Paprotnik szczecinkozębny 'Proliferum'

Pod względem możliwości zastosowania paprotników do celów dekoracyjnych w parkach i ogrodach, największe znaczenie mają paprocie, które tworzą bardzo ciekawie zbudowane, ozdobne liście, na wiosnę rozwijające się w formie pastorału.

Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) ‘Proliferum’  jest wartym uwagi gatunkiem, który można bez problemu uprawiać na terenie całego kraju. To zimozielona paproć, która tworzy płaskie rozety dekoracyjnych, ażurowych liści. Wyrastają one z grubych, podziemnych kłączy.

🎅 Nie wiesz, co kupić pod choinkę na Święta? Zobacz prezentownik 2025, a w nim 40+ pomysłów na upominki

Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Zobacz więcej ciekawych paprotników

Ta roślina dorasta do 40 cm wysokości i około 1 m szerokości. Blaszki liściowe paprotnika szczecinkozębnego 'Proliferum' są wydłużone, w zarysie lancetowate, mają do 0,5 m długości i do 15 cm szerokości, są złożone, potrójnie pierzaste. Osadki liści pokrywają brązowe łuski.

Drobne listki tworzące liść złożony są drobne, grube, ząbkowane, równomiernie ułożone w jednej płaszczyźnie po obu stronach osadek, na wzór rybiego szkieletu. Najmłodsze liście są jasnozielone, starsze liście ciemnozielone i błyszczące.

Uprawa i wymagania

Paprocie są grupą roślin o niewielkich, aczkolwiek specyficznych wymaganiach uprawowych. Poza nielicznymi wyjątkami preferują miejsca cieniste i wilgotne, gleby próchniczne, zasobne w materię organiczną i wodę.

Ta grupa roślin nie tworzy nasion; paprocie są sporofitami rozmnażającymi się przez zarodniki. Drobne jak pył zarodniki powstają w umieszczonych na liściach zarodniach i są roznoszone przez wiatr. Kiełkują w samodzielne roślinki będące drugim pokoleniem, gametofitem, ale zwykle o bardzo niewielkich rozmiarach, np. wielkości paznokcia.

Na gametoficie tworzą się komórki płciowe, które po połączeniu (niezbędna do tego jest woda – dlatego paprocie zasiedlają stanowiska wilgotne lub podmokłe) rozwijają się w nowy sporofit.

Gdzie posadzić?

Paprotnik szczecinkozębny ‘Proliferum’ doskonale będzie rósł w cieniu drzew i wysokich krzewów, od północnej strony budynków oraz nad brzegami strumieni i oczek wodnych.