Przyczyny kwitnienia rabarbaru
Nadmierne kwitnienie rabarbaru (Rheum) może być spowodowane przez kilka czynników.
- Kępa / karpa rabarbaru może być przerośnięta z powodu wieku – rabarbar wymaga przesadzania co kilka lat (na jednym stanowisku nie powinien rosnąć dłużej niż 10 lat); zbyt ściśnięta karpa może wypuszczać pęd kwiatostanowy.
- Rabarbarowi może doskwierać przesuszenie z powodu nieodpowiedniego, zbyt skąpego podlewania lub suszy – rabarbar, do wypuszczenia dużych liści o jędrnych i smacznych ogonkach liściowych wymaga obfitego podlewania. Jeśli wiosną jest sucho, roślina będzie starała się zakwitnąć, by potem wytworzyć nasiona i zwiększyć szansę na przetrwanie gatunku (wysianie nasion, pojawienie się nowych okazów roślin). Dlatego, aby rabarbar nie zakwitł wymaga regularnego podlewania. Roślinę warto też zaściółkować, by podłożem, w którym rośnie nie traciło zbyt szybko wilgoci.
- Kępa rabarbaru została posadzona na nieodpowiednim podłożu i stanowisku – rabarbar ma duże wymagania glebowe. Ziemia powinna być żyzna, zasobna w próchnicę i wilgotna (nie podmokła), o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. W zbyt suchym, piaszczystym podłożu lub na zbyt zwartej, na przykład gliniastej glebie rabarbar może zakwitać.
Kwitnienie rabarbaru osłabia roślinę i zmniejsza przyszłe zbiory łodyg. To właśnie ogonki liściowe są smakołykiem – zbiera się je od początku maja do lipca, najwcześniej w drugim roku po posadzeniu.
Co zrobić z kwitnącym rabarbarem?
- Kwiaty rabarbaru, gdy się pokażą, trzeba ścinać, aby nie osłabić wzrostu liści rośliny.
- Co kilka lat wczesną wiosną (w marcu lub na początku kwietnia), albo jesienią (we wrześniu lub październiku) karpę rabarbaru należy wykopać, podzielić na kilka części, tak aby każda miała kilka korzeni i pąków liściowych oraz posadzić na nowym stanowisku. Dołek warto dobrze przygotować, zaprawić ziemią kompostową, a karpę po posadzeniu obficie podlewać.
Zdjęcie: Lena Svensson / Pixabay