Po pierwsze – obcowanie z naturą uwrażliwia
Wspólne dyskusje na temat środowiska to ważny krok w kierunku kształtowania właściwych postaw i wartości ekologicznych. Warto jednak pamiętać, że rozwijanie u dziecka szacunku do przyrody jest skuteczniejsze, gdy nie ograniczamy się do podawania mu samych faktów. Z tego powodu warto mówić najmłodszym o pięknie przyrody, jednocześnie pozwalając im jej doświadczać.
Świetną okazją do podziwiania świata są wspólne aktywności w bliskim kontakcie z naturą – wycieczki do lasu, parku czy ogrodu. To idealne miejsca, w których można obserwować rośliny i zwierzęta, jednocześnie tłumacząc dziecku, w jaki sposób one żyją, czym się odżywiają i dlaczego są pożyteczne.
O czym opowiadać dzieciom w lesie?
|
Po drugie – przekazuj wiedzę, będąc przy tym wzorem do naśladowania
Dzieci najwięcej chłoną od rodziców. Opiekun, który sam gasi po sobie światło, zakręca wodę, gdy z niej nie korzysta i segreguje śmieci, a przy tym tłumaczy, dlaczego tak robi, ma ogromny wpływ na kształtowanie ekologicznych postaw u dziecka – teraz i w jego dorosłym życiu.
Po trzecie – pobudzaj wyobraźnię i wywołuj pozytywne emocje
Dzieci to mali obserwatorzy, którzy są otwarci na świat. Dlatego rodzice powinni z nimi jak najwięcej rozmawiać, tworząc przy tym okazje do eksperymentowania, przeżywania, badania i tworzenia. Wspólne podróże rowerem za miasto, zabawy na świeżym powietrzu, sadzenie roślin, ratowanie ślimaka z chodnika, akcja sprzątania lasu, budowanie domku dla owadów czy ptaków i obserwacje natury to dobre pomysły na kształtowanie u najmłodszych ekoempatii. Radość z przebywania na zewnątrz, słuchanie odgłosów przyrody czy stąpanie bosą stopą po trawie dają dużo więcej pozytywnych efektów niż samo opowiadanie o nich. Być może – przy okazji inspirujących działań – rodzice wraz z dziećmi wymyślą, co można zmienić w domu lub w szkole, aby te miejsca były bardziej przyjazne środowisku?
Źródło: materiały prasowe Kubusiowi przyjaciele natury, więcej informacji o projekcie na: www.przyjacielenatury.pl