Winobluszcz Henry'ego (Parthenocissus henryana), nazywany też winobluszczem srebrzystym, to okazałe, samoczepne pnącze z rodziny winoroślowatych. Naturalnie występuje w Chinach, ale jest też uprawiane w innych rejonach świata jako roślina ozdobna.
Wygląd winobluszcz Henry'ego
Winobluszcz Henry'ego w naturze może dorastać do ok. 10 m wys, choć uprawiany w klimacie umiarkowanym jest zwykle o połowę niższy (4-5 m wys). Pnącze rozwija elastyczne, rozgałęzione, z czasem drewniejące pędy, pokryte naprzeciwległymi parami dość dużych, okrągłych w zarysie, pierzastych liści, osadzonych na długich, sztywnych ogonkach. Każdy liść składa się z kilku (5-9) owalnych, ząbkowanych na brzegach i zaostrzonych na wierzchołku, aksamitnych, ciemnozielonych listków, z wyraźnie zaznaczonym na blaszce unerwieniem, podkreślonym szerokim, srebrzystobiałym wzorem. Młode liście są czerwonobrązowe, później przybierają typową dla gatunku barwę, jednak część dojrzałych liści może mieć czerwono-fioletowe zabarwienie na spodniej stronie blaszki liściowej. Wszystkie liście jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na jaskrawoczerwony kolor.
Pnącze zakwita wiosną, wydając drobne, kremowobiałe kwiaty, zebrane w wiechowate, luźne, rozgałęzione kwiatostany, osadzone na czerwonych szypułkach. Po przekwitaniu kwiaty przekształcają się w małe, kuliste, granatowe, pokryte matowym kutnerem owoce (jagody), które są zjadane przez ptaki.
Po podporach pnącze wspina się za pomocą rozwidlających się na wierzchołku wąsów czepnych, zakończonych przyssawkami.
Wymagania i uprawa winobluszczu Henry'ego
Winobluszcz Henry'ego w uprawie preferuje słoneczne lub pólcieniste stanowiska i żyzne, próchnicze, przepuszczalne, lekko wilgotne gleby. Lubi też wilgotne powietrze.
W naszym klimacie roślina nie jest w pełni mrozoodporna (znosi mróz do ok. -15/-18°C), dlatego polecana jest do uprawy w najcieplejszych rejonach kraju, na ciepłych, osłoniętych od wiatru stanowiskach.
Winobluszcz Henry'ego najlepiej rozmnażać za pomocą sadzonek pędowych lub odkładów.
Pielęgnacja winobluszczu Henry'ego
Ponieważ silnie rośnie, wymaga corocznego cięcia. Zabieg wykonuje się wczesną wiosną, jeszcze przed rozpoczęciem pełnej wegetacji, skracając zbyt długie pędy i usuwając pędy chore, nadmiernie zagęszczające krzew, przemarznięte, zdeformowane i połamane.
Młode egzemplarze warto też okrywać na zimę włókniną lub słomianymi matami.
Zastosowanie winobluszczu Henry'ego
Winobluszcz Henry'ego to piękne pnącze o bardzo efektownych liściach, dlatego w cieplejszych rejonach kraju może być wspaniałą ozdobą ogrodu. Doskonale prezentuje się na kratkach, pergolach, trejażach, ogrodzeniach czy altanach, ale może być też ozdobą ściany lub muru ogrodzeniowego, gdyż dobrze przylega do płaskich powierzchni.
Jeśli będzie systematycznie przycinane, może być też uprawiane w dużych donicach na balkonach i tarasach. Na okres zimy powinno być jednak przenoszone do chronionego przed mrozem pomieszczenia, gdyż w donicy na balkonie raczej nie przetrwa mrozów. Przy odpowiedniej pielęgnacji z rośliny można również tworzyć w doniczkach drzewka typu bonsai.
Zdjęcia: Wiert, Oksana, AngieC, Анастасия Бурлакова / AdobeStock