Pod względem możliwości zastosowania paprotników do celów dekoracyjnych w parkach i ogrodach, największe znaczenie mają paprocie, które tworzą bardzo ciekawie zbudowane, ozdobne liście, na wiosnę rozwijające się w formie pastorału.
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) ‘Proliferum’ jest wartym uwagi gatunkiem, który można bez problemu uprawiać na terenie całego kraju. To zimozielona paproć, która tworzy płaskie rozety dekoracyjnych, ażurowych liści. Wyrastają one z grubych, podziemnych kłączy.
Ta roślina dorasta do 40 cm wysokości i około 1 m szerokości. Blaszki liściowe paprotnika szczecinkozębnego 'Proliferum' są wydłużone, w zarysie lancetowate, mają do 0,5 m długości i do 15 cm szerokości, są złożone, potrójnie pierzaste. Osadki liści pokrywają brązowe łuski.
Drobne listki tworzące liść złożony są drobne, grube, ząbkowane, równomiernie ułożone w jednej płaszczyźnie po obu stronach osadek, na wzór rybiego szkieletu. Najmłodsze liście są jasnozielone, starsze liście ciemnozielone i błyszczące.
Uprawa i wymagania
Paprocie są grupą roślin o niewielkich, aczkolwiek specyficznych wymaganiach uprawowych. Poza nielicznymi wyjątkami preferują miejsca cieniste i wilgotne, gleby próchniczne, zasobne w materię organiczną i wodę.
Na gametoficie tworzą się komórki płciowe, które po połączeniu (niezbędna do tego jest woda – dlatego paprocie zasiedlają stanowiska wilgotne lub podmokłe) rozwijają się w nowy sporofit.
Gdzie posadzić?
Paprotnik szczecinkozębny ‘Proliferum’ doskonale będzie rósł w cieniu drzew i wysokich krzewów, od północnej strony budynków oraz nad brzegami strumieni i oczek wodnych.
Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na: e-katalogroslin.pl |