Niebieski ogród | Rośliny ogrodowe o niebieskich kwiatach

Czarnuszka damasceńska (Nigella damascena)

– to roślina jednoroczna dorastająca do 50 cm wysokości. Posiada rozgałęzione łodygi pokryte nitkowatymi, pierzastosiecznymi listkami. Kwiaty są duże, promieniste. Najczęściej mają jasnoniebieską barwę. Czarnuszka kwitnie od maja do września.

Zastosowanie: Warto ją wykorzystać do tworzenia rabat w ogródkach wiejskich. Może być uprawiana w pojemnikach. Nadaje się na kwiat cięty i do suchych kompozycji.

Tojad mocny (Aconitum napellus)

– bylina osiąga do 120 cm wysokości. Posiada sztywne pędy pokryte dłoniastymi, mocno powcinanymi liśćmi. Grzbieciste kwiaty tworzą grona na szczytach pędów. Kwitnie od lipca do sierpnia.

Zastosowanie: Roślina jest trująca. Warto ją wykorzystywać w ogrodach naturalistycznych, leśnych, wiejskich i angielskich. Nadaje się do tworzenia wysokich rabat. Dobrze wygląda sadzona przy ogrodzeniach, murach i na tle drzew.

Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)

– to bylina rozrastająca się głównie wszerz. Osiąga do 20 cm wysokości. Posiada płożące pędy i odwrotnie jajowate liście. Kwiaty są drobne, zebrane w grona. Najczęściej mają barwę niebieską lub fioletową.

Zastosowanie: To jedna z najcenniejszych roślin okrywowych. Można ją wykorzystać do obsadzania miejsc zacienionych, np.: pod koroną drzew i krzewów.

Farbownik lazurowy (Achusa azurea)

– bylina osiąga do 150 cm wysokości. Posiada owłosione pędy i liście. Kwiaty są drobne, zebrane w wiechowate kwiatostany. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Zastosowanie: Nadaje się do dekoracji ogrodów naturalistycznych i wiejskich. To roślina na wysokie rabaty. Można ją także uprawiać w skalniaku – jest odporna na suszę.

Ostróżka ogrodowa (Delphinium cultorum)

– bylina może osiągać nawet do 180 cm wysokości. Tworzy kępy dłoniasto-pierzastych liści. Pięciopłatkowe kwiaty są osadzone na długich pędach kwiatostanowych. Tworzą grona. Mogą być pojedyncze, półpełne lub pełne. Ostróżka kwitnie od czerwca do września.

Zastosowanie: Nadaje się na wysokie rabaty, do dekoracji murków, ścian i ogrodzeń. To „obowiązkowy” gatunek w ogrodach wiejskich.

Przegorzan banatyński (Echinops bannaticus)

– to oryginalna bylina dorastająca do 160 cm wysokości. Posiada mocno rozgałęzione pędy pokryte głęboko, powcinanymi kolczastymi liśćmi. Tworzy kuliste kwiatostany o szaroniebieskiej barwie. Kwitnie od lipca do września.

Zastosowanie: Przegorzan nadaje ogrodowi dzikiego akcentu. Można go komponować w ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Nadaje się na rabaty i skalniaki. Jest wykorzystywany na kwiat cięty i do suchych kompozycji.

Mikołajek alpejski (Eryngium alpinum)

– bylina osiąga do 70 cm wysokości. Tworzy wzniesione kępy. Liście są kolczaste. Kwiaty są oryginalne, główkowate, również z kolcami. Mają szaroniebieską barwę. Kwitnie od lipca do sierpnia.

Zastosowanie: Nadaje się to tworzenia zestawień naturalistycznych. Jest przydatny przy tworzeniu rabat. Wykorzystuje się go na kwiat cięty i do suchych kompozycji.

Dowiedz się więcej o kwiatach na suche bukiety

Niezapominajka (Myosotis)

– w zależności od gatunku może mieć zróżnicowaną wielkość i pokrój. Zwykle jednak tworzy kępy nie przekraczające 40 cm wysokości. Kwitnie długo – od wiosny do jesieni (powtarza kwitnienie). Kwiaty są pojedyncze, zebrane w większe kwiatostany.

