Kolcosił drzewiasty

Drzewo dorasta do 20 m wysokości. Ma szeroką, rozłożystą koronę. Kora jest ciemno szara lub brunatna, gładka (tylko u bardzo starych osobników mocno i głęboko podłużnie spękana). Pędy są pokryte dużymi kolcami, które stanowią ozdobę w czasie zimy. Liście są podobne do klonu – ogonkowe, klapowane (7 klap), duże (do 20-40 cm długości), ząbkowane i ciemnozielone. Jesienią przebarwiają się na żółto.

Kolcosił drzewiasty kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty są małe (średnica do 2,5 cm), białe, pojedyncze, zebrane w duże kwiatostany typu wiecha osiągające nawet 30 cm szerokości. Są owadopylne i miododajne. Jesienią na drzewie pojawiają się owoce – drobne, czarne lub niebieskawo-czarne pestkowce, lubiane przez ptaki i utrzymujące się na roślinie do zimy.

Wymagania i uprawa

Kolcosił drzewiasty preferuje stanowiska półcieniste i słoneczne ale radzi sobie nawet w większym cieniu. Najlepiej sadzić go na glebach żyznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych, ale radzi sobie też w gorszych warunkach. Roślina nie jest zupełnie mrozoodporna i dlatego polecana do uprawy w cieplejszych rejonach Polski.

Drzewo powinno być podlewane w czasie suszy. Warto je nawozić, stosując nawozy mineralne lub organiczne.

Zastosowanie

Kolcosił drzewiasty to jeden z gatunków do ogrodu w stylu japońskim. Ładnie prezentuje się sadzony pojedynczo, jako soliter na trawniku, ale równie dobrze sprawdza się w szpalerach. Na obszarach swojego naturalnego występowania czasem jest sadzony jako żywopłot obronny. 

Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Magnus Manske/CC BY-SA 3.0,/Link; Imladris/Depositphotos, Qwert1234/CC BY-SA 3.0/Link, samotrebizan/Depossitphotos

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!