Zimową porą ogród przybiera odmienny od dotychczasowego wizerunek. Ujawnia się niepowtarzalny widok, który można podziwiać jedynie o tej porze roku. Spod warstwy przysłaniających liści ukazują się ładne, często powyginane pędy, kolorowe owoce czy zasuszone kwiatostany zimowych roślin. Opisujemy 10 pięknych roślin zimowych ozdobnych z kory, pędów, owoców i kwiatostanów.
Zimowe rośliny – ozdobne kora, pędy, owoce i kwiaty
Nie tylko rośliny iglaste mogą wieść prym w zimowym krajobrazie. Wiele jest gatunków drzew i krzewów, a nawet bylin, może stanowić dla nich konkurencję. Do "roślin zimowych" zaliczamy nie tylko te o zimozielonych liściach, ale też ładnej korze, kolorowych owocach i pięknie ususzonych kwiatostanach utrzymujących się na ich pędach.
Bajecznie wyrzeźbione kształty pni mogą stanowić istotny element kompozycyjny w ogrodzie. Innym razem kolorystyka pędów krzewów – poprzez barwy czerwieni, żółci, srebra czy nawet błękitu, zaskakuje obserwującego przechodnia. Nawet gatunki, których pędy mają odcienie zieleni i giną przez to latem pod płaszczem liści, zimą mogą okazać się niebywale dekoracyjne. Nie można też zapomnieć o ususzonych kwiatostanach – tutaj królują hortensje ze swoimi wielkimi, ozdobnymi, jasnobrązowymi wiechami, często wystającymi ponad śnieżną kołderkę.
Nie można tu również nie wspomnieć o najważniejszych zimowych bylinach – trawach ozdobnych, których zaschnięte źdźbła stanowią często wiodący element, będący podstawową atrakcją zimowego krajobrazu. Zimą warto jest zdjąć z nosa letnie okulary i uruchomić inną paletę kształtów i barw, która pozwoli dostrzec rzeczy pozornie niedostrzegalne.
Krzew o powolnym wzroście. Cechą charakterystyczną odmiany są silnie poskręcane pędy i liście. Szczególnie atrakcyjny krzew w okresie zimowym, gdy powyginane pędy mogą prezentować się w całej okazałości. Leszczynę poleca się do małych ogrodów, jako soliter w eksponowanym miejscu. Pędy wykorzystuje się przy aranżacjach suchych bukietów.
Rozłożysty krzew charakteryzujący się czerwonawymi pędami. Bardzo tolerancyjny w stosunku do siedliska – znakomicie znosi okresowe zalewanie. Dereń może stanowić silny akcent kolorystyczny w kompozycjach roślinnych. Polecany jest na żywopłoty nieformowane do każdego parku czy ogrodu.
Krzew o miotlastym pokroju dorastający do około 2 m wysokości. W czasie kwitnienia obficie obsypany żółtymi kwiatami. Zielone pędy niestety bardzo często usychają zimą, lecz krótki okres ich dekoracyjności wart jest zastosowania tego gatunku w nasadzeniach. Bardzo wrażliwy na gleby wapienne i zasolenie. Polecany jako luźne nasadzenia krajobrazowe, do rekultywacji zakwaszonych gleb czy stabilizacji skarp i wydm.
Drzewo o nieregularnym pokroju, charakteryzujące się malowniczo powyginanymi pędami – szczególnie dekoracyjnymi w stanie bezlistnym. Gatunek ma małe wymagania siedliskowe – doskonale znosi okresowe susze. Drzewo polecane jako soliter do małych ogrodów.
Rzadko spotykane drzewo. Pędy pokryte są efektowymi kolcami i dzięki temu stanowią niebywałą atrakcję botaniczną. Na cienkich gałęziach pojawiają się stosunkowo duże liście osiągające nawet 20 cm długości. Gatunek wrażliwy na mrozy, jednak w ostatnich (cieplejszych) sezonach, możliwa jest jego uprawa w większości Polski. Polecany jako soliter do dużych przestrzeni parkowych.
Drzewo charakteryzujące się cienką strzępiastą korą, która bajecznie zwisa z pnia i pędów rośliny. Okazy właściwie pielęgnowane mogą osiągnąć w Polsce nawet 12 m wysokości. Klon strzępiastokory jest odporny na mróz. Należy do najpiękniejszych gatunków klonów.
Krzew o niezwykle ozdobnych owocach pojawiających się już w sierpniu. Owoce są niechętnie zjadane przez ptaki ze względu na wysoką zawartość garbników – dlatego pozostają na krzewach przez całą zimę. Kalina preferuje gleby świeże, wilgotne, a nawet mokre. Polecana jest do nasadzeń krajobrazowych, także jako składnik kompozycji w mniejszych ogrodach.
Platan należy do rodzaju drzew o dużych rozmiarach – dorasta w Polsce do 30 m wysokości i około 20 m szerokości. Szczególną ozdobą są liście, łuszcząca się kora oraz zwisające na długich szypułkach owoce, które pozostają na drzewie aż do wiosny. Platan preferuje stanowiska ciepłe, osłonięte oraz żyzne gleby. Polecany jest zarówno jako drzewo soliterowe, jak i alejowe – zdecydowanie nadaje się do dużych założeń ogrodowych.
Trawa ozdobna o zwartym, gęstym pokroju, osiąga 80 cm wysokości. Charakterystyczne są jej kwiatostany przypominające szczotki do butelek. Roślina wymagająca stanowisk słonecznych. W uprawie istnieje konieczność pozostawienia pędów roślin na zimę i dzięki temu można cieszyć się ich malowniczym widokiem w oszronione dni.
Trawy o kępkowym pokroju, dorastające do ok. 40 cm wysokości. Jesienią i zimą źdźbła traw przebarwiają się w złotawych kolorach (z wyjątkiem odmian o kolorach niebieskawych) i stanowią atrakcyjny element kompozycyjny. Wymaga gleb wapiennych i przepuszczalnych, jest wrażliwa na nadmiar wilgoci w glebie. Roślina polecana jest do ogrodów skalnych jako ciekawe zestawienia z gatunkami bylin kwitnących. Kostrzewa wykorzystywana jest jako kwiat cięty oraz komponent suchych bukietów.