Lipa szerokolistna Tilia platyphyllos

Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos) to gatunek okazałego, długowiecznego drzewa z rodziny ślazowatych (Malvaceae). Naturalnie występuje w Turcji oraz w Europie, w tym także w Polsce. Bywa też sadzony w zieleni miejskiej, a w postaci odmian uprawiany także w ogrodach jako drzewo ozdobne.

Wygląd lipy szerokolistnej. Jak ją rozpoznać?

Lipa szerokolistna dorasta do ok. 30-40 m wys i tworzy gruby, prosty pień, pokryty spękaną korowiną oraz szeroką, stożkowatą lub kopulastą, gęstą koronę, złożoną z licznych gałęzi. Młode pędy są czerwono nabiegłe i omszone. Liście rośliny są sezonowe, duże, szerokie, sercowate, z wierzchu zielone i matowe, od spodu jaśniejsze i omszone, głównie w okolicy nerwów. Blaszka liściowa jest piłkowana na brzegach i posiada wyraźne unerwienie. Liście osadzone są na długich, cienkich ogonkach i układają się na pędach skrętolegle. Jesienią, przed opadnięciem przebarwiają się na żółto.

Drzewo kwitnie w czerwcu (najwcześniej ze wszystkich lip), wydając bardzo liczne, miododajne, silnie pachnące, obupłciowe, kremowo-zielonkawe kwiaty z wąskimi, krótkimi płatkami i licznymi, długimi pręcikami. Kwiaty zebrane są na szczytach cienkich szypułek w niewielkie, zwisające, wierzchotkowe kwiatostany. Po przekwitaniu kwiaty przekształcają się w owocostany, mające postać okrągłych, zwisających na długich szypułkach i zaopatrzonych w skrzydełko orzeszków pokrytych twardą, omszoną, wyraźnie żebrowaną skorupką.

Drzewo rozwija głęboki, masywny, silnie rozkrzewiony system korzeniowy.

Wymagania i uprawa lipy szerokolistnej

Lipa szerokolistna w uprawie preferuje ciepłe, słoneczne lub półcieniste stanowiska i żyzne, próchnicze, zasobne w składniki pokarmowe, wilgotne, gliniaste gleby najlepiej o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH. Nie toleruje suszy i zacienienia, ale jest w pełni mrozoodporna i może być uprawiana na terenie całego kraju. Nie najlepiej znosi zanieczyszczone powietrze.

Lipa dobrze rozmnaża się przez wysiew nasion, jednak odmiany ozdobne powinny być rozmnażane przez szczepienie.

Redakcja poleca

0

Pomidor mięsisty 'Gigantomo' F1

1

Biosept Active w sprayu, wyciąg z grejpfruta poprawiający odporność, na choroby – 750 ml

2

NeemAzal, Zwalcza Ziemiórki i Inne Szkodniki – 50 ml

3

Agrowłóknina HORTI-LINE – zimowa 2,10 m x10 mb

Pielęgnacja lipy szerokolistnej

Młode sadzonki lip potrzebują systematycznego podlewania, szczególnie w okresach suszy. Bardzo dobrze reagują na nawożenie nawozami organicznymi jak i mineralnymi, które można wykonywać w okresie wegetacji, tak samo jak u pozostałych roślin ogrodowych.

Lipa posiada naturalny, ładny pokrój, dlatego nie poleca się jej przycinać, ale jeśli konieczna jest korekta pokroju drzewa, zabieg najlepiej wykonać na przedwiośniu (II-III).

Choroby i szkodniki lipy szerokolistnej

Lipa szerokolistna to roślina dość wrażliwa na ataki chorób i szkodników. Zagrażają jej min. takie choroby jak antraknoza drzew liściastych, plamistość obwódkowa liści lipy i mączniaki oraz liczne szkodnik, w tym mszyce, szpeciele (min. rożkowiec lipowy, pordzewiacz lipowy), przędziorki oraz larwy szkodników (w tym min. piędzika przedzimka, nastrosza lipowca). Po zauważaniu szkodnika lub objawów choroby, należy zastosować jeden z aktualnie polecanych preparatów ochrony roślin.

Zastosowanie lipy szerokolistnej w ogrodzie

Lipa szerokolistna może mieć szerokie zastosowanie. Gatunek oraz jego okazałe odmiany chętnie bywają sadzone w parkach i zieleni miejskiej, a ze względu na miododajne kwiaty, także w pobliżu pasiek. Odmiany o mniejszych rozmiarach nadają się do uprawy w ogrodach, głównie jako solitery. Można jednak prowadzić je także w formie szpalerów.

Kwiatostany lipy są cenionym surowcem leczniczym, z którego przygotowuje się preparaty o działaniu napotnym, wykrztuśnym i przeciwzapalnym, wykorzystywane głównie do łagodzenia objawów infekcji grypowych oraz przeziębień.

Wybrane odmiany lipy szerokolistnej

• 'Fastigiata' – odm. o wąskiej, stożkowatej koronie, wolno rosnąca, wys ok. 15-20 m
• 'Rubra' – odm. o intensywnie czerwonych młodych pędach, wys ok. 20 m
• 'Laciniata' – odm. o postrzępionych, karbowanych, nieregularnych i poskręcanych liściach, wys ok. 10-12 m

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Stanford Lone, sea and sun, Dominik, Ruckszio / AdobeStock

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!