Leszczyna turecka

leszczyna turecka Corylus colurna Fot. Grzegorz Falkowski ZSzP

Rodzaj leszczyna liczy około 15 gatunków, występujących w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Są to najczęściej krzewy, rzadziej drzewa. U nas najpopularniejszym gatunkiem jest leszczyna pospolita (Corylus avellana) – naturalnie rosnąca w Polsce, uprawniana dla wartościowych i smacznych orzechów laskowych oraz jako dekoracyjny krzew lud niewielkie drzewo.

Mało znanym, rzadko stosowanym, ale wartościowym gatunkiem drzewiastym (zasługującym na popularyzację) jest leszczyna turecka. To roślina polecana do sadzenia w miastach jako drzewo alejowe i przyuliczne.

Posłuchaj
00:00
9
Spis treści
Jak wygląda? Jak uprawiać? Gdzie sadzić?

Leszczyna turecka (Corylus colurna) naturalnie występuje w południowo-wschodniej Europie, w Turcji i na Kaukazie. Jej cechą charakterystyczną jest gęsta korona, przyjmująca kształt regularnego stożka. Dzięki licznym, silnie rozgałęzionym i regularnie ułożonym pędom obserwowane z oddali egzemplarze sprawiają wrażenie, jakby zostały wręcz uformowane.

Drzewa tworzą proste pnie pokryte szarą, spękana korą, osiągają 20-25 m wysokości. Ich ozdobą są duże, zielone liście osadzone na 2-3 cm długości ogonkach.

Blaszki liściowe leszczyny tureckiej mają do 12 cm długości; w zarysie są szerokojajowate, na wierzchołkach zaostrzone, u nasady sercowate, lekko pomarszczone na całej powierzchni.

Liście tego gatunku leszczyny przebarwiają się późną jesienią na intensywnie żółty kolor, czyniąc drzewa w tym okresie wyjątkowo atrakcyjnymi.

leszczyna turecka Corylus colurna Fot. Grzegorz Falkowski ZSzP
Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Leszczyna turecka kwitnie na przedwiośniu, przed rozwojem liści. Kwiaty męskie mają postać ozdobnych, długich (do 12 cm) kotek w żółtoseledynowym kolorze, zwisających malowniczo na gałązkach. Kwiaty żeńskie są praktycznie niezauważalne, za to powstające z nich owocostany są oryginalne i ozdobne, zbudowane z 3-8 orzechów schowanych w głęboko powcinanych, frędzelkowatych listkach okrywy owoców, pokrytych dodatkowo gruczołkowatymi włoskami.

Drzewa wchodzą w okres owocowania dopiero po kilkunastu latach uprawy. Orzechy są przysmakiem wiewiórek. Dojrzewają jesienią.

Uprawa i wymagania

Leszczyna turecka jest gatunkiem długowiecznym, ze względu na swoje południowe pochodzenie wytrzymałym na wysokie temperatury, suszę oraz zanieczyszczenie powietrza. W suche i upalne lata jej liście układają się rynienkowato, ograniczając w ten sposób transpirację.

W chłodniejszych rejonach kraju, w surowe zimy, drzewa mogą przemarzać, szczególnie na wschodzie kraju. W centrum i na zachodzie, oraz w miastach, drzewa dobrze zimują.

Rośliny preferują gleby żyzne, gliniaste, bogate w wapń, o odczynie obojętnym i zasadowym, stanowiska słoneczne, ciepłe, o wystawie południowej.

Gdzie posadzić?

Egzemplarze o wyprowadzonym wysokim pniu doskonale nadają się do obsadzania osiedlowych ulic, skwerów, zieleńców, parków, ogrodów szkolnych i przedszkolnych. Leszczyna turecka dobrze prezentuje się sadzona pojedynczo oraz w grupach.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich
Zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na: e-katalogroslin.pl

Obserwuj
Autor
Związek Szkółkarzy Polskich Związek Szkółkarzy Polskich

Stowarzyszenie producentów roślin ozdobnych i owocowych. Publikuje poradniki uprawowe i nie tylko.

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Tematy
Więcej na ten temat
Ciesielska czy rozłupująca? Jaka siekiera do ogrodu?
Komentarze

Ciesielska czy rozłupująca? Jaka siekiera do ogrodu?
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści