Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis), powszechnie, choć błędnie nazywana mimozą, to gatunek wysokiej byliny z rodziny astrowatych (Asteraceae). Jej ojczyzną jest Ameryka Północna, ale na stanowiskach naturalnych można ją też spotkać w Azji, Australii, Nowej Zelandii i Europie, w tym także w Polsce. W wielu rejonach uznawana jest za ekspansywny, inwazyjny (wypiera gatunki rodzime) i uciążliwy chwast, ale czasami bywa też uprawiana jako roślina ozdobna.
Nawłoć kanadyjska może dorastać do ok. 1,2-1,5 m wys. Tworzy cienką, sztywną, wyprostowaną, pustą w środku, pojedynczą łodygę, gęsto pokrytą licznymi, układającymi się skrętolegle, wydłużonymi, zaostrzonymi na wierzchołku, lancetowatymi liśćmi, z piłkowanym brzegiem i wyraźnie zaznaczonym nerwem głównym oraz szorstko owłosionym spodem blaszki.
Nawłoć zakwita latem i kwitnie do jesieni (VII-X), wydając drobne, żółte, koszyczkowe kwiaty, zebrane na szczycie pędu w duży, wiechowaty kwiatostan z osią główną i licznymi, rozkładającymi się na boki rozgałęzieniami. Należy do roślin miododajnych. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w liczne nasiona (niełupki), zaopatrzone w aparat lotny (puch).
Roślina tworzy podziemne kłącza, dzięki którym rozrasta się w duże kępy.
Wymagania i uprawa
Nawłoć kanadyjska jest gatunkiem długowiecznym i bardzo tolerancyjnym względem środowiska. Preferuje słoneczne stanowiska i żyzne, przepuszczalne, lekko wilgotne gleby, ale poradzi sobie także w półcieniu i na innych podłożach. Jest też w pełni mrozoodporna, dlatego może rosnąć na terenie całego kraju.
Roślina rozmnaża się niezwykle skutecznie za pomocą odrostów korzeniowych oraz przez wysiew nasion.
Zastosowanie
Nawłoć kanadyjska to roślina dość kontrowersyjna, wykazująca się dużą ekspansywnością i znaczą inwazyjnością, ale też posiadająca piękne, żółte, okazałe kwiatostany i dekoracyjny pokrój. Jej uprawa w ogrodzie jest ryzykowna, gdyż pozostawiona bez nadzoru może szybko zarosnąć ogród i wyprzeć z niego słabsze gatunki. Jeżeli jednak zapanujemy nad jej inwazyjnością (systematyczne ścinanie przekwitających kwiatostanów, stosowanie barier korzeniowych, usuwanie odrostów) lub wybierzemy karłowe odmiany ogrodowe o słabszej sile wzrostu, w ogrodzie może pięknie prezentować się na rabatach bylinowych z innymi roślinami ozdobnymi jak np. floksy wiechowate, astry bylinowe, rudbekie, jeżówki czy rozchodniki okazałe. Jej kwiatostany nadają się też na kwiat cięty.
Nawłoć jest też ceniona jako pożytek pszczeli, gdyż jest miododajna i pozwala uzyskać wartościowy miód nawłociowy. Bywa też traktowana jako roślina lecznicza, choć jej właściwości nie zostały tak dobrze zbadane jak właściwości nawłoci pospolitej.
Odmiany ozdobne
Ciekawe odmiany mieszańcowe (ogrodowe) to min.:
- 'Laurin' – pokrój krzaczasty, wys. ok. 40-50 cm
- 'Crown of Rays' – mniej ekspansywna niż gatunek, wys. ok. 40-50 cm
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Elstef, Han, Maria, Annette Meyer/Pixabay
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