Zastosowanie: To ceniona dekoracja ogrodów naturalistycznych, skalnych i wiejskich. Nadaje się na rabaty oraz do ozdoby oczek wodnych.

Ułudka wiosenna (Omphalodes verna)

– to niska bylina, osiągająca do 20 cm wysokości. Posiada sercowato-jajowate liście i drobne kwiaty zebrane w luźne grona. Kwitnie od marca do maja.

Zastosowanie: Można ją wykorzystać jako roślinę okrywową. Dobrze rośnie w pobliżu drzew i krzewów. Nadaje się do dekoracji zbiorników wodnych.

Wielosił błękitny (Polemonium caeruleum)

– bylina zwykle osiąga do 1 m wysokości. Posiada wzniesiony, krzaczasty pokrój. Liście są złożone z nieparzystopierzastych listków. Pojedyncze kwiaty tworzą wiechy. Kwitnie od czerwca do lipca. Na rynku można nabyć także odmiany kwitnące na biało.

Zastosowanie: Doskonale nadaje się na łąkę kwietną, do ogrodu w stylu naturalistycznym lub jako wysoki element rabaty kwiatowej.

Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)

– roślina cebulowa osiąga wysokość do 20 cm. Posiada żywozielone, równowąskie liście. Kwiaty są drobne, kuliste, zebrane w grona. Kwitnie od marca do maja.

Zastosowanie: Szafirek warto wykorzystać do tworzenia wiosennych rabat i obwódek. Nadaje się do uprawy pojemnikowej – jako dekoracja balkonów i tarasów.

Dowiedz się więcej o wiosennych rabatach

Budleja Dawida (Buddleja davidii)

– krzew osiąga ok. 2 m wysokości. Posiada wzniesiony, rozłożysty pokrój. Posiada długie kwiatostany (nawet do 70 cm) złożone z drobnych kwiatów. Mogą mieć barwę białą, różową, fioletową lub niebieską (na zdjęciu odmiana 'Southcombe Blue'). Kwitnie od lipca do września.

Zastosowanie: Budleja dobrze wygląda jako soliter uprawiany w wyeksponowanym miejscu w ogrodzie. Zapach kwiatów przyciąga motyle.

Dowiedz się więcej o roślinach przyjaznych motylom

Barbula klandońska (Caryopteris clandonensis)

– to niski krzew dorastający do 1 m wysokości. Posiada cienkie pędy pokryte lancetowatymi liśćmi - zielonymi z wierzchu, jasnymi od spodu. Niebieskie kwiaty wyrastają grupowo na szczytach pędów. Kwitnie od sierpnia do października.

Zastosowanie: Nadaje się do tworzenia krzewiastych zestawień. Można ją komponować z bylinami – na rabaty. Kwiaty barbuli są bardzo atrakcyjne dla pszczół i motyli.

Prusznik płożący (Ceanothus thyrsiflorus var. repens)

– to lekko płożący krzew nazywany także bzem kalifornijskim. Posiada zimozielone liście i gęste niebieskie kwiatostany zebrane w grona. Kwitnie od czerwca.

Zastosowanie: Można go wykorzystywać jako roślinę zadarniającą lub roślinę do pojemników. To oryginalna, mało znana roślina w Polsce. W mroźne zimy może przemarzać, wymaga ochrony na zimę.

Hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

– w zależności od odmiany może mieć różny pokrój oraz wysokość. Kwitnie latem, w zależności od pH podłoża przyjmuje różne kolory.

Zastosowanie: Hortensję najlepiej sadzić w wyeksponowanych miejscach w ogrodzie, przy ogrodzeniu lub jako element rabaty kwiatowej. Nadaje się do dekoracji wrzosowisk oraz do uprawy w doniczkach. Kwiatostany można suszyć.

Dowiedz się więcej o zmienianiu koloru kwiatów hortensji

Zobacz też inne "kolorowe ogrody":