Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina) to bylina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). W środowisku naturalnym można go spotkać m.in. na Kaukazie oraz Wyżynie Irańskiej.
To dość wysoka bylina (80 - 150 cm) o wzniesionym pokroju. Liście są pierzastodzielne i podłużne. Kwiaty – żółte koszyczki, są zebrane w baldachogrona. Krwawnik wiązówkowaty kwitnie od lipca do sierpnia. Krwawnik jest rośliną nektarodajną.
Cała roślina wydziela charakterystyczny zapach.
Wymagania i uprawa
Optymalne dla krwawnika są stanowiska słoneczne. Bylina najlepiej rośnie na przepuszczalnych, piaszczysto-gliniastych glebach, zasobnych w składniki pokarmowe. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne, ale gatunek ten znakomicie radzi sobie nawet z długotrwałą suszą.
Roślina jest mrozoodporna na całym obszarze Polski.
Pędy krwawnika należy przyciąć późną jesienią tuż nad ziemią.
Przy uprawie byliny trzeba pamiętać, że jest ona ekspansywna i po niedługim czasie może zagłuszyć inne, sąsiadujące z nią gatunki.
Zastosowanie
Krwawnik wiązówkowaty z powodzeniem nadaje się do ogrodów naturalistycznych oraz wiejskich. Zazwyczaj jest sadzony w grupach na rabaty mieszane. Jest znanym kwiatem uprawianym na suche bukiety.
Krwawnik dobrze komponuje się z ostróżką ogrodową, mikołajkiem alpejskim i złocieniem właściwym.
Zdjęcia: Priti Solanki, Matthias Böckel, congerdesign, Hans Braxmeier/Pixabay
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
