Uprawa judaszowca w ogrodzie | Co zrobić, by pięknie zakwitł?

Dlaczego warto uprawiać judaszowce w ogrodzie?

Niewątpliwie najbardziej zwracającą uwagę cechą judaszowców jest ich niezwykły sposób kwitnienia. Wszystko za sprawą zjawiska nazywanego kauliflorią, czyli wyrastaniem kwiatów wprost z kory pędów lub nawet pnia. Zwykle purpurowo-różowe, motylkowe kwiaty judaszowców zebrane są po kilka w małym pęczku i występują obficie, zdobiąc całe drzewo (najczęściej przed rozwojem liści lub równocześnie z nimi) – w kwietniu i maju.

Judaszowce uwagę zwracają także ładnymi, zaokrąglonymi, sercowatymi liśćmi, które u niektórych odmian mają też purpurowo-fioletową barwę. Ponadto, dodatkową ozdobę ogrodu z pewnością stanowi jesienna barwa liści judaszowców, które malowniczo się przebarwiają – stają się żółte, pomarańczowe lub purpurowo-bordowe. Dzięki okazale przebarwiającym się liściom (szczególnie w okresie jesiennym), judaszowce są roślinami, które można komponować z innymi krzewami i drzewami w zestawieniach kolorystycznych.

Czy wiesz, że... powszechnie uważa się, że to właśnie na gałęzi judaszowca swój żywot zakończył Judasz Iskariota – apostoł, zdrajca Jezusa i stąd bierze się nazwa krzewu. Warto wiedzieć, że kwiaty judaszowców (np. judaszowca południowego) o słodko-kwaśnym smaku są jadalne – można dodawać je np. do sałatek lub spożywać bezpośrednio po zerwaniu.

Wymagania i uprawa judaszowców

Podłoże – choć odmiany judaszowców mogą nieznacznie różnić się między sobą, to jednak ogólne warunki uprawy dla tych roślin są podobne. Przede wszystkim rośliny te potrzebują stanowisk słonecznych i przepuszczalnej, ale zasobnej gleby o wyraźnie zasadowym pH (z dużą zawitością wapnia). Nie lubią podmokłych gleb, wolą raczej umiarkowanie wilgotne stanowiska i dobrze znoszą okresy upałów czy suszy.

Odporność – zaletą judaszowców jest z pewnością odporność na szkodniki i groźne choroby. Mankamentem jest spora wrażliwość młodych okazów na przemarzanie i nasze zimy. Dlatego, ważną sprawą jest, aby zabezpieczać je przed zimą – okrywać lub owijać agrowłókniną lub innymi materiałami (słoma, karton, juta itp.). Starsze okazy o wiele lepiej radzą sobie z niskimi temperaturami.

Stanowisko – judaszowce najlepiej sadzić w cieplejszych rejonach kraju, w miejscach zacisznych i słonecznych. Do szczególnie wrażliwych na mróz należy np. pochodzący z rejonów południa Europy i Azji Mniejszej, judaszowiec południowy, który wymaga regularnego okrywania na zimę i może być uprawiany wyłącznie na stanowiskach słonecznych, suchych, osłoniętych od wiatrów – w regionach o łagodnych zimach.

Atrakcyjne gatunki judaszowców ogrodowych

Najbardziej ozdobne i poszukiwane do uprawy w ogrodach ozdobnych są szczególnie dwa gatunki – judaszowiec kanadyjski (Cercis canadensis) oraz judaszowiec chiński (Cercis chinensis). Powszechnie uprawiany jest jeszcze, pochodzący z południa Europy judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum). Judaszowce, to zwykle duże krzewy lub małe drzewa, osiągające wysokość do 4-6 m, w naturalnych warunkach czasem nawet do 10 m.

Popularne odmiany judaszowców

Judaszowiec kanadyjski 'Forest Pansy' – zaokrąglony krzew, dorastający do około 5 m wysokości, jego ozdobą są duże sercowate liście (do 10-15 cm), młode czerwono-purpurowe i miękkie, później brązowozielone. Pojawiające się przez cały sezon wegetacyjny młode, barwne liście nadają roślinie ciekawą barwę. Dodatkowo, liście jesienią liście przebarwiają się na żółto i pomarańczowo. Kwitnie w maju, a małe różowe kwiaty wyrastają zarówno na starych jak i na młodych pędach (kaulifloria) wraz z rozwojem liści.

Judaszowiec kanadyjski 'Texas White' – odmiana dorastająca do około 4 m wysokości, o śnieżnobiałych kwiatach i zielonych, błyszczących, sercowatych liściach. Kwiaty, zebrane w krótkie grona, wyrastają w maju wprost z kory, przed pojawieniem się liści. Jesienią liście przebarwiają się na żółto.

Judaszowiec kanadyjski Lavender Twist 'Covey' – małe drzewo o ciekawym, dekoracyjnym płaczącym pokroju, i luźnej koronie z lekko powyginanymi pędami. Duże, sercowate liście są jasnozielone – młode błyszczące, później matowe. Kwiaty są różowofioletowe i wyrastają bezpośrednio na pniu oraz na starszych przed rozwojem liści - w kwietniu i maju. Znosi spadki temperatury do -30°C.

Judaszowiec chiński 'Melon Beauty' – uwagę zwracają purpurowo-różowe motylkowe kwiaty, zebrane w krótkie grona, wyrastające wprost z kory pnia i gałęzi w maju. Niezwykle dekoracyjne są też ładne, sercowate liście – za młodu czerwonawe, następnie złotożółte, zieleniące latem. Jesienią przebarwiają się żółto-pomarańczowo, co jest dodatkową ozdobą i akcentem kolorystycznym (do kontrastowych zestawień z innymi roślinami) w ogrodzie. Rośnie powoli i dorasta w naszych warunkach do 3-4 m wysokości.

 Tekst: Maciej Aleksandrowicz, zdjęcie tytułowe: Hans Braxmeier, Markus Distelrath, Mike Goad/Pixabay