Przetacznikowiec wirginijski (Veronicastrum virginicum)

Przetacznikowiec wirginijski (Veronicastrum virginicum) to wysoka bylina z rodziny babkowatych (Plantaginaceae). Jej ojczyzną są wschodnie i środkowe Stany Zjednoczone oraz Kanada, ale bywa też uprawiana jako roślina ozdobna w wielu innych rejonach świata.

Przetacznikowiec wirginijski dorasta do ok. 1,5-2 m wys. Tworzy wzniesione, sztywne, zielone, obłe pędy, pokryte lancetowatymi, zielonymi, ostro zakończonymi, drobno ząbkowanymi na brzegach liśćmi z wyraźnie zaznaczonym na blaszce unerwieniem, układającymi się na pędach piętrowo w regularne okółki (zwykle 3-7 liści w okółku).

Roślina kwitnie latem (VI-IX), wydając drobne, wąskie, białe kwiaty, z mocno wystającymi pręcikami, zebrane na szczytach pędów w smukłe, długie, wzniesione, kłosowe kwiatostany. Na pędzie rozwija się jeden główny, najbardziej okazały kwiatostan oraz kilka, a nawet kilkanaście mniejszych, pobocznych (zaczynają się rozwijać w połowie kwitnienia kwiatostanu głównego), co nadaje kwiatom wygląd kandelabru (wieloramiennego świecznika). Kwiaty są miododajne i bardzo chętnie odwiedzane przez pszczoły, trzmiele oraz inne owady zapylające.

Wymagania i uprawa

Przetacznikowiec wirginijski w uprawie oczekuje słonecznego lub lekko półcienistego stanowiska oraz dość żyznej, przepuszczalnej, lekko wilgotnej gleby. Młode rośliny są wrażliwe na suszę, dlatego w okresach bezdeszczowych wymagają podlewania, jednak starsze egzemplarze dość dobrze radzą sobie z krótkotrwała, przejściową suszą. Rośliny nie lubią też nadmiernego zacienienia, gdyż wtedy słabiej kwitną, a ich pędy mają tendencję do pokładania się na boki.

Przetacznikowiec jest mrozoodporny i nie wymaga zimowego okrycia.

Roślinę najłatwiej rozmnażać przez podział dorosłych egzemplarzy wiosną. Gatunek można też rozmnażać z nasion, ale potomstwo może nie zachować cech egzemplarza matecznego.

Zastosowanie

Przetacznikowiec wirginijski z racji swoich rozmiarów nadaje się przede wszystkim do tworzenia kompozycji z wysokimi bylinami (np. żeleźniak Russela, kłosowce, floksy wiechowate, dzielżany) i krzewami ozdobnymi (hortensje, tawuły, róże), ale może też stanowić wyższe piętro rabaty i tło dla innych roślin, gdyż dobrze wygląda w zestawieniu z rudbekiami, liliowcami, jeżówkami czy pysznogłówkami. Może być też sadzony w grupach w centralnej części rabaty.

Wybrane odmiany

• 'Fascination' – kwiaty lawendowo-niebieskie, wys. ok. 1,2-1,5 m
• 'Cupid' – odm. karłowa, kwiatostany gęste, grube, niebiesko-fioletowe, wys. ok. 90 cm
• 'Pink Glow' – kwiatostany jasnoróżowe, wys. ok. 1,2-1,5 m
• 'Album' – kwiatostany białe, wys. ok. 1,5-2 m
• 'Red Arrows' – kwiaty fioletowo-różowo-czerwone (pączki ciemniejsze niż kwiaty), wys. ok. 1,5 m
  
  

Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: [email protected]/Depositphotos

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!