Ogród Królewski w Wersalu

Ogród Królewski w Wersalu jest wzorcowym przykładem dla wszystkich ogrodów barokowych, inaczej francuskich. Powstał w XVII w. wg. projektu André Le Nôtre dla Króla Słońca Ludwika XIV.

Przeczytaj także

100 pomysłów na świąteczne prezenty dla ogrodników

Każdy ogrodnik marzy o czym innym, ale prawie każdy kocha naturalne materiały i prezenty, które kojarzą się z roślinami, naturą, ogrodem,...

Geometryczny plan zakłada oś centralną, która porządkuje symetrycznie wszystkie elementy ogrodu.

Plan ogrodów królewskich Wersalu:

Place d’Armes
Partery kwiatowe przy pałacu
Oranżeria
Fontanna Latony
Fontanna Apollina
Grand Canal
Boskiety
Basen Szwajcarów
Królewskie Ogrody Warzywne (Potager du Roi)
Fontanna Neptuna
Petit Trianon - posiadłość Marii Antoniny

Spacer po Ogrodzie Królewskim w Wersalu

Do całości założenia pałacowego prowadzą z miasta trzy szerokie arterie obsadzone platanami (Platanus) - przypominające na planie kurzą stopkę - patte d’oie. Zbiegają się na ogromnym, wybrukowanym w całości placu głównym Place d’Armes, który obecnie wykorzystywany jest jako parking. Przez dziedziniec można dostać się do pałacu a dalej już do rozległej części ogrodowej. Spacer rozpoczyna się z najwyżej położonego tarasu z parterami kwiatowymi, z którego roztacza się przepiękny widok na cały park. Schodząc dalej mija się niżej położony parter wodny z fontanną Latony i dwoma innymi basenami.


Główna brama wejściowa, fot. M. Palczyńska	Dziedziniec wejściowy, fot. M. Palczyńska

Widok na główną aleję doprowadzającą do pałacu, fot. M. Palczyńska	Parter kwiatowy na górnym tarasie, fot. M. Palczyńska

Oś główna parku zakończona Grand Canal (w sezonie letnim), fot. M. Palczyńska	Oś główna parku zakończona Grand Canal w sezonie jesiennym, fot. M. Palczyńska

Fontanna Latony, fot. M. Palczyńska	Formy topiaryczne cisów (przycinane w figury geometryczne), fot. M. Palczyńska

Aleja Królewska przypominająca podłużny dywan trawy otoczona jest z obydwu stron ścianami boskietów, które kryją w sobie niezliczoną ilość ogrodowych niespodzianek takich jak labirynt, amfiteatr, wgłębnik, zaskakujące elementy wodne i rzeźbiarskie. Boskiety, z włoskiego bosco, to zagajniki - kwatery obsadzone drzewami, których zewnętrzne ściany są zawsze na równo przystrzyżone.


Aleja Królewska, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska

Basen z fontanną Apollina, fot. M. Palczyńska	Początek Grand Canal z wypożyczalnią łódek, fot. M. Palczyńska

Meleksy jadące do Petit Trianon, fot. M. Palczyńska	Grand Canal i przycięte aleje lip w tle, fot. M. Palczyńska

Piknik przy Grand Canal, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska

Zakończenie osi ogrodu - płynne powiązanie z krajobrazem, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska

Teatr w boskietach, fot. M. Palczyńska	Pierwsza litera imienia Króla Słońca w symetrycznym odbiciu na drzwiach do oranżerii, fot. M. Palczyńska

Na końcu Alei Królewskiej znajduje się najbardziej okazały basen z fontanną Apollina - boga słońca. Przedłużeniem głównej alei jest Wielki Kanał - Grand Canal, na którym niegdyś urządzano bitwy statków, a obecnie można popływać w nim łódką.

Nie można też pominąć oranżerii z egzotycznymi roślinami, które wystawiane są na zewnątrz podczas sezonu letniego i chowane na zimę do wnętrz. Dodatkowymi elementami wartymi odwiedzenia przynależącymi niegdyś do całości założenia są Basen Szwajcarów oraz Warzywne Ogrody Królewskie (Potager du Roi). Obecnie mieści się tu jedna z najlepszych uczelni wyższych kształcących architektów krajobrazu. (École Nationale Supérieure du Paysage ukończył m.in. Michel Clément - autor paryskiego Parku Citroëna). Po przeciwległej stronie znajduje się okazała fontanna Neptuna.


Rząd drzew palmowych przy oranżerii, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska

Wejście do ogrodu Marii Antoniny, fot. M. Palczyńska	Wioska Królowej (Hameau de la Reine), fot. M. Palczyńska

Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska

W barokowym parku w Wersalu przeważają proste formy geometryczne. Wszędzie spotyka się rośliny strzyżone w kule, stożki czy prostopadłościany. Są to zazwyczaj cisy (Taxus), bukszpany (Buxus), lipy (Tilia) i graby (Carpinus). Jedyne swobodnie rosnące kompozycje kwiatowe znajdują się w ozdobnych wazach lub w parterach, gdzie ujęte w obwódki równo przystrzyżonego mini żywopłotu.

Elementy rzeźbiarskie lub wodne bardzo często spotykane są na placykach, w miejscu skrzyżowań alejek. Żwirowe ścieżki piesze prowadzone są prostopadle do siebie lub schodzą się gwiaździście w jednym punkcie. Pewnym wytchnieniem dla porządku i symetrii barokowego ogrodu jest przyległa posiadłość Marii-Antoniny. Przypomina ona romantyczną wioskę z niewielkimi strumyczkami, swojskimi chatami, grotami, młynem i pasącymi się na łące owieczkami.


Rzeźby antyczne poustawiane wzdłuż ściany boskietu, fot. M. Palczyńska	Grupa Laokoona na tle ściany boskietu, fot. M. Palczyńska

Placyk z gwiaździście rozchodzącymi się alejkami (w boskiecie), fot. M. Palczyńska	Tabliczka informacyjna o boskiecie Dauphin'a, fot. M. Palczyńska

Po rozległym parku można przemieszczać się na pewnych odcinkach meleksami oraz rowerami. Ogrodowa część związana z pałacem jest głównie odwiedzana przez turystów, zaś tereny położone niżej wzdłuż Grand Canal są częstym miejscem pikników, spotkań okolicznych mieszkańców. Podczas sezonu letniego w weekendy o wyznaczonych porach uruchamiane są wszystkie fontanny i wodotryski. Do zasilenia niezwykłych pokazów Les Grandes Eaux potrzeba 3600 m3 wody.


Przebarwiające się platany, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska

Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska	Ogrody Wersalu, fot. M. Palczyńska