w glebie, ponieważ mogą one stanowić źródło zimowania różnych chorób grzybowych. Ponadto, ważne jest obserwowanie nekrotycznych pęknięć na korze drzew, które mogą wskazywać na obecność chorób grzybowych, takich jak zgorzel, lub chorób bakteryjnych, na przykład raka bakteryjnego, zagrażających zdrowiu drzew owocowych.

Zapobiegamy problemom

Po zidentyfikowaniu szkodników i chorób, należy dobrać odpowiednią metodę walki, np. opryski preparatami olejowymi (zabijające formy zimujące), czy zabiegi mechaniczne, a w późniejszej fazie wiosenne opryski (na dorosłe owady i inne szkodniki) i pułapki lepowe.

Pamiętajmy, że dokładna lustracja i wczesne wykrycie szkodników oraz chorób jest kluczowe dla zdrowia i obfitości przyszłych zbiorów. Zimowa lustracja to inwestycja w zdrowie naszego ogrodu.

Kiedy jest najlepszy czas na lustrację sadu?

Zimowa lustracja drzew owocowych powinna być przeprowadzona od końca stycznia do przełomu lutego i marca. To czas, kiedy drzewa są w stanie spoczynku, a szkodniki i choroby łatwiej jest zidentyfikować.

Zimowa lustracja drzew owocowych to niezbędny element pielęgnacji ogrodu. Pozwala na wczesne wykrycie i zapobieganie rozwojowi szkodników i chorób, co jest kluczowe dla zdrowia i obfitości przyszłych zbiorów. Pamiętajmy, że zdrowe drzewa to obfite zbiory i piękny ogród.

Tekst: ZO, zdjęcie tytułowe: triocean, Tomasz / AdobeStock