Petunia ogrodowa (Petunia × hybrida), (w krajach anglojęzycznych występująca pod nazwą Petunia × atkinsiana), nazywana też petunią zwyczajną, należy do rodziny psiankowatych (Solanaceae). Jest to mieszaniec powstały ze skrzyżowania dwóch gatunków petunii – Petunia axillaris i Petunia violacea pochodzących z Ameryki Południowej. W Polsce uprawiane są jako rośliny jednoroczne.

Petunia ogrodowa zwykle tworzy dużą, rozrastającą się kępę lekko wznoszących się łodyg (wyjątkiem są zwisające pędy odmian pendula – m.in. surfinii).

Kwiaty petunii pojawiają się na szczycie grubych, mięsistych pędów. Łatwo je rozpoznać nawet przed okresem kwitnienia – są pokryte lepkimi włosami. Kwiaty są pojedyńcze, kielichowate kwiatach w różnych kolorach. Zależnie od odmiany białe, różowe, czerwone, niebieskie, purpurowe, fioletowe, a nawet dwubarwne. Kwitnie bardzo obficie i długo - od maja do pierwszych przymrozków.

Uprawa

Petunia najbardziej lubią stanowiska słoneczne i ciepłe. Powinny być również uprawiane w miejscu zacisznym, osłoniętym przed wiatrem i oświetlonym rozproszonym światłem (pamiętajmy, że przy zbyt małej ilości światła kwitnienie może się opóźniać nawet o miesiąc).

Jest to dość odporna roślina, szczególnie odmiany uprawiane na rabatach. Po ulewnym deszczu jej kwiaty szybko się podnoszą. Preferuje podłoże żyzne, próchniczne i przepuszczalne, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5-6,5).

Zastosowanie

W Polsce petunia ogrodowa jest pospolicie uprawiana na rabatach. Sadzi się w parkach przy alejkach oraz w miastach na terenach zieleni miejskiej. Jest bardzo lubianą rośliną, dlatego można je spotkać w coraz większej różnorodności zastosowań.

Odmiany o zwisających pędach uprawiane są w pojemnikach ustawianych na balkonach, tarasach i do wewnątrz. 

Zdjęcie tytułowe: Brigitte Werner, mschiffm, Magda M / Pixabay