Turzyca ceglasta (Carex testacea) to kępkowa, trawiasta bylina z rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Jej naturalne stanowiska znajdują się w Nowej Zelandii, ale jest też uprawiana w wielu innych krajach świata jako roślina ozdobna.
Turzyca ceglasta dorasta do ok. 30-60 cm wys. Tworzy gęstą, rozłożystą, fontannową kępę częściowo zimozielonych, wąskich, nitkowatych, rynienkowatych, długich, szorstkich, przewieszających się łukowato na zewnątrz liści o zmiennej barwie. Początkowo liście mają kolor zielony, później przebarwiają się na różne odcienie pomarańczowego i czerwonego (głównie w górnych partiach), a jesienią stają się pomarańczowo-brązowe. Intensywność wybarwienia liści jest większa na stanowiskach słonecznych.
Turzyca zakwita latem (VII-VIII), wydając drobne kwiaty w postaci szorstkich kłosków, zebranych w grube, walcowate, brunatne kłosy, wyrastające po kilka na szycie nagiego, nitkowatego, wzniesionego pędu, który w naturze może osiągać znaczną wysokość (w naszym kraju zwykle jednak nie przekracza wys. 50-60 cm). Kwiaty nie stanowią istotnego waloru ozdobnego rośliny.
Wymagania i uprawa
Turzyca ceglasta to roślina łatwa w uprawie. Preferuje słoneczne stanowiska i przepuszczalne, dobrze zdrenowane, umiarkowanie wilgotne gleby, ale urośnie też w półcieniu, a nawet cieniu (choć wtedy wybarwienie jej liści będzie znacznie słabsze) i na każdej typowej glebie ogrodowej. Nie lubi jedynie wody zalegającej w pobliżu korzeni, która może być dla niej szczególnie groźna w okresie zimowym.
Turzyca ceglasta nie jest też w pełni mrozoodporna, dlatego przed zimą należy osłonić ją stroiszem lub liśćmi, gdyż może przemarzać. Okrycie jest szczególnie ważne w przypadku młodych egzemplarzy. Liście turzycy należy ścinać dopiero na wiosnę, gdyż zimą stanowią dla rośliny dodatkową ochronę przed chłodem.
Turzycę ceglastą jako gatunek można rozmnażać z nasion (na dobrych stanowiskach daje też samosiew), odmiany ozdobne powinny być natomiast rozmnażane wegetatywnie przez podział, inaczej mogą nie zachować cech odmianowych egzemplarza matecznego.
Zastosowanie
Turzyca ceglasta, a w szczególności jej odmiany ozdobne, to jedna z najładniejszych traw, mająca w ogrodzie wiele zastosowań. Doskonale wygląda jako obwódka rabat lub szpaler wzdłuż chodników.
Może też tworzyć piękne zestawienia kolorystyczne z innymi roślinami ozdobnymi min. krzewami (bukszpany, tawuły, róże), bylinami (rudbekie, rozchodniki okazałe, szałwie) i roślinami jednorocznymi (petunie, aksamitki) oraz innymi trawami ozdobnymi.
Turzyca pasuje do różnych ogrodów: wiejskich, naturalistycznych, preriowych, nowoczesnych, a nawet japońskich. Ładnie prezentuje się też na skalniakach i w ogródkach żwirowych. Może być też uprawiana w pojemnikach na balkonach i tarasach.
Wybrane odmiany
- 'Prairie Fire' – odm. o zwartym pokroju i intensywniej od gatunku wybarwionych liściach, wys. ok. 40 cm
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: zzzz
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
