Choroby jałowców | Jak rozpoznać? Jak zwalczać? Zobacz ogrodowy program ochrony

Skąd się biorą i kiedy mogą pojawić się choroby jałowców? 

Najczęściej uprawiamy w ogrodach różne odmiany jałowca pospolitego (Juniperus communis), ale nie mniej popularne są ozdobne odmiany jałowca sabińskiego (Juniperus sabina), jałowca skalnego (J. scopulorum), jałowca płożącego (J. horizontalis), jałowca łuskowatego (J. squamata), czy jałowca Pfitzera (J. pfitzeriana). Ich zaletą jest ogromna różnorodność barw (odcienie zieleni, srebrzyste, żółte, niebieskawe), form igieł oraz pokrojów i siły wzrostu - kuliste, karłowe, płożące, rozłożyste, kolumnowe. 

Zwykle zadowalają się przeciętną, przepuszczalną, lekko kwaśną ogrodową glebą, najlepiej czują się w pełnym słońcu i dość dobrze znoszą nawet dłuższe okresy suszy i niskie temperatury. Trzeba jednak pamiętać, że konkretny gatunek i odmiana, mogą mieć różną odporność (np. odmiany o złocistych lub kremowych igłach) i warto zawsze dowiedzieć się jakich błędów w ich uprawie unikać.

Choroby jałowców rozwijają się, gdy nie zapewnimy roślinom odpowiednich warunków uprawy – głównie stanowiska, gleby oraz właściwych odstępów między roślinami. Kiepsko znoszą one całkowity cień oraz gleby stale podmokłe, ciężkie i gliniaste i w takich warunkach szybko chorują i zamierają. Trzeba unikać też kupowania okazów z widocznymi oznakami chorób (zaschnięte, zbrązowiałe lub uszkodzone fragmenty pędów). Patogeny również o wiele szybciej rozwijają się, jeśli posadzimy rośliny zbyt blisko siebie, nie będziemy ich przycinać i pielęgnować. Trzeba wziąć także pod uwagę, że w czasie wilgotnej pogody lub ciepłego, deszczowego lata lub też po bardzo mroźnych zimach lub w czasie suszy (osłabienie roślin) także mogą pojawić się choroby.

Fytoftoroza – groźny wróg jałowców 

Zarówno iglaki, jak i inne rośliny ogrodowe (np. z rodziny wrzosowatych) dość często są atakowane przez fytoftorozę – odglebową, ciężką do wyleczenia chorobę grzybową. Sprzyja jej nadmiar wilgoci w glebie, co powoduje infekcję systemu korzeniowego, a pierwszy widoczny objaw to najpierw blednięcie, a potem brązowienie i zamieranie pojedynczych pędów. Z czasem choroba atakuje kolejne pędy i całą roślinę powodując jej brązowienie i zamieranie. Dodatkowo, na szyjce korzeniowej roślin, po zdrapaniu fragmentu kory widoczna jest zgnilizna i brązowienie drewna.

Najlepiej unikać rozwoju tej choroby, czyli wystrzegać się zbyt częstego podlewania (nadmiaru wilgoci w glebie) i sadzić tylko zdrowe okazy. Przy większej ilości roślin, trzeba jak najszybciej usuwać zakażone okazy, aby choroba nie rozprzestrzeniła się. Ponadto, konieczne jest odkażenie gleby specjalnym preparatem Proplant, zanim posadzimy nowe rośliny w miejscu, gdzie rosła chora roślina. Profilaktycznie lub po zauważeniu pierwszych niepokojących objawów należy podlewać (2-3 razy) rośliny roztworem preparatu Magnicur. 

Fot. Viktoriia M / Adobe Stock

Szara pleśń na jałowcach – jak unikać i zwalczać? 

Jedną z najpospolitszych chorób grzybowych, atakujących nadziemne części rośliny jest szara pleśń, mająca charakterystyczne objawy. Pierwszym symptomem choroby są pojawiające się na igłach rozlane, brunatne plamy, co z czasem prowadzi do zamierania i brązowienia zainfekowanych igieł lub fragmentów pędów. Następnie w miejscu plam, tworzy się szary, pylący się nalot, będący skupiskiem zarodników konidialnych. 

Szara pleśń atakuje najczęściej starsze, osłabione lub martwe fragmenty pędów, często wewnątrz krzewów, co można zauważyć po rozchyleniu gałęzi. Rozwojowi choroby sprzyja deszczowa i temperatura powietrza w zakresie 15-25°C i w takich warunkach szybko rozprzestrzenia się i infekuje kolejne zdrowe pędy. rośliny. Przy dużym nasileniu choroby, stopniowo może zamierać cała roślina.

Aby unikać infekcji, nie można dopuszczać do zbyt dużego zagęszczenia roślin oraz należy usuwać wszelkie fragmenty czy resztki roślin (martwe, odpadłe), które mogą być miejscem rozwoju zarodników. Bardzo ważne jest także, by w czasie podlewania nie polewać z góry i nie moczyć korony krzewów. Po zauważeniu pierwszych niepokojących objawów, należy usunąć zakażone fragmenty pędów a roślinę opryskać preparatem Signum lub Switch. 

Fot. vectorass / Adobe Stock

Jak walczyć z zamieraniem pędów jałowca? 

Często występującą na jałowcach chorobą grzybową jest zamieranie pędów roślin iglastych, które może być powodowane przez różne gatunki grzybów. Jej początkowym objawem jest brązowienie i zamieranie przede wszystkim szczytowych fragmentów pędów (rzadko przenosi się na większe fragmenty korony krzewów) drobne, ciemne plamy na igłach. Najczęściej do infekcji dochodzi w kwietniu i maju, a następnie także w sierpniu i wrześniu, zwykle po opadach deszczu lub w wyniku moczenia krzewów w czasie podlewania. 

Aby ograniczyć rozwój choroby, należy jak najszybciej wycinać i usuwać zainfekowane fragmenty pędów. Ponadto, należy zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu i rozwoju oraz nie dopuszczać do przesuszenia podłoża oraz przenawożenia podłoża. Oprócz usuwania chorych pędów, warto też opryskać zapobiegawczo lub po zauważeniu objawów całe krzewy (2-3 razy co 10 dni) środkiem grzybobójczym, np. Scorpion. 

Fot. dvande / Adobe Stock

Pomarańczowe narośla na pędach – walka z rdzą jałowca

Na niektórych jałowcach może pojawiać się rdza jałowcowo-gruszowa, która jest chorobą dwudomową, co oznacza, że do rozwoju potrzebuje dwóch żywicieli i przenosi się pomiędzy jałowcem i gruszą. Na jałowcu objawy są łatwe do zauważenia – jest to białawy nalot z żółtymi plamkami pojawiający się wiosną na pędach. Z czasem rdzawe skupienia zarodników brązowieją, aż w końcu w miejscach infekcji tworzą się galaretowate, pomarańczowe narośla, obejmujące często znaczną cześć pędu. W wyniku porażenia następuje zahamowanie wzrostu pędów, które z czasem zamierają.

Zwalczanie choroby polega na jak najszybszym usuwaniu zakażonych pędów z ogrodu i opryskiwaniu krzewów preparatami grzybobójczymi, np. Saprol albo naturalnymi preparatami Biosept Active i Limocide.

Zdjęcie tytułowe: 7monarda / Adobe Stock