Najpopularniejsze doniczkowe wrzośce: krwisty i darlejski

Wrzosiec (Erica) należy do rodziny wrzosowatych (Ericaceae), do której należą inne znane rośliny ogrodowe, m.in. wrzos (Calluna), pieris (Pieris), różanecznik (Rhododendron), azalia (Azalea) i golteria (Gaultheria). 

To piękne rośliny, które dobrze się ze sobą komponują, ponieważ wymagają mniej więcej tych samych warunków uprawowych i pielęgnacji. Wrzosiec i wrzos są czasami mylone, bo są bardzo do siebie podobne. Łatwo je rozróżnić: listki wrzośca to igły, zaś wrzos ma je w kształcie łusek.

Wrzosiec krwisty i wrzosiec darlejski

Wrzośce to setki gatunków, z których większość pochodzi z południowej Afryki. Dwa podstawowe gatunki: wrzosiec krwisty (E. carnea) i wrzosiec darlejski (E. darleyensis), to prawdziwe "zimowe wrzosy", wytwarzające kwiaty od grudnia do marca, a nawet początku kwietnia!

Wrzosiec krwisty ma bardziej zwarty pokrój, a darlejski jest luźniejszy, mniej uporządkowany. Obydwa gatunki wyglądają atrakcyjnie w nasadzeniach grupowych na rabatach lub w donicach. Każdy z nich ma wiele odmian o kwiatach różowych, liliowych albo białych. Liście także mają różne kolory: zielony, żółty, pomarańczowy i brązowy.

Uprawa i pielęgnacja

• Gleba
  Wrzosiec potrzebuje kwaśnej gleby. Możesz użyć specjalnej ziemi do roślin wrzosowatych lub zakwasić glebę torfem albo częściowo przekompostowanymi igłami (liśćmi roślin iglastych). Wrzosiec krwisty wytrzyma również w mniej kwaśnej glebie – zniesie glebę kredową. Ważne, aby ziemia była wilgotna i przepuszczalna.
  
  
• Stanowisko
  Wrzośce dobrze sobie radzą w pełnym słońcu, sprawdzą się także w półcieniu. Świetnie łączą się w nasadzeniach z innymi kwaśnolubnymi roślinami – drzewami iglastymi i roślinami z rodziny wrzosowatych.
  
  
• Pielęgnacja
  Po zakończeniu kwitnienia wrzosiec jest równie atrakcyjnym dodatkiem w ogrodzie: zimozielonym, gęsto pokrywającym ziemię i łatwym w uprawie. Brązowe, przekwitnięte kwiaty usuniesz, przeczesując roślinę ręką. Dzięki temu wrzośce będą nadal dobrze wyglądać.
  
  

Przycinanie wrzośców

Na naturalnych wrzosowiskach ważną rolę w utrzymaniu wrzośców pod kontrolą mają zwierzęta, np. nasze poczciwe owce. Zjadają one wierzchołki roślin, czyli jakby je przycinały. To dobra wskazówka, jak traktować wrzośce uprawiane w ogrodzie. Jeśli nie będą regularnie przycinane, kwiaty zaczną się pojawiać tylko na długich, zdrewniałych pędach – wygląda to mniej atrakcyjnie. Poza tym rośliny przestaną być kompaktowe i ładnym, gęstym dywanem zakrywać ziemię. Próba naprawy stanu rzeczy przez przycięcie wrzośców do starego drewna z reguły niewiele daje – nowe pędy raczej z niego nie wyrosną.

Konieczne jest regularne, coroczne przycinanie wrzośców. Rób to po zakończeniu kwitnienia w marcu. W przypadku wrzośców kwitnących zimą najlepiej przyciąć je w kwietniu lub w maju.

Do cięcia najłatwiej użyć sekatora, aby roślina była starannie przycięta. Jeśli wrzośce rosną masowo, sprawdzą się również nożyce ogrodnicze. Przycinanie gwarantuje, że rośliny będą dalej dobrze rosły, wytworzą dużo kwiatów następnej zimy oraz pozostaną zdrowe i pełne wigoru.

Tekst i zdjęcia: Flower Council Holland