Co lubi grusza i jak o nią dbać? Wszystko, co musisz wiedzieć!

Jakie warunki lubi grusza?

Grusze to rodzaj drzew, których pochodzenie nie jest do końca jasne. Przyjmuje się jednak, że pierwotnie ich naturalne stanowiska znajdowały się w cieplejszych rejonach Azji i Europy. Za protoplastę znanej nam obecnie gruszy europejskiej, uznaje się mieszańcową gruszę pospolitą (zachodnią), spotykaną w naturalnym środowisku w różnych częściach Europy, w tym także w Polsce. Jako gatunek, grusza pospolita osiąga imponujące rozmiary, gdyż dorasta nawet do 20 m. wys. W naturze najchętniej zasiedla słoneczne i ciepłe stanowiska oraz żyzne, próchnicze, lekko wilgotne gleby.

W uprawie gruszy pospolitej się jednak nie spotyka, gdyż znacznie bardziej cenione są wyprowadzone od niej odmiany użytkowe, osiągające mniejsze rozmiary oraz rodzące większe i smaczniejsze owoce. Ponieważ jednak rośliny nadal mają tendencje do silnego wzrostu, poleca się wybierać drzewka szczepione na podkładkach karłowych lub półkarłowych, co pozwala ograniczyć jego rozmiary do ok. 2-3 m. wys. Trzeba też pamiętać, że grusze to rośliny obcopylne, dlatego najlepiej owocują w towarzystwie innego egzemplarza, będącego dla nich dobrym zapylaczem (np.: Faworytka, Konferencja, Bonkreta Williamsa, Komisówka).

Miejsce

Grusza pochodzi z rejonów o dość łagodnym klimacie, dlatego preferuje ciepłe i słoneczne lub lekko półcieniste stanowiska, osłonięte od zimowych, mroźnych wiatrów (niezbyt dobrze znosi mrozy).

Ziemia

Grusze preferują dobrej jakości podłoża, dlatego najlepiej czują się na glebach żyznych, próchniczych, przepuszczalnych, ciepłych i umiarkowanie wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie pH.

Jak dbać o gruszę?

Pielęgnacja grusz to dość pracochłonne zadanie, gdyż rośliny wymagają systematycznego przycinania, ochrony przed chorobami i szkodnikami oraz nawożenia.

Sadzenie

Najlepszą porą na sadzenie grusz jest wczesna jesień. W tym czasie nie jest już tak sucho i gorąco jak latem, ale jeszcze nie ma ryzyka wystąpienia mrozów, wiec po posadzeniu drzewka mają odpowiednie warunki do zaaklimatyzowania się w nowym miejscu. Jeśli jednak nie udało się posadzić ich jesienią, można zrobić to także wiosną (IV-V).

Przed sadzeniem gruszy, na wybranym dla niej stanowisku należy wykopać dołek nieco większy od bryły korzeniowej, wypełnić jego dno warstwą kompostu i umieścić na nim korzenie drzewka na takiej głębokości, aby miejsce szczepienia znalazło się ponad ziemią. Następnie korzenie solidnie się podlewa i wypełnia dołek dobrą ziemią ogrodniczą.

Nawożenie

Grusze to rośliny dość wymagające, dlatego w sezonie wegetacyjnym (IV-VII) oczekują dokarmiania nawozami wieloskładnikowymi, przeznaczonymi dla drzew owocowych (najlepiej ekologicznymi jak np. biohumus, mączka bazaltowa, nawóz ekologiczny do drzew i krzewów owocowych). Roślinom przyda się też ściółkowanie gleby kompostem, a jesienią dodatkowo obornikiem, który nie tylko dostarczy drzewom niezbędnych składników pokarmowych, ale też poprawi żyzność gleby.

Przycinanie

Cięcie grusz to jednej z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych w ich uprawie. Technika jego wykonania w dużej mierze zależy od sposobu prowadzenia korony (przed zabiegiem należy zapoznać się ze szczegółowymi zaleceniami dotyczącymi formowania drzew), ale istnieje też kilka uniwersalnych zasad, o których należy pamiętać.

Grusze przycinana się dwa razy w roku. Główne ciecie przeprowadza się wczesną wiosną (III-IV), natomiast ciecie uzupełniające latem. Podczas wiosennego ciecia kształtuje się i prześwietla koronę, natomiast latem usuwa nadmiar dzikich, silnych, prostych i rosnących w górę pędów czyli tzw. „wilków”. Pierwszy raz przycina się drzewka zaraz po posadzeniu, skracając je na wysokości ok. 1 m. i usuwając odrosty pojawiające się na pędzie głównym do wys. ok. 60 cm. ponad ziemią. W następnym roku wybiera się kilka silnych pędów, rozłożonych równomiernie wokół przewodnika i skraca je o ok. 1/3. Zabiegi w kolejnych latach mają już głównie na celu formowanie i prześwietlanie korony.

Ochrona przez chorobami i szkodnikami

Grusze to drzewa podatne na infekcje. Najczęściej padają ofiarą rdzy gruszy, parcha, szarej pleśni, zarazy ogniowej, raka drzew owocowych i brunatnej zgnilizny. Bywają też atakowane przez szkodniki, do których należy min. miodówka gruszowa, podskórnik gruszowy czy pryszczarek gruszowiec.

W ochronie roślin przed chorobami i szkodnikami ważna jest profilaktyka, polegająca głównie na uprawie odmian tolerancyjnych lub odpornych na choroby, usuwaniu i niszczeniu opadłych liści z objawami choroby oraz unikaniu uprawy grusz w pobliżu jałowców, które są żywicielami pośrednimi rdzy gruszy. W razie pojawienia się choroby lub szkodnika może być jednak konieczne zastosowanie jednego z aktualnie polecanych preparatów ochrony roślin.

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcie tytułowe: ErikaWittlieb i Marc Benedetti / Pixabay