Dzwonek szerokolistny (Campanula latifolia) to gatunek byliny zaliczanej do rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). W środowisku naturalnym można go spotkać na obszarze zachodniej i środkowej Azji oraz w Europie. W Polsce uznany jest za gatunek rodzimy. Został objęty częściową ochroną gatunkową i nie wolno pozyskiwać go do uprawy ze stanowisk naturalnych!
W zależności od warunków środowiskowych roślina może dorastać do ok. 50-100 cm. Wiosną z grubych, rozgałęzionych, mięsistych korzeni rozwija dużą, nadziemną rozetę odziomkowych, krótkoogonkowych, szeroko lancetowatych lub sercowatych, zielonych, miękko owłosionych, zaostrzonych na wierzchołku i mocno piłkowanych na brzegach liści.
Dzwonek szerokolistny kwitnie wczesnym latem (VI-VII) wypuszczając pojedynczy, nierozgałęziony, sztywny, pęd pokryty nielicznymi, szeroko lancetowatymi liśćmi. Na szczecie pędu rozwijają się dzwonkowate, smukłe, duże, niebieskie lub fioletowe, rzadziej białe kwiaty, ze zrośniętymi do połowy płatkami. W górnej części są zaostrzone, lekko owłosione na brzegach i rozłożone na boki. Kwiaty zebrane są na szczycie pędu w luźne grona. Kiedy roślina przekwita, kwiaty przekształcają się w owocostany, mające kształt pękatych torebek nasiennych.
Wymagania i uprawa
Dzwonek szerokolistny w uprawie oczekuje pólcienistego stanowiska i przepuszczalnej, próchniczej, żyznej, umiarkowanie wilgotnej gleby, najlepiej o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie pH. Jeśli zostanie posadzony w miejscu suchym i słonecznym, zaraz po kwitnieniu przejdzie w stan spoczynku i zniknie z rabaty. Na odpowiednim stanowisku może natomiast powtórzyć kwitnienie pod koniec lata. Roślina jest całkowicie mrozoodporna, wiec nie wymaga zimowego okrycia.
Dzwonki można rozmnażać przez podział rozrośniętych kęp wczesną wiosną lub po kwitnieniu, bądź przez wysiew nasion na miejsce stałe zaraz po zbiorze wczesną jesienią lub wiosną następnego roku. Na odpowiednich warunkach roślina daje też samosiew.
Zastosowanie
Dzwonek szerokolistny jako roślina leśna doskonale nadaje się do uprawy w ogrodach naturalistycznych i leśnych. Może tworzyć grupy w świetlistym cieniu pod koronami drzew. Na rabatach doskonale komponuje się z tawułkami, paprociami, orlikami, naparstnicami, tojeścią kropkowaną, tytoniem leśnym, szałwią błyszczącą, innymi dzwonkami, a także z trawami ozdobnymi.
Może być też uprawiany na skalniakach.
Wybrane odmiany
- 'Alba' – kwiaty białe
- 'Brantwood' – kwiaty ciemnofioletowe
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde; kareni/Pixabay; Dinesh Valke/CC BY-SA 2.0/Link; Sergey M. Sazhin/GPL/Link