Ściółkowanie trocinami: Jakie rośliny to lubią? Zobacz, jak uniknąć częstych błędów
Ściółkowanie trocinami to doskonały sposób na wsparcie zdrowia roślin i poprawę jakości gleby w ogrodzie. Jednak nie każda trocina nadaje się do tego celu, a niewłaściwe jej zastosowanie może przynieść więcej szkody niż pożytku. Dowiedz się, które trociny najlepiej sprawdzą się w Twoim ogrodzie, jak je przygotować do użytku oraz na co zwrócić uwagę, aby ściółkowanie przyniosło oczekiwane korzyści. Zadbaj o swoje rośliny, poznając tajniki ściółkowania trocinami i odkryj, jak prosty materiał może stać się cennym sojusznikiem w uprawie.
Ściółkowanie trocinami – co trzeba wiedzieć zanim zaczniesz?
Ściółkowanie trocinami to popularna praktyka w ogrodnictwie, której celem jest poprawa jakości gleby, ochrona roślin oraz ograniczenie rozwoju chwastów. Trociny, w zależności od ich pochodzenia, mogą mieć różne właściwości, co wpływa na to, pod jakie rośliny najlepiej je stosować.
Trzeba wiedzieć, że trociny są często nazywane "złodziejami azotu" z powodu specyficznego procesu, który zachodzi podczas ich rozkładu w glebie. Głównym powodem jest to, że trociny, zwłaszcza te świeże, mają bardzo niską zawartość azotu, a jednocześnie są bogate w węgiel. Kiedy trociny zaczynają się rozkładać, mikroorganizmy glebowe, które odpowiadają za ten proces, potrzebują dużej ilości azotu, aby móc skutecznie rozłożyć materiał bogaty w węgiel.
Mikroorganizmy te czerpią azot z gleby, ponieważ trociny same w sobie go nie dostarczają w wystarczającej ilości. W efekcie, zamiast być dostępny dla roślin, azot zostaje zużyty przez mikroorganizmy. To zjawisko nazywa się "imobilizacją azotu". Imobilizacja oznacza, że azot, który normalnie byłby dostępny dla roślin jako kluczowy składnik odżywczy, zostaje "uwięziony" przez mikroorganizmy.
W praktyce oznacza to, że rośliny rosnące na glebie, w której zastosowano świeże trociny, mogą cierpieć na niedobór azotu. Objawia się to m.in. osłabieniem wzrostu, żółknięciem liści, a w skrajnych przypadkach nawet obumieraniem roślin.
Pod jakie rośliny można sypać trociny? Ściółkuj bezpiecznie
Zanim zaczniesz przygodę ze zrębkami drzewnymi w ogrodzie, trzeba znać różnice między rodzajami trocin, tz. z jakich drzew i krzewów pochodzą, oraz które gatunki roślin ogrodowych dobrze na nie reagują.
1. Trociny z drzew liściastych – kompostowanie to podstawa
- Trociny z drzew liściastych, takich jak dąb czy klon, zawierają substancje chemiczne (garbniki, fenole), które mogą hamować wzrost roślin.
- Przed zastosowaniem ich jako ściółki, konieczne jest przekompostowanie przez co najmniej 4-5 miesięcy, aby zneutralizować te związki.
- Trociny te lekko zakwaszają glebę, dlatego sprawdzą się pod roślinami, które tolerują lekko kwaśne warunki, ale wymagają nawożenia azotem, aby uniknąć wyjałowienia gleby.
- Przykłady roślin: warzywa korzeniowe, krzewy owocowe (np. maliny), kwiaty jednoroczne.
2. Trociny z drzew iglastych – idealne dla kwasolubnych roślin
- Trociny z drzew iglastych (sosna, świerk) są mniej problematyczne, jeśli chodzi o substancje szkodliwe, ale również powinny być przekompostowane.
- Te trociny silnie zakwaszają glebę, co czyni je idealnym wyborem do ściółkowania roślin kwasolubnych.
- Dla lepszego efektu, zaleca się uzupełnienie ściółki nawozem azotowym, aby wspomóc rozwój roślin.
- Przykłady roślin: borówki, wrzosy, różaneczniki, azalie.
Trociny a ochrona przed chwastami i utrzymanie wilgoci
Stosowanie trocin w ogrodzie jako ściółki to skuteczny sposób na ograniczenie parowania wody z gleby oraz kontrolę nad chwastami. Kiedy rozsypiesz warstwę trocin o grubości około 6-10 centymetrów wokół roślin, tworzysz barierę, która chroni glebę przed nadmiernym wysychaniem. Dzięki temu, woda pozostaje w glebie na dłużej, co jest szczególnie korzystne w okresach suszy. Trociny pomagają również w ograniczeniu wzrostu chwastów, blokując dostęp światła do nasion chwastów, co zapobiega ich kiełkowaniu. Dodatkowo, trociny poprawiają strukturę gleby – dzięki swojej porowatej strukturze ułatwiają cyrkulację powietrza w glebie, co wspiera rozwój korzeni roślin. Powolny proces rozkładu trocin sprawia, że ściółka długo zachowuje swoje właściwości, nie wymagając częstego uzupełniania.
Trociny z drzew orzechowych i innych o działaniu allelopatycznym
Trociny pochodzące z drzew takich jak orzech włoski, dąb czy robinia akacjowa zawierają specyficzne substancje chemiczne, znane jako juglon. Juglon ma właściwości allelopatyczne, co oznacza, że może hamować wzrost innych roślin, które są na niego wrażliwe. Dlatego, zanim użyjesz trocin z takich drzew jako ściółki, musisz je przekompostować przez co najmniej rok. Dłuższy okres kompostowania pozwala na rozkład juglonu do poziomu, który nie będzie już szkodliwy dla większości roślin. Jednak nawet po długim kompostowaniu, warto być ostrożnym – najlepiej jest przetestować trociny, sadząc w nich rośliny testowe, takie jak pomidory, które są bardzo wrażliwe na juglon. Jeśli rośliny te nie rozwijają się prawidłowo, to znak, że trociny wciąż zawierają szkodliwe ilości juglonu i należy jeszcze poczekać z ich użyciem.
Mimo to, są rośliny, które tolerują obecność juglonu, takie jak cebula, fasola, tuje czy paprocie. W takich przypadkach możesz śmiało używać tych trocin jako ściółki.
Zdjęcie tytułowe: maryviolet / AdobeStock
Nie przegap 
Komentarze