Ałycza / Śliwa wiśniowa Prunus cerasifera

Ałycza, znana także jako śliwa wiśniowa (Prunus cerasifera), należy do rodziny różowatych (Rosaceae). Jest gatunkiem wywodzącym się z Azji Zachodniej i Kaukazu, a także częściowo z południowo-wschodniej Europy. Obecnie jest szeroko rozprzestrzeniona na całym świecie. W Polsce często spotyka się ją jako roślinę ozdobną w ogrodach, parkach oraz na terenach miejskich, a także jako gatunek dziko rosnący.

Jak wygląda ałycza? Rozpoznaj śliwę wiśniową

Ałycza to niewielkie drzewo, które może przybrać formę dużego krzewu. Odmiany śliwy wiśniowej uprawiane w celach ozdobnych dorastają zwykle do około 4 m wysokości. Warto jednak wiedzieć, że w naturze i w sprzyjających warunkach, roślina może osiągnąć nawet 10 metrów. Korona drzewa jest nieregularna i dość luźna. Pień jest smukły, a młode pędy często błyszczące. Charakterystyczne są jej liście, które zależnie od odmiany mogą mieć barwy od zielonej po purpurową (najbardziej znane są właśnie czerwono-listne odmiany ałyczy). Są eliptyczne, piłkowane i mniejsze od innych śliw.

Ałycza kwitnie na początku wiosny (III-IV), często przed rozwojem liści. Kwiaty są białe lub delikatnie różowe, mają około 2-2,5 cm średnicy. Są niezwykle atrakcyjne dla owadów zapylających (miododajne).

Owoce ałyczy to małe (o średnicy 2-3 cm), typowe pestkowce. Mają żółtą lub czerwoną barwę i są kuliste. Dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Są znane z obfitego owocowania. Owoce śliwy wiśniowej są jadalne, cenione zarówno jako surowiec do przetworów, jak i ozdoba.

Co lubi ałycza? Wymagania uprawowe śliwy wiśniowej

Śliwa wiśniowa powinna być sadzona na stanowiskach słonecznych lub lekko półcienistych. Jest tolerancyjna na różne rodzaje gleb, choć najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych. Preferuje pH od lekko kwaśnego do obojętnego. Dzięki dużej mrozoodporności (do -32°C), jest idealną rośliną do polskich warunków klimatycznych.

Bardzo dobrze radzi sobie w miejskich warunkach, gdzie panuje suche i zanieczyszczone powietrze.

Roślinę najlepiej rozmnażać przez sadzonki ukorzeniane, szczepienie lub okulizację, choć można próbować hodować ją z wysiewu, czyli poprzez rozmnażanie generatywne (zwykle nie będzie wtedy powielać cech odmianowych).

Pielęgnacja

Ałycza nie wymaga intensywnej pielęgnacji, co czyni ją łatwą w uprawie. W przypadku młodych drzew zaleca się regularne podlewanie, szczególnie w okresach suszy, ale starsze rośliny są bardzo odporne na suszę. Warto również stosować nawozy mineralne w okresie wegetacji, aby zapewnić roślinie odpowiednie warunki do wzrostu.

Cięcie nie jest konieczne, ale jeśli jest wymagane, najlepiej wykonywać je wiosną lub po kwitnieniu, aby nadać roślinie pożądany kształt.

Redakcja poleca

0

Keramzyt ogrodniczy - 2 l

1

Nawóz jesienny do tui – 8 kg | Target

2

Termometr Do Kompostu | Victory's Garden

3

Mydło ogrodnicze potasowe z czosnkiem 500 ml - Himal

4

Osłonka doniczka misa Ø330 mm Roma – biała – Lamela

5

Stacja pogodowa elektroniczna – czarna

Choroby i szkodniki

Śliwa wiśniowa jest dość odporna na większość chorób i szkodników, choć czasem może być atakowana przez mszyce lub przędziorki, które mogą osłabić roślinę. Warto regularnie kontrolować stan zdrowia drzewa, aby w porę zareagować na ewentualne zagrożenia.

Zastosowanie ałyczy w ogrodzie i nie tylko. Gdzie pasuje śliwa wiśniowa?

Ałycza ma szerokie zastosowanie zarówno jako roślina ozdobna, jak i owocowa. Jej piękne kwiaty i dekoracyjne liście sprawiają, że jest idealna do nasadzeń w ogrodach przydomowych, parkach oraz na terenach zielonych w miastach. Nadaje się do sadzenia jako soliter (pojedynczo), w grupach oraz w formie szpalerów i żywopłotów.

Często wykorzystywana jest również jako podkładka dla innych odmian śliw.

Z owoców śliwy wiśniowej można przygotowywać przetwory, takie jak soki, kompoty, marmolady oraz nalewki, a dzięki wysokiej zawartości pektyn, sok ałyczy ma zdolność do tworzenia galaretek.

Ciekawe odmiany ałyczy

• 'Pissardii' – (zdj. 1, 2) liście purpurowe, z białymi lub różowymi kwiatami. Odkryta w XIX wieku przez ogrodnika szacha Persji
• 'Atropurpurea' – (zdj. 3) duże drzewo (do 5 m) o rozłożystej koronie i ciemnoczerwonych liściach
• 'Nigra' – o ciemnopurpurowych liściach, które utrzymują swój kolor przez cały sezon
• 'Elvins' – (zdj. 4) odmiana o białych kwiatach z różowym odcieniem na łukowato zwieszających się gałęziach
  
  

Ciekawostki o ałyczy

W Polsce często myli się ałyczę ze śliwą mirabelką, choć to dwa różne gatunki. Charakterystyczną cechą ałyczy jest to, że jej pestka jest zrośnięta z miąższem, co odróżnia ją od mirabelki, której pestka łatwo odchodzi. Większość drzew uznawanych w Polsce za mirabelki to w rzeczywistości dziko rosnące ałycze, a prawdziwe mirabelki są rzadko spotykane.

Zdjęcia: Anna, sunday_morning, Marc, kostik2photo / AdobeStock

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!