Jakie warunki lubi hortensja pnąca?
Hortensja pnąca (łac. Hydrangea petiolaris) pochodzi z leśnych obszarów Azji (min. Japonia, Korea Południowa), gdzie często porasta pnie wysokich drzew, osiągając nawet 20-25 m. wys. Po podporach wspina się za pomocą drobnych korzonków przybyszowych, podobnie jak bluszcze. W naturze zasiedla cieniste, zaciszne i wilgotne stanowiska, dlatego w uprawie oczekuje podobnych warunków.
Miejsce
Odpowiednim miejscem do uprawy hortensji pnącej jest stanowisko cieniste lub pócieniste, osłonięte od silnych wiatrów, które mogłyby zerwać pędy rośliny z podpory. Hortensja początkowo rośnie dość wolno, ale kiedy się zadomowi, potrafi przyrastać nawet 0,5-1 m. rocznie. Jej długie, elastyczne pędy, pokryte dużymi, zielonymi, sezonowymi liśćmi z czasem osiągają spore rozmiary i duży ciężar, dlatego dla rośliny koniecznie trzeba przeznaczyć mocne i solidne podpory. Może być to kamienny mur, betonowe lub ceglane ogrodzenie, masywna pergola bądź pień starego drzewa. Możemy też spróbować „puścić” pnącze po ścianie domu, jeśli tylko jego elewacja jest mocna, solidna i „zdrowa” (nie ma ubytków w tynku, pęknięć, szczelin itp.).
Hortensja pnąca jest odporna na zanieczyszczone powietrze, dlatego może być uprawiana w ogrodach miejskich. Dość dobrze znosi też niskie temperatury (do ok. -23/-28°C), jednak uprawa niektórych z jej odmian w najchłodniejszych rejonach kraju może być ryzykowana.
Wyświetl ten post na Instagramie
Ziemia
Hortensja pnąca preferuje próchnicze, przepuszczalne, bogate w materię organiczną, żyzne, świeże i stale lekko wilgotne gleby o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie pH. Nie toleruje obecności wapnia w podłożu i nie lubi gleb ciężkich oraz podmokłych.
Jak dbać o hortensję pnącą?
Hortensja pnąca posadzona na odpowiednim stanowisku właściwie nie wymaga żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Ponieważ jednak nie znosi przesuszania, na które reaguje więdnięciem, w okresach bezdeszczowych powinna być systematycznie podlewana.
Sadzenie
Kupowane w pojemnikach hortensje można sadzić do gruntu przez cały sezon, od wiosny do wczesnej jesieni (rośliny sadzone później mogą nie zdążać przygotować się do zimy). Pnącze dobrze jest jednak umieszczać w pewnej odległości od podpory, szczególnie jeśli jest to drzewo, z którym roślina będzie musiała konkurować o wodę i składniki pokarmowe.
Nawożenie
Hortensja pnąca nie jest szczególnie żarłoczna, choć lubi żyzne podłoże. Aby wiec dobrze się rozwijała i obficie kwitła w sezonie wegetacyjnym (od wiosny do poł. VII) warto zasilać ją specjalnymi nawozami dla hortensji. Lepiej nie stosować do tego celu nawozów uniwersalnych, które mogą zawierać związki wapnia i podnosić odczyn gleby, bo hortensja pnąca bardzo tego nie lubi. Roślina będzie natomiast bardzo wdzięczna za zasilanie jej kompostem lub biohumusem (zwiększają ilość materii organicznej w glebie), a także ściółkowanie gleby wokół niej korą sosnową bądź igliwiem.
Przycinanie
Hortensja pnąca nie oczekuje cięcia, gdyż zachowuje dość zwarty pokrój. Jeśli jednak jej pędy zbytnio się rozrosną i zaczną przytłaczać inne rośliny lub będą nadmiernie rozrastać się na boki, bez problemu można je skrócić. Zabieg najlepiej przeprowadzić latem, po kwitnieniu, gdyż pnącze cięte wiosną może wydzielać z ran dużo soków, a poza tym w danym sezonie nie zakwitnie.
Ochrona przez chorobami i szkodnikami
Hortensja pnąca to jedna z niewielu roślin ozdobnych która praktycznie nie choruje i nie jest atakowana przez szkodniki. Może tylko cierpieć z powodu złych warunków uprawowych, zagniwając w miejscach podmokłych, zasychając w czasie suszy lub zapadając na chlorozę przy zbyt wysokim odczynie pH podłoża.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcie tytułowe: Katarzyna Jeziorska, Kerstin Riemer / Pixabay