Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis)

Nawloc kanadyjska solidago canadensis, fot. Elstef - Pixabay

Opublikowano: 07-09-2022 Aktualizacja: 07-09-2022

Posłuchaj tego artykułu

00:00

Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.

Dekoracyjność: kwiatostany

Gleba: każda ogrodowa, małe wymagania glebowe, żyzna, próchniczna, przepuszczalna

Kolor kwiatów: żółte

Kwiatostan: wiechowaty, koszyczek kwiatowy

Kwiaty: drobne

Odczyn gleby: lekko kwaśna, obojętna, lekko zasadowa

Pokrój: wyprostowany, kępy

Okres kwitnienia: VII, VIII, IX, X

Trwałość liści: sezonowe

Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna, gleba umiarkowanie sucha

Stanowisko: słońce, półcień

Zastosowanie: nasadzenia naturalistyczne, kwiat cięty

Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis), powszechnie, choć błędnie nazywana mimozą, to gatunek wysokiej byliny z rodziny astrowatych (Asteraceae). Jej ojczyzną jest Ameryka Północna, ale na stanowiskach naturalnych można ją też spotkać w Azji, Australii, Nowej Zelandii i Europie, w tym także w Polsce. W wielu rejonach uznawana jest za ekspansywny, inwazyjny (wypiera gatunki rodzime) i uciążliwy chwast, ale czasami bywa też uprawiana jako roślina ozdobna.

Nawłoć kanadyjska może dorastać do ok. 1,2-1,5 m wys. Tworzy cienką, sztywną, wyprostowaną, pustą w środku, pojedynczą łodygę, gęsto pokrytą licznymi, układającymi się skrętolegle, wydłużonymi, zaostrzonymi na wierzchołku, lancetowatymi liśćmi, z piłkowanym brzegiem i wyraźnie zaznaczonym nerwem głównym oraz szorstko owłosionym spodem blaszki.

Nawłoć zakwita latem i kwitnie do jesieni (VII-X), wydając drobne, żółte, koszyczkowe kwiaty, zebrane na szczycie pędu w duży, wiechowaty kwiatostan z osią główną i licznymi, rozkładającymi się na boki rozgałęzieniami. Należy do roślin miododajnych. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w liczne nasiona (niełupki), zaopatrzone w aparat lotny (puch).

Roślina tworzy podziemne kłącza, dzięki którym rozrasta się w duże kępy.

Wymagania i uprawa

Nawłoć kanadyjska jest gatunkiem długowiecznym i bardzo tolerancyjnym względem środowiska. Preferuje słoneczne stanowiska i żyzne, przepuszczalne, lekko wilgotne gleby, ale poradzi sobie także w półcieniu i na innych podłożach. Jest też w pełni mrozoodporna, dlatego może rosnąć na terenie całego kraju.

Roślina rozmnaża się niezwykle skutecznie za pomocą odrostów korzeniowych oraz przez wysiew nasion.

Zastosowanie

Nawłoć kanadyjska to roślina dość kontrowersyjna, wykazująca się dużą ekspansywnością i znaczą inwazyjnością, ale też posiadająca piękne, żółte, okazałe kwiatostany i dekoracyjny pokrój. Jej uprawa w ogrodzie jest ryzykowna, gdyż pozostawiona bez nadzoru może szybko zarosnąć ogród i wyprzeć z niego słabsze gatunki. Jeżeli jednak zapanujemy nad jej inwazyjnością (systematyczne ścinanie przekwitających kwiatostanów, stosowanie barier korzeniowych, usuwanie odrostów) lub wybierzemy karłowe odmiany ogrodowe o słabszej sile wzrostu, w ogrodzie może pięknie prezentować się na rabatach bylinowych z innymi roślinami ozdobnymi jak np. floksy wiechowate, astry bylinowe, rudbekie, jeżówki czy rozchodniki okazałe. Jej kwiatostany nadają się też na kwiat cięty.

Nawłoć jest też ceniona jako pożytek pszczeli, gdyż jest miododajna i pozwala uzyskać wartościowy miód nawłociowy. Bywa też traktowana jako roślina lecznicza, choć jej właściwości nie zostały tak dobrze zbadane jak właściwości nawłoci pospolitej.