Egzotyczne orzechy: kasztan i migdałowiec

Kasztan w Polsce

Kasztan jadalny (Castanea sativa) występuje głównie w południowej Europie, północnej Afryce i Azji Mniejszej. Należy do rodziny bukowatych i jest drzewem dorastającym do 30 m.

Klimat środkowej Polski jest dla niego dość surowy, dlatego odbijając po mroźnej zimie, przyjmuje wielopniowe krzaczaste formy. Na zachodzie zaś częściej można spotkać drzewiaste okazy, które wydają owoce. Przez pierwsze 10 lat kasztan rośnie dość wolno, potem zaś osiąga większe przyrosty. Jest gatunkiem długowiecznym – żyje nawet do 500 lat.

Kasztan jadalny wytwarza długi korzeń palowy i preferuje gleby głębokie, świeże oraz gliniaste. Lubi ciepłe i wilgotne stanowiska, ale dobrze też znosi suszę.

Ma atrakcyjne, ciemnozielone, błyszczące i ostropiłkowane liście. Kwiaty o formie białozielonych kłosów pojawiają się w maju i czerwcu, a owoce ukryte w kolczastych łupinach dojrzewają w październiku.

Stanowisko dla kasztana jadalnego

Sadząc kasztan jadalny w ogrodzie, należy starać się wybrać dla tego gatunku jak najbardziej zaciszne i osłonięte miejsce.

Migdałowiec w Polsce

Migdałowiec pospolity (Prunus delcis) pochodzi z południowo-zachodniej Azji, ale może być z powodzeniem uprawiany w Polsce, gdyż jest tylko nieznacznie mniej odporny na mrozy niż brzoskwinia czy morela. Kwitnie niestety o miesiąc wcześniej (czyli w marcu), co oznacza zazwyczaj marznięcie jego białoróżowych kwiatów i w efekcie brak owoców. Jeśli jednak mamy dużo szczęścia i na drzewku zawiążą się migdały – będą one gotowe do zbioru we wrześniu.

Stanowisko dla migdałowca

Migdałowce rosną jako krzewy lub niskie drzewa na podłożu o odczynie neutralnym lub lekko zasadowym, na stanowisku słonecznym.

Zdjęcie tytułowe: Lin Animalart, Teodor/Pixabay