Pnącza ozdobne z liści | 7 najpiękniejszych gatunków

Pnącza ozdobne z liści

Gdy ktoś wspomina o pnączach, pierwszym skojarzeniem są gatunki kwitnące: róże, miliny, powojniki, wiciokrzewy czy glicynie. Tymczasem istnieje grupa wartościowych roślin pnących o ozdobnych liściach. Część z nich jest szeroko wykorzystywana z korzyścią dla ogrodu, inne dopiero czekają na swoje pięć minut. Które gatunki zasługują na czołowe miejsca w rankingu?

Posłuchaj
00:00
54
Spis treści
Winobluszcz pięciolistkowy – dzikie wino wciąż w modzie Miesięcznik dahurski – ściana z "dachówek" Pochrzyn chiński 'Variegata' – do ozdoby ogrodu i do garnka Winnik tojadowaty – dobra osłona przed wiatrem Wilec ziemniaczany – całe spektrum zastosowań Bluszcz pospolity – epicki gatunek w tajemniczych ogrodach Actinidia pstrolistna 'Adam'

Które pnącza mają najładniejsze liście?

Pnącza ozdobne z liści najczęściej uprawiane są w miejscach lekko osłoniętych lub zacienionych (nie jest to jednak żelazną regułą). Stosuje się je przede wszystkim do tworzenia jednolitych ścian zasłaniających mury, części budynków i elementy małej architektury. Coraz częściej uprawiane są w pojemnikach (np. w kompozycji z innymi gatunkami) jako dekoracje balkonów, tarasów, nawierzchni i drzwi wejściowych. Niektóre pnącza służą do ozdoby starych pni drzew lub uprawia się je jako rośliny okrywowe.

Różnica w uprawie pomiędzy pnączami kwitnącymi, a ozdobnymi z liści jest niewielka. W drugim przypadku nawożenie jest nieco inne (więcej azotu na początku, potem dużo potasu). W głównej mierze sposób pielęgnacji zależy jednak od indywidualnych preferencji poszczególnych gatunków.

1. Winobluszcz pięciolistkowy – dzikie wino wciąż w modzie

Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) to wieloletnie pnącze powszechnie spotykane w ogrodach, parkach oraz w zieleni miejskiej. Jest jednym z najbardziej wartościowych gatunków służących do zazieleniania dużych powierzchni (np.: całych ścian budynków). Ponadto sprawdza się niemal wszędzie tam, gdzie inne gatunki nie chcą rosnąć. Ma silne przyrosty – nawet powyżej 2 m rocznie. Łącznie pędy mogą dorastać do 20 m wysokości.

Winobluszcz pięciolistkowy fot. seagul - Pixabay Fot. 1

Zalety: + łatwy w uprawie; ma małe wymagania; rośnie szybko; pasuje do ogrodów niezależnie od stylu urządzania; jesienią liście atrakcyjnie przebarwiają się na pomarańczowo i czerwono;

Wady: - późno wchodzi w okres wegetacyjny (przez część wiosny "straszy" szaro-brunatnymi gołymi pędami); jest pospolicie spotykany (nie każdemu to podoba się);

2. Miesięcznik dahurski – ściana z "dachówek"

Miesięcznik dahurski (Menispermum davuricum) w przeciwieństwie do poprzednika jest mało znany. To wieloletnie pnącze pochodzące z Azji dorastające do 3 m wysokości. Roczne przyrosty wynoszą 1-2 m.

Miesięcznik dahurski fot. Salicyna (CC BY-SA 4.0) - Wikimedia Commons Fot. 2

Zalety: + atrakcyjne duże (10-20 cm średnicy) sercowate ułożone regularnie – dachówkowato; tworzy gęste ciemnozielone, błyszczące ściany, jesienią przebarwia się na żółto;

Wady: - w ostre lub bezśnieżne zimy może podmarzać (zwłaszcza w chłodniejszych rejonach). Ogólnie gatunek zalicza się jednak do pnączy mrozoodpornych;

3. Pochrzyn chiński 'Variegata' – do ozdoby ogrodu i do garnka

Pochrzyn chiński 'Variegata' (Dioscorea batatus) to bylina pochodząca z Chin i Japonii. Osiąga do 3 m wysokości. Rośnie szybko. Stosuje się ją do dekoracji mniejszych powierzchni, np.: kratownic. Daje ciekawy efekt przejścia uprawiana pomiędzy pnączami o jednolicie zielonych liściach lub gatunkami ozdobnymi z kwiatów lub owoców. Wytwarza jadalne bulwy, które po obróbce termicznej mają ziemniaczano-orzechowy posmak.

Pochrzyn chiński 'Variegata' fot. Clematis Źródło Dobrych Pnączy Fot. 3

Zalety: + wytwarza atrakcyjne sercowate, ostro zakończone liście nakrapiane na biało; nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych; to urozmaicenie w kuchni, bulwy bywają traktowane jako afrodyzjak;

Wady: - pochrzyn należy uprawiać w dobrze przygotowanym, żyznym, próchniczym podłożu;

4. Winnik tojadowaty – dobra osłona przed wiatrem

Winnik tojadowaty (Ampelopsis aconitifolia) to niewielkie pnącze dorastające do 4 m wysokości. Roczne przyrosty wynoszą 1-2 m. Pochodzi z Chin i Mongolii. Wytwarza atrakcyjne, głęboko powcinane liście. Wspina się za pomocą wąsów czepnych. Jest ozdobne także z owoców – wykształca kuliste pomarańczowe jagody dojrzewające we wrześniu lub październiku.

