Judaszowiec dorasta do 6-10 m. wysokości. Posiada parasolowatą, rozłożystą koronę. Kora tego drzewa jest bardzo charakterystyczna, popielata z ciemnymi (czasem czarnymi) plamami. Liście są sercowate, całobrzegie z ostrym zakończeniem mają bardzo cieknie blaszki. Przebarwiają się jesienią na złocisto.

Jego główną ozdobą są różowe, bardzo liczne, małe kwiaty (do 1 cm.), zebrane w pęczki, które ukazują się wraz liśćmi w maju. Co ciekawe kwiaty te pojawiają się na całym drzewie – na starszych pędach, a także na pniu (tzw. kaulifloria), co sprawia, że drzewo w okresie kwitnienia wygląda wręcz bajkowo. Utrzymują się na roślinie dość długo.

Kwiaty są miododajne. Kwitnienie trwa do trzech tygodni, po zapyleniu kwiatów pojawiają się szarobrązowe strąki.

Wymagania i uprawa

Roślina wymaga żyznej i przepuszczalnej gleby o odczynie zasadowym lub zbliżonym do obojętnego. Potrzebuje również osłoniętych, zacisznych stanowisk.

Młode rośliny warto osłaniać słomianym chochołem lub białą agrowłókniną, ponieważ judaszowiec nie jest dostatecznie mrozoodporny – podczas wiosennych przymrozków często uszkadzane bywają jego kwiaty.

Zastosowanie

Judaszowiec kanadyjski bardzo dobrze radzi sobie na terenach zurbanizowanych – poleca się go do sadzenia w parkach czy przy ulicach. Pasuje zarówno do mniejszych jak i większych ogrodów. Jest idealny do miejsc wyeksponowanych i sprawdza się jako soliter.

Różowe kwiatki są jadalne – mogą być spożywane np. w sałatkach lub dodawane do napojów. Pączki kwiatowe nadają się do marynowania albo kandyzowania.

Interesujące odmiany

• 'Forest Pansy' – kultywar o intensywnie purpurowoczerwonych liściach
• 'CAROLINA SWEATHEART' – dorasta do ok. 4 m., pstre ulistnienie

Zdjęcie: 15299/Pixabay, JDMcGreg/CC BY-SA 3.0/Link