Enkiant dzwonkowaty
Enkiant to mało znany rodzaj. W Polsce można uprawiać 3 gatunki, z których najłatwiej dostępnym jest enkiant dzwonkowaty – odporny na mróz krzew obsypany wiosną urokliwymi kwiatami, a jesienią przyciągający uwagę efektownie przebarwiającymi się liśćmi.
Spis treści
Opis rośliny
Enkiant dzwonkowaty (Enkiathus campanulatus) to wolno rosnący krzew o wzniesionym, nieregularnym pokroju i obfitym kwitnieniu. W swojej ojczyźnie (Japonii) osiąga 4-5 m wysokości, w Polsce dorasta przeciętnie do 2-3 m wysokości. Krzew charakteryzuje się tworzeniem cienkich, wyrastających w okółkach, wzniesionych pędów z ulistnieniem skupionym w górnej ich części. Liście są drobne, eliptyczne i zielone, z obu stron pokryte krótkimi, szorstkimi włoskami. Jesienią, przed opadnięciem, pięknie przebarwiają się na pomarańczowo-czerwono lub czerwono.
Fot. Monika Szczepaniak |
W drugiej połowie maja na krzewach rozwijają się dzwonkowate, kremowe lub kremowo-różowe kwiaty (podobne do kwiatów konwalii), z różowymi prążkami oraz zaróżowionymi brzegami płatków korony. Kwiaty są drobne, mają około 1 cm długości, są zebrane od kilku do kilkunastu sztuk w baldachogroniaste kwiatostany umieszczone na szczytach pędów tuż pod „parasolkami” utworzonymi z wierzchołkowych liści. Szkółki i centra ogrodnicze oprócz gatunku oferują także kila odmian enkianta dzwonkowatego, różniących się najczęściej barwą i wielkością kwiatów oraz ich prążkowaniem – od kremowych po ciemnoczerwone.
Wymagania i uprawa
Enkiant dzwonkowaty ma takie same wymagania uprawowe, jak różaneczniki. Do prawidłowego wzrostu wymaga gleb kwaśnych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, stanowisk osłoniętych i zacisznych, półcienistych lub cienistych.
|
Fot. Grzegorz Falkowski |
Glebę wokół roślin warto ściółkować przekompostowaną korą sosnową. Zabieg ten ogranicza szybkie wysychanie podłoża, zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem oraz dodatkowo sprzyja utrzymaniu kwaśnego odczynu podłoża. Pielęgnacja w trakcie okresu wegetacyjnego ogranicza się do podlewania w okresie suszy oraz jednokrotnego zasilenia wiosną nawozem przeznaczonym do roślin wrzosowatych.
Gdzie posadzić?
Enkiant dzwonkowaty dobrze czuje się w towarzystwie innych roślin preferujących kwaśny odczyn podłoża (azalii i różaneczników, kiścieni, kalmii, pierisów) oraz w kompozycjach z drzewami i krzewami iglastymi. Krzew bardzo ładnie prezentuje się w ogrodach japońskich oraz na wrzosowiskach. Rośliny można uprawiać także w ozdobnych, ceramicznych lub drewnianych pojemnikach służących do ozdobny tarasów.
|
Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP) Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl |
TEMATY NA CZASIE 