Winnik tojadowaty fot. Plant Image Library Fot. 4

Zalety: + oryginalne blaszki liściowe jesienią przebarwiające się na żółto, nie szkodzą mu silne wiatry – nadaje się do tworzenia ścian osłonowych; jest stosowany jako roślina okrywowa, toleruje większość typów podłoży;

Wady: - w gorszych warunkach może wolno rosnąć;

5. Wilec ziemniaczany – całe spektrum zastosowań

Wilec ziemniaczany (Ipomoea batatas) to roślina o płożącym pokroju, jego pędy mogą osiągać do 5 m długości. Wytwarza dość atrakcyjne lejkowate kwiaty. Jednakże uprawia się go nie ze względu na kwitnienie, lecz z uwagi na ozdobne, jasnozielone liście o zmiennym kształcie. Tworzy atrakcyjne, gęste kępy. Często wykorzystuje się go do wielogatunkowych kompozycji na balkonie lub tarasie.

Wilec ziemniaczany fot. Magnus Manske Fot. 5

Zalety: + efektowne liście i pokrój; nadaje się do dekoracji nowoczesnych balkonów i tarasów; można uprawiać dla jadalnego plonu; bogactwo odmian dostępnych w sprzedaży (różnią się wielkością i kształtem kwiatów);

Wady: - uprawa dla plonu w polskim klimacie jest trudna. Pnącze ma długi okres wegetacji (ponad 100 dni) i potrzebuje ciepłego, słonecznego lata;

6. Bluszcz pospolity – epicki gatunek w tajemniczych ogrodach

Bluszcz pospolity (Hedera helix) to pnącze dorastające nawet do 25 m długości! Sprawdza się zarówno w cieniu (wolniej rośnie) jak i w miejscach o dużej ilości światła rozproszonego (w takich warunkach szybko rozrasta się). Wytwarza atrakcyjne liście, ich barwa i kształt zależy od odmiany. Poza tradycyjnym wykorzystaniem często wykorzystuje się go do dekoracji pni starych drzew. Nadaje ogrodowym zakątkom tajemniczego i romantycznego charakteru.

Bluszcz pospolity fot. Margot Dimi - Pixabay Fot. 6

Zalety: + gatunek łatwy w uprawie, ma wszechstronne zastosowanie;

Wady: - zdarza się, że rozrasta się tak szybko, wtedy trzeba regularnie kontrolować jego wzrost; to gatunek trujący (wszystkie części);

7. Actinidia pstrolistna 'Adam'

Aktinidia pstrolistna 'Adam' (Actinidia kolomikta) to polska odmiana wyselekcjonowana przez Szczepana Marczyńskiego i wprowadzona do sprzedaży w 2001 roku. O ile większość rodzaju uprawia się dla jadalnych (lub ozdobnych) owoców, 'Adam' zachwyca swoimi wielobarwnymi liśćmi. Blaszki są zielono-kremowo-różowe. Pnącze dorasta do 5 m długości.

Actinidia pstrolistna 'Adam' fot. G. Falkowski Fot. 7

Zalety: + gatunek ozdobny; daje szerokie pole manewru przy tworzeniu ogrodowych aranżacji; wytwarza liście o oryginalnym zabarwieniu; to dobry zapylacz dla innych odmian;

Wady: - 'Adam' nie wytwarza owoców; wymaga stanowisk ciepłych i osłoniętych od wiatru;

Tekst: Michał Mazik, zdjęcia w tekście i tytułowe: [1] seagul/Pixabay, [2] "File:Menispermum dauricum 2017-09-28 5542.jpg"/Salicyna/CC BY-SA 4.0, [3] CLEMATIS Źródło Dobrych Pnączy, [4] "Ampelopsis (Porcelain-berry)"/Plant Image Library/CC BY-SA 2.0, [5] "File:Ipomoea batatas 6.jpg"/File Upload Bot (Magnus Manske)/CC BY 2.0, [6] Margot Dimi/Pixabay, [7] G. Falkowski

Obserwuj
Autor
Michał Mazik Michał Mazik

Piszący ogrodnik, autor artykułów, kalendarzy i poradników ogrodniczych.

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Tematy
Więcej na ten temat
Powiązane rośliny

Winobluszcz Henry'ego Parthenocissus henryana

Pochrzyn chiński Dioscorea polystachya

Wiciokrzew Henry'ego Lonicera henryi

Sekrety pięknych storczyków. Eksperci radzą, jakie produkty wybrać do codziennej pielęgnacji
Komentarze

50+ prezentów na Mikołajki i Boże Narodzenie 2024 r. | Dla ogrodników i ich bliskich
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści