Opis rośliny
Świerk kłujący naturalnie występuje w zachodniej części Stanów Zjednoczonych, rośnie w górach na wysokości 2000 – 3000 m n.p.m. Jest to sporych rozmiarów drzewo dobrze przystosowane do warunków klimatycznych Polski, zwłaszcza do uprawy w terenach miejskich, gdzie radzi sobie znacznie lepiej od krajowego gatunku – świerka pospolitego.
Świerk kłujący (Picea pungens) 'Hermann Naue' to karłowa odmiana, która ostała wyselekcjonowana w Niemczech w 1986 roku. Przyjmuje ona postać niewielkiego, szerokiego stożka. Po 10 latach osiąga 60 cm wysokości i 80 cm szerokości. W szkółkach i centrach ogrodniczych może być oferowana albo w formie miniaturowego drzewka z pniem i koroną lub w bardziej tradycyjnej postaci krzewu szczepionego nisko przy ziemi.
Tworzy liczne, płasko i gęsto ułożone pędy pokryte krótkimi, szaroniebieskimi igłami. Wiosną ich barwa ma odcień szarozielononiebieskawy, jesienią bardziej niebieski. Roślina już w młodości zawiązują bardzo liczne, osadzone na końcach pędów malutkie szyszki. Szyszki pojawiają się w maju, mają bardzo wyrazistą, niemal jaskrawą, amarantową barwę, dojrzałe stają się jasnobrązowe. Utrzymują się przez całą zimę stanowiąc atrakcyjna ozdobę.
Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP) |
Wymagania i uprawa
Spośród uprawianych u nas świerków świerk kłujący wykazuje najwyższą odporność na niedobór wody w podłożu i niską wilgotność powietrza. Roślina ta toleruje zanieczyszczenie powietrza i kurz, jest mało wymagająca w stosunku do podłoża, choć najlepiej rośnie na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, przepuszczalnych. Wymaga pełnego nasłonecznienia, jest w pełni odporna na mróz.
Jest to odmiana odporna na porażenia przez choroby grzybowe, natomiast czasami może być atakowana przez przędziorka sosnowca (szczególnie w upalne i suche lata). Obecność szkodnika najczęściej objawia się blaknięciem, a potem delikatnym brązowieniem igieł. Szkodniki trudno dostrzec gołym okiem, ale widać je pod lupą wraz z delikatną pajęczyną, którą tworzą. W razie stwierdzenia występowania przędziorków należy zastosować ochronę chemiczną, stosując środek przędziorkobójczy (tzw. akarycyd), najlepiej taki, który zwalcza wszystkie stadia rozwojowe szkodnika (jaja, larwy i dorosłe osobniki).
Gdzie posadzić?
Świerk kłujący ‘Hermann Naue’ zdobi ogród przez cały rok. Wiosną przyciąga uwagę jaskrawymi szyszkami, pięknie eksponowanymi na szaroniebieskim tle młodych igieł. Jesienią i zimą wygląda, jak miniaturowa choinka przybrana naturalnymi miniaturowymi szyszeczkami. Rośliny nie ulegają zniekształceniu pod ciężarem śniegu, doskonale nadają się do sadzenia w małych ogrodach, na miejscach wyeksponowanych, na skalnikach i wrzosowiskach. Niezwykle elegancko prezentują się okazy sadzone w dużych pojemnikach służących do dekoracji balkonów i tarasów.
Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl |