Jak podlewać tuje? Praktyczny poradnik, który pozwoli Ci uniknąć najczęstszych błędów

Rodzaj podłoża, a podlewanie tui

Już na etapie zakupu i sadzenia żywotników warto zadbać o odpowiednie podłoże w jakim rośliny będą później rosły. Podobnie jak większość krzewów iglastych, tuje lubią glebę lekko kwaśną, torfową, umiarkowanie przepuszczalną. Nie powinno być to z pewnością podłoże bardzo przepuszczalne, piaszczyste, ani też ciężkie, gliniaste, gdzie woda długo zalega po opadach deszczu. Na glebie typowo piaszczystej rośliny będą co prawda rosły, ale będą wymagały bardzo częstego podlewania, ponieważ takie podłoże nie zatrzymuje i nie magazynuje wilgoci. Z kolei tuje posadzone na podłożu ciężkim, gliniastym i nieprzepuszczalnym będą się zwyczajnie „dusić”, chorować i z czasem zamierać lub rosnąć bardzo słabo.

Oczywiście można także zadbać o wzbogacenie nieodpowiedniej gleby przed sadzeniem, np. przez dodanie materii organicznej (np. torfu) do gleby ubogiej i piaszczystej lub rozluźnienie ciężkiej gliny piaskiem. Zawsze jednak sadząc tuje, warto zaopatrzyć się w podłoże torfowe (np. dostępne w sprzedaży substraty lub podłoża do iglaków). Można posadzić rośliny bezpośrednio w takim podłożu lub zmieszać je z glebą macierzystą z ogrodu. Obecność torfu poprawia zdolność magazynowania wody, polepsza strukturę podłoża oraz zapewnia mu odpowiedni odczyn pH potrzebny do optymalnego przyswajania składników pokarmowych z gleby przez system korzeniowy. Jest szczególnie ważne zaraz po posadzeniu, kiedy korzenie muszą się zregenerować, by rośliny dobrze się przyjęły.

Pamiętajmy jednak, że nawet zapewnienie optymalnego podłoża nie oznacza, że rośliny nie muszą być odpowiednio nawadniane.

Jak i kiedy podlewać tuje w ogrodzie?

Podobnie jak w przypadku innych krzewów ogrodowych, należy przede wszystkim unikać polewania i moczenia części nadziemnej roślin. Stwarza to warunki do rozwoju chorób grzybowych pędów roślin w czasie słonecznych, ciepłych dni. Ponadto, do korzeni dociera wtedy mniej wody, a dodatkowo kropelki wody na gałązkach i łuskach żywotników działają jak soczewki i przy silnym słońcu może prowadzić to do poparzeń, a w efekcie do uszkodzeń i brązowienia fragmentów roślin. Bez względu na to, czy podlewamy konewką, wiadrem, czy wężem ogrodowym, najkorzystniej jest podlewać tuje bezpośrednio do podłoża pod roślinami.

Warto także unikać podlewania w środku dnia, szczególnie w upalne dni, aby ograniczać parowanie wody. Stara zasada ogrodnicza mówi, że lepiej podlewać krzewy obficie i rzadziej, niż często i skąpo, a najlepiej robić to rano lub pod wieczór.

Warto zwrócić przy tym uwagę na rodzaj gleby w jakiej rosną rośliny – lekkie, przepuszczalne podlewamy nieco częściej, a bardziej zbite, mniej przepuszczalne i zatrzymujące wodę nieco rzadziej.

Nowe rośliny zawsze obficie podlewamy po posadzeniu i nie dopuszczamy do przesuszenia podłoża. W przypadku starszych, już rosnących roślin przed podlewaniem należy ocenić stan wilgotności gleby.

Gleba wokół krzewów powinna być wilgotna, ale woda nie może stale zalegać pod roślinami, bo prowadzi to do chorób i kłopotów.

Podlewanie popularnych tui żywopłotowych

Najczęściej kupowane i sadzone w ogrodach kolumnowe odmiany żywotników, np. 'Smaragd', 'Columna', czy 'Brabant' tworzą raczej płytkie systemy korzeniowe, co oznacza, że przynajmniej przez pierwsze lata uprawy są wrażliwe na suszę i potrzebują stałego nawadniania.

Z tego względu należy bezwzględnie zapewnić im regularne nawadnianie po posadzeniu (co najmniej przez miesiąc do czasu przyjęcia się), aby system drobnych korzeni włośnikowych mógł się zregenerować i odpowiednio zaopatrzyć roślinę w wodę. Regularne podlewanie tui żywopłotowych jest bardzo ważne w pierwszym roku po posadzeniu, a szczególnie latem, w czasie okresów upałów latem. Należy wtedy systematycznie monitorować stan wilgotności gleby i w razie potrzeby podlewać obficie w czasie najcieplejszych dni.

Wygodnym oszczędnym i racjonalnym sposobem podlewania tui może być zainstalowanie i korzystanie z systemu nawadniania kropelkowego. Dzięki temu nie musimy podlewać ręcznie każdej rośliny, a specjalne linie kroplujące ułożone pod krzewami za pomocą specjalnych emiterów (kroplowników) dostarczają wodę bezpośrednio pod krzewy, stopniowo nasączając glebę przez określony czas, który możemy dodatkowo zaprogramować. 

Jest to nie tylko wygodny, bezpieczny dla roślin i dokładny sposób nawadniania gleby (woda trafia bezpośrednio do korzeni), ale też duża oszczędność wody, ponieważ system taki zużywa ponad 50% mniej wody w porównaniu do tradycyjnego podlewania. W ten sposób minimalizujemy także ryzyko polewania i moczenia gałązek roślin oraz rozwoju chorób grzybowych, wynikających też z nadmiaru wilgoci w glebie (np. fytoftoroza).

Jak podlewać tuje w donicach?

Trzeba pamiętać, że rośliny uprawiane w donicach wymagają więcej uwagi, gdyż ograniczona ilość podłoża powoduje, że szybciej ono przesycha (szczególnie latem). Warto także uprawiać rośliny w odpowiednim podłożu (do iglaków) oraz zapewnić im odpowiedniej wielkości pojemniki (adekwatne do wielskości bryły korzeniowej), koniecznie z otworami odpływowymi w dnie, by korzenie nie gniły od braku powietrza i nadmiaru wilgoci. Tuje uprawiane w donicach i innych pojemnikach trzeba więc podlewać częściej, szczególnie gdy są ustawione w pełnym słońcu przez cały dzień. W takim przypadku najlepiej jest nawadniać rośliny codziennie rano (lub wieczorem), kiedy parowanie jest najmniejsze. Najkorzystniej jest podlewać wodą odstaną lub nawet odwapnioną.

Ważne! Trzeba pamiętać, że zarówno tuje uprawiane w gruncie, jak i rośliny w donicach należy podlać obficie przed zimą, a także nawadniać w czasie ciepłych dni w zimie, gdy zdarzają się słoneczne dni z temperaturą powyżej 0°C. Rośliny zimozielone (w tym iglaki) transpirują cały czas i brak wilgoci w glebie pod koniec zimy i wczesną wiosną, może prowadzić do zjawiska tzw. suszy fizjologicznej i zamierania roślin.

Tekst: Maciej Aleksandrowicz, zdjęcie tytułowe: 7monarda / AdobeStock