Złotlin japoński (Kerria japonica) nazywany też złotlinem chińskim to duży krzew z rodziny różowatych. Co ciekawe, jest jedynym przedstawicielem rodzaju złotlin. Jego ojczyzną są Chiny, ale bywa też spotykany na stanowiskach naturalnych w Japonii, stąd jego dwie nazwy rodzajowe.
Złotlin może dorastać do ok. 1,5-2, a nawet 3 metrów wysokości, tworząc liczne, cienkie, zielone, szeroko rozgałęzione, początkowo wzniesione, później przewieszające się na boki pędy, nadające roślinie rozłożysty, fontannowy pokrój. Złotlin rośnie szybko i mocno rozrasta się za pomocą długich, podziemnych rozłogów, z których pędy mogą wyrastać nawet w znacznej odległości od krzewu macierzystego, dlatego roślina może być dość ekspansywna, a nawet inwazyjna, szczególnie w mniejszych ogrodach.
Krzew posiada jajowate, zaostrzone na wierzchołku i ząbkowane na brzegach zielone liście, z wyraźnie zaznaczonym na blaszce unerwieniem.
Niewątpliwą zaletą złotlinu są natomiast jego liczne, pięciopłatkowe, jaskrawożółte kwiaty, osadzone pojedynczo na końcach bocznych krótkopędów. Złotlin japoński kwitnie wiosną i wczesnym latem (V-VI/VII), a niekiedy powtarza kwitnienie (k. VIII-IX).
Kwiaty gatunku przypominają kwiaty pięciornika, ale u odmian najczęściej uprawianych w ogrodach bywają pełne i znacznie bardziej dekoracyjne, gdyż przybierają formę żółtych, puszystych "pomponów", oblepiających pędy.
Wymagania i uprawa
Złotlin japoński najlepiej rośnie na słonecznych, ciepłych stanowiskach i przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, żyznych glebach, ale toleruje też półcień i słabsze oraz bardziej suche podłoża (wtedy jednak słabiej kwitnie). Znosi zanieczyszczenie powietrza, wiec może być uprawiany w ogrodach miejskich.
Złotlin jest zwykle dostatecznie mrozoodporny (do ok. -21/-23°C), ale w surowe zimy i w najchłodniejszych rejonach kraju może przemarzać, dlatego warto na zimę osłonić go np. agrowłókniną zimową.
Pędy złotlinu nie są szczególnie żywotne i po kilku sezonach zamierają, dlatego raz na 3-4 lata wczesną wiosną roślinę warto przyciąć (odmłodzić), ścinając wszystkie jej pędy tuż nad ziemią. Krzew w danym sezonie wprawdzie nie zakwitnie, ale w kolejnym roku ładnie się zagęści, wyda sporo kwiatów i będzie miał atrakcyjny pokrój. Jeśli nie chcemy wykonywać tak radykalnego zabiegu, co roku możemy wyciąć z krzewu kilka najstarszych pędów.
Rozmnażanie złotlinu to łatwe zadanie, gdyż wystarczy pobrać z rośliny matecznej odrosty korzeniowe lub sadzonki zielne.
Zastosowanie
Złotlin japoński to ciekawy krzew mający w ogrodzie wiele zastosowań. Można stworzyć z niego nieformowany żywopłot lub szpaler, ale można też wykorzystać go jako krzew soliterowy, ładnie wyglądający na tle ogrodzenia lub trawnika.
Roślina nadaje się też do tworzenia ciekawych grup ozdobnych z innymi krzewami np. tawułami, kalinami czy dereniami. Sprawdza się też w ogrodach japońskich i wschodnich. Może również ciekawie prezentować się w zestawieniu z niskimi roślinami wiosennymi takimi jak pierwiosnki, niezapominajki, serduszka, a nawet tulipany i narcyzy.
Zielone pędy złotlinu ładnie wyglądają też zimą, szczególnie na tle białego śniegu.
Wybrane odmiany
- 'Pleniflora' – wys. ok. 1,5-2 m; kwiaty żółte, pełne
- 'Golden Guinea' – wys. ok. 1,5-2 m; kwiaty żółte, pojedyncze, duże i bardzo liczne
- 'Picta' – (zdj. 6) wys. ok. 1 m; kwiaty pojedyncze, duże, żółte, liście zielone, z szeroką, białą obwódką
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde, Jaana Puschkeit/Pixabay