Rabarbar ogrodowy (Rheum rhaponticum) to wieloletnia roślina należąca do rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Pochodzi z Azji Środkowej oraz z Bałkanów, ale został rozpowszechniony w wielu obszarach na całym świecie. W Polsce to roślina uprawowa, popularna szczególnie w uprawie amatorskiej. Zwykle rabarbar dorasta do 150cm (bez pędu kwiatostanowego).

Wytwarza kępę dużych liści z długimi, mięsistymi ogonkami. Barwa ogonków używanych jako warzywo może różnić się w zależności od odmiany (mogą  być czerwone, różowe lub zielone).

Warunki uprawy rabarbaru ogrodowego

Rabarbar ogrodowy najlepiej plonuje na słonecznych stanowiskach, ale znosi również półcień.

Jest to warzywo wymagające pod względem gleby, wody i składników pokarmowych. Optymalne są podłoża wilgotne (ale nie podmokłe), żyzne, zasobne w próchnicę. Miejsce przed założeniem plantacji powinno być dobrze przygotowane, zasilone nawozem organicznym oraz mineralnym.

Warzywo można rozmnażać z siewu lub przez podział karp. Rabarbar na jednym miejscu powinien rosnąc nie dłużej niż 10 lat.

Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych należy podlewanie w czasie suszy i odchwaszczanie. Rabarbar jest rośliną mrozoodporną, dobrze zimującą w gruncie.

Zastosowanie - roślina jadalna

Ogonki liściowe są smaczne, jednak nie mają dużych walorów pokarmowych. Zawierają niewielką ilość witaminy C i soli mineralnych. Ogonki powinno się zbierać tylko wiosną, gdyż później zawierają znaczne ilości szkodliwych szczawianów wapnia.

Rabarbar spożywa się na surowo lub wykorzystuje jako dodatek do soków i kompotów.

fot. Radomil (źródło: www.wikipedia.org)

Wszystkie zdjęcia tej rośliny
Rabarbar ogrodowy
Rabarbar ogrodowy